هومن بهمنش گفت: «متری شش و نیم» را با نیم کره چپ و «سرخ‌پوست» را با نیم کره راست ذهنم فیلم برداری کردم.
پایگاه خبری تئاتر: هومن بهمنش مدیر فیلمبرداری که امسال با ۵ فیلم سینمایی «سال دوم دانشکده من»، «سرخ‌ پوست»، «سمفونی نهم»، «متری شش و نیم» و «جان دار» رکورددار پرکارترین فیلمبردار این دوره از جشنواره فجر است، درباره کارهای متفاوت و قابل توجهی که امسال مورد تحسین نیز قرار گرفته است، اظهار کرد: در مورد فیلم «سرخ‌ پوست» من از زمان شکل‌گیری ایده در کنار نیما جاویدی و عوامل فیلم بودم اما زمانی که فیلم نامه «متری شش و نیم» سعید روستایی را خواندم به این نتیجه رسیدم که باید برای فیلم «سرخ‌ پوست» از نیم کره چپ مغزم و برای فیلم سعید روستایی از نیم کره سمت راست مغزم استفاده کنم و به هیچ وجه نگذارم تا این دو با هم مرتبط شوند. وی گفت: اغواگری در فیلمی مثل «سرخ‌ پوست» و کارهایی که به لحاظ بصری باید انجام شود برای فیلم «متری شش و نیم» سم است و دقیقا بر عکس همین موضوع هم وجود دارد. سکانس آخر فیلم «سرخ‌ پوست» واقعا یک سکانس پیچیده و دشوار به لحاظ تصویر و حتی کار دوربین در صحنه(camera work) است. خیلی جالب است که عوامل این دو فیلم مانند طراح گریم، طراح صحنه، صدابردار و فیلمبردار مشترک هستند ولی همگی تلاش کردیم تا دو بخش مختلف ذهنمان را برای هر کدام از این فیلم ها به کار بگیریم. وی همچنین درباره سختی های این دو فیلم و مقایسه آن‌ها با یکدیگر عنوان کرد: لوکیشن‌های «سرخ‌ پوست» در اختر آباد ملارد بود و سکانس های داخلی فیلم که مربوط به زندان می شود را در احمد آباد مستوفی تهران فیلمبرداری کردیم. هر دو فیلم (متری شیش و نیم و سرخ پوست) سختی‌های خاص خودش را داشت اما یکی از چالش های بزرگ ما در فیلم «سرخ‌ پوست» تئاتر شب های نوید محمد زاده بود. نوید باید هر روز ساعت چهار بعدازظهر به دلیل مسافتی که لوکیشن با تهران داشت گریم خودش را پاک می‌کرد و برای اجرای نمایش خود به تهران باز می گشت. ما تقریبا فیلم «سرخ‌ پوست» را در ۶ ساعت کاری از ۱۰ صبح تا ۴ غروب فیلم برداری می‌کردیم. بهمنش اضافه کرد: مدل سینمای ما بیشتر شبیه سینمای اروپا است که در محیط های باز کار می‌کنند و خیلی به سینمای آمریکا و هند شباهتی ندارد که اکثر کارهای فیلمبرداری را استودیویی انجام می‌دهند. ما در فیلم «سرخ‌ پوست» به نوعی به سمت یک شبیه سازی استودیویی رفتیم و واقعا به اندازه ای کار حرفه ای انجام شد که بیننده نمی تواند تشخیص دهد که تفاوت نماها در کجا اتفاق می افتد. وی با اشاره به پیچیدگی کار نورپردازی در فیلم «سرخ‌ پوست» ادامه داد: این فیلم با دو دمای رنگی سرد و گرم کار شد. در هسته فیلم نامه ما بارون وجود داشت و به شکلی کلید قصه ما به حساب می آمد. به همین دلیل فیلم سه طیف آب و هوایی را باید تجربه می کرد. از اول صبح که طیف رنگی ابری و بارانی دارد تا زمانی که هوا در نیمه فیلم ابری می شود و در آخر هم فیلم با نور کامل روز به پایان می رسد. در این فیلم همزمان ۶۰ الی ۷۰ پروژکتور مشغول نور دهی به محیط بودند و ۵۰۰ متر همزمان نورپردازی شده بود. صحنه های داخلی هم به همین شکل تماما با نور مصنوعی نورپردازی شده بود که خود این موضوع نشان از پیچیده بودن کار دارد. مدیر فیلمبرداری آثار برجسته سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر همچنین در پایان درباره احتمال کسب سیمرغ و حضور متفاوتش در این دوره از جشنواره فیلم فجر تصریح کرد: امیدوارم هر کسی که لایق و شایسته سیمرغ است به آن دست پیدا کند. بسیار خوشحالم که فیلم هایی امسال زمان کاری من را پر کردند که خودم از همکاری با آن ها احساس لذت می‌کنم و امروز که همراه عوامل فیلم‌ها را می‌بینم خیلی از خروجی کار راضی هستم.