پایگاه خبری تئاتر: بعد از سال‌ها كش و قوس، همراهان و دوستداران زنده‌ياد اكبر رادي، نمايشنامه‌نويس شناخته شده كشور موفق به دريافت مجوز فعاليت «بنياد اكبر رادي» از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي شدند. پس از تعيين اعضاي هيات‌مديره شامل حميده بانو عنقا (همسر زنده‌ياد رادي)، آرش رادي، فرامرز طالبي، شهرام كرمي (بازرس موسسه فرهنگي هنري اكبر رادي)، هادي مرزبان، فريندخت زاهدي و بهزاد صديقي فعاليت‌هاي فرهنگي هنري اين بنياد آغاز شد و اين اواخر با انتشار فراخوان برگزاري نخستين دوره جشنواره اكبر رادي وارد فاز تازه‌اي شده است. براساس فراخوان منتشر شده از سوي بنياد اكبر رادي اين جشنواره با اهدافي همچون؛ «تقويت بنيان نمايشنامه‌نويسي ايران»، «ژرف‌نگري در آثار و انديشه‌هاي استاد اكبر رادي» و «ارج نهادن يا بهتر شناختن استعدادهاي جديد تئاتر، نمايشنامه‌نويسي، نمايشنامه‌خواني، مقالات پژوهشي رادي‌شناسي، كاريكاتور، عكاسي و طراحي گرافيك» در 6 بخش «مسابقه مونولوگ»، «مسابقه نمايشنامه‌نويسي»، «مسابقه نمايشنامه‌خواني»، «مسابقه سمينار و مقالات رادي‌شناسي»، «به علاوه: مسابقه كاريكاتور با عنوان لبخند باشكوه آقاي رادي» و «نمايشگاه اسناد تصويري آثار استاد اكبر رادي» برگزار مي‌شود.
براساس برنامه‌ريزي‌‌هاي انجام شده، پس از داوري آثار توسط هيات‌هاي داوري جداگانه در بخش‌هاي رقابتي (مونولوگ، نمايشنامه‌نويسي، نمايشنامه‌خواني، مقالات رادي‌شناسي و كاريكاتور)، آيين پاياني نخستين دوره جشنواره تئاتر اكبر رادي در 28 دي ماه سال جاري با حضور هنرمندان تئاتر، خانواده فرهنگ و هنر و نمايندگان رسانه‌هاي جمعي برگزار خواهد شد. سعيد اسدي و ايرج راد در كنار چهره‌هاي متعدد تئاتري تا به حال از برپايي اين جشنواره حمايت كرده‌اند، اصولا هر زمان قرار باشد يك جشنواره به جشنواره‌هاي كوچك و بزرگ تئاتري اضافه شود با حمايت فعالان هنرهاي نمايشي مواجه مي‌شود. به ويژه زماني كه نام يكي از نويسندگان شناخته شده اما در عين حال مهجور مملكت در ميان باشد. اينجا حتي رسانه‌ها هم حمايت مي‌كنند، چنانكه در طول دوران پيگيري دريافت مجوز بنياد با اعضاي هيات‌مديره همراهي كردند.
اين اتفاق در ابتدا و پيش از هر قضاوت كيفي مورد توجه قرار گرفته و مي‌گيرد ولي بايد منتظر نتيجه نهايي ماند. در نگاه گذرا به اهداف تعيين شده براي برگزاري جشنواره مثل «تقويت بنيان نمايشنامه‌نويسي» يا «ژرف‌نگري در آثار و انديشه‌هاي استاد اكبر رادي» اين نكته جلب‌توجه مي‌كند كه قرار است با كدام سازوكار به اهداف تعيين شده دست يابيم. آيا وجود بخش «نمايشنامه‌نويسي» يا برپايي جلسه‌هاي «خوانش و ارايه مقالات» به خودي خود مي‌تواند مسير نيل به هدف را هموار كند؟ آن هم با در نظر گرفتن سابقه برگزاري بخش ارايه مقالات در جشنواره‌هاي متعدد از جمله جشنواره بين‌المللي تئاتر فجر كه هيچ‌گاه با استقبال مواجه نشد يا حداقل در زمينه شكل و شيوه برگزاري كاستي داشت.
اين روزها نه تنها در تئاتر كه در تمام زمينه‌هاي هنري و فرهنگي كشور با خيل عظيم جشنواره‌ها يا در اصطلاح دست‌اندركاران برگزاري با «رويدادها» مواجه هستيم، اما اين پرسش نيز به وجود مي‌آيد كه چه عاملي موجب مي‌شود باوجود برگزاري برنامه‌هاي متعدد از اين دست هيچ اتفاق قابل‌توجهي در عرصه فرهنگ و هنر رخ ندهد؟ چرا شاهد جريان نيستيم؟ چه‌بسا بهتر بود مسوولان برگزاري اين رويداد به اين نكته نيز توجه مي‌كردند و تئاتر يك بار ديگر جلودار طرح پرسش مي‌شد. چنانكه بزرگان تئاتر ما از جمله اكبر رادي و بهرام بيضايي بارها به اشكال مختلف بر سويه پرسشگري انگشت تاكيد گذاشته‌اند.
