با بلیط فروشی می‌شد اولا بخشی از هزینه جشنواره را جبران کرد و ثانبا کمک هزینه های حضور در جشنواره و جوایز بهتری را در نظر گرفت. شاید در این صورت دیگر شاهد جایزه‌های 100 هزارتومانی نبودیم!

پایگاه خبری تئاتر: شادمهر مددی : زمانی می‌توانیم درباره استقبال یا عدم استقبال از یک جشنواره صحبت کنیم که آن جشنواره بلیط فروشی داشته باشد و وقتی حضور رایگان است، عدم استقبال بیشتر از پیش سوال‌برانگیز می‌شود.

 جشنواره‌ای را که رایگان باشد، کسی زیاد جدی نمی‌گیرد. باید به حرمت هنرمندانی که مشغول اجرا هستند فکر کرد. اگر بلیط فروشی صورت می‌گرفت  بهتر می‌توانستیم تشخیص بدهیم که از چه نمایشی استقبال صورت گرفته و چه نمایش هایی مورد اقبال قرار نگرفته‌اند کما اینکه می‌دیدم استقبالی که از نمایش پری، احسان جانمی صورت گرفت، همان انداره بود که از نمایش سند میعاد سلیمانی استقبال شد!

احسان جانمی با تجربه سال ها حضور در صحنه تئاتر همانقدر تشویق می شود که میعاد سلیمانی با تجربه کمتر از یک سال. شاید فکر کنیم جشنواره برای همه است بلی برای همه است اما همه نمی‌توانند نگاه یک تئاتری حرفه‌ای را داشته باشند و مخاطب جدی و حرفه‌ای تئاتر محسوب شوند.

با بلیط فروشی می‌شد  اولا  بخشی از هزینه جشنواره را جبران کرد و ثانبا کمک هزینه های حضور در جشنواره و جوایز بهتری را در نظر گرفت. شاید در این صورت دیگر شاهد جایزه‌های 100 هزارتومانی نبودیم!

بله اگر حضور مردم در سالن نمایش بدون پرداخت هزینه، استقبال محسوب می‌شود،  از جشنواره چهارم تئاتر طنز اصفهان، استقبال خوبی شد. آیا مردمی که به صورت رایگان به تماشای نمایش‌های جشنواره نشستند، حاضر هستند پس از جشنواره بلیط خریداری کرده و از یک اجرای مستقل دیدن کنند؟! شاهد من نمایشی است که چند ماه قبل از جشنواره فقط با چهار نفر تماشاچی در همین سالن برگزار شد.