تئاتر خرده نان یک تئاتر بی ادعا، بدون ادا، شسته رفته، ساده و صمیمی، با بازی های یک دست و درخشان رضا بهبودی و آناهیتا اقبال نژاد، طراحی صحنه ی مینی‌مال و فضاساز است و نمایشنامه ای دارد که درباره ی بی تفاوتی انسان امروز است و چه قدر استادانه و روان به فارسی برگردانده شده است توسط شهلا حائری، مترجم چیره دست و‌حرفه ای ادبیات نمایشی از زبان فرانسه به فارسی.
پایگاه خبری تئاتر: پنج شنبه شب بیست و دوم آذرماه نود و هفت به دیدن تئاتر خرده نان نوشته ی لویی کالافرت با ترجمه ی شهلا حائری، ‌کارگردانی کوروش سلیمانی، طراحی صحنه ی سینا ییلاق بیگی و بازی های رضا بهبودی و آناهیتا اقبال نژاد در تالار سایه تئاتر شهر رفتم. کوروش سلیمانی را دو دهه است می شناسمش. سال ها پیش که دانشجوی تئاتر دانشکده ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران بود و اولین بار تئاتر پیک نیک در میدان جنگ نوشته ی فرناندو آرابال را از او دیدم. بعدها همزمان نقد تئاتر می نوشتیم و بسیاری از تئاتر های روی صحنه را در نیمه ی دوم دهه ی هفتاد و نیمه ی اول دهه ی هشتاد در حضور تماشاگران نقد کردیم. کوروش سلیمانی همزمان با نقد نویسی در گروه هنر به سرپرستی دکتر قطب الدین صادقی بازی گری تئاتر را هم به صورت جدی و ‌حرفه ای انجام داد و بعدها هم به بازی در سینما و تلویزیون مشغول شد و در دهه ی نود، کارگردانی تئاتر را بیشتر در سر پروراند که حاصلش سه تئاتر پر مخاطب شد. کمدی ناگهان پیت حلبی به عنوان نخستین کار حرفه ای اش در تالار مولوی اجرا شد و مورد استقبال تماشاگران و هنردوستان تئاتر قرار گرفت و بعد هم همین کمدی را دوباره بعد از دو سال در تالار سنگلج به روی صحنه برد که نشان از توجه و دغدغه ی او هم به طنز و کمدی و هم مطرح کردن موضوعاتی داشت که همه ی ما به سادگی از کنار آن ها می گذریم. در ادامه نمایش فالو می، نمایشنامه ی دیگری بود که در تالار مولوی به اجرا درآورد که باز هم مورد توجه مخاطبانش قرار گرفت. کار خوبی که سلیمانی در هنگام کارگردانی انجام می دهد، پرهیز از بازیگری در تئاتر های خودش است. علاوه بر این، صحنه آرایی مینی‌مال و کمینه گرا، توجه به عنصر ریتم و ایجاز در تصویر پردازی های صحنه ای بدون هیچ شلوغ کاری و شلنگ تخته اندازی جزو ویژگی های تئاترهای او به شمار می رود؛ و همه ی این ها همراه با انتخاب های درست عوامل صحنه، سبب به وجود آمدن یک دستی اجرای آثارش می شود. تئاتر خرده نان یک تئاتر بی ادعا، بدون ادا، شسته رفته، ساده و صمیمی، با بازی های یک دست و درخشان رضا بهبودی و آناهیتا اقبال نژاد، طراحی صحنه ی مینی‌مال و فضاساز است و نمایشنامه ای دارد که درباره ی بی تفاوتی انسان امروز است و چه قدر استادانه و روان به فارسی برگردانده شده است توسط شهلا حائری، مترجم چیره دست و‌حرفه ای ادبیات نمایشی از زبان فرانسه به فارسی. لازم است اشاره کنم که همه ی اعضای این اثر، ستاره های تئاتر هستند که بدون هیچ ادعایی کارشان را در معرض دید تماشاگر می گذارند.‌ برخلاف بسیاری از تئاتر های تجاری، بی محتوا و ‌پر از ادعا و نیز‌ توخالی این روزها، تئاتر خرده نان به سادگی با مخاطبش ارتباط برقرار می کند و همه ی عناصر صحنه با هدایت کوروش سلیمانی به عنوان کارگردان، یک تثاتر استاندارد را فراهم می آورد. تئاتر خرده نان از انسان و زندگی امروز توسط دو شخصیت زن و‌ مرد و بی تفاوتی آدم ها با یک دیگر سخن می گوید و البته از زبان نشانه ها هم به خوبی بهره می برد. پیشنهاد می کنم که دوست داران تئاتر، دیدن تئاتر خرده نان را از دست ندهند که حتمن راضی از سالن تئاتر سایه خارج می شوند.