«دلبندِ پيشانی‌سفيد»

او 80‌ساله و تاب رويارويي با بازنشستگي را ندارد. از صبح تا شب مشغول چوپاني است؛ گاه نان مي‌پزد و پنير محلي درست مي‌کند تا با فروش آنها مايحتاج زندگي خود را تأمين کند! او‌ زبان گاوها را مي‌داند و همان‌طوري که باب طبع آنها است، گاو‌ها را در فصل گرما بالاي کوه نگه مي‌دارد! «ياسر طالبي»، کارگردان اين مستند، خوگرفتن اين پيرزن با طبيعت و هراس او از قطع درختان به دست بشر را به باورپذيري خوبي رسانده است! دوربين راوي به‌خوبي در راستای نشان‌دادن کارهاي روزمره «فيروزه» است! پيرزن به‌خوبي مي‌داند که دوربين نقش بزرگي در ثبت رفتارهاي روزمره او دارد! در واقع او همراه خوبي برای کارگردان و گروه فيلم‌برداري است! دوربين نقش يک «سايکودرام-درمانگر» را براي اين زن ايفا مي‌کند! فيروزه لحظه‌اي از کارگردان مي‌خواهد که اتاق را ترک؛ اما دوربين را خاموش نکند تا بتواند بي‌پرده از طريق دوربين سخنان ناگفته خويش را انتقال دهد! چيني نازک روح او ناگهان دربرابر دوربين شکسته شده و دردها را بيرون مي‌ريزد! در‌واقع دوربين در اين صحنه نقش کاتاليزوري را ايفا مي‌کند تا درد جدايي مادر از فرزندانش را نشان دهد! رنگ در لانگ‌شات‌هاي فيلم، عنصر خوبي است که توسط کارگردان به‌خوبي مشاهده شده است! «دلبند» چهار فصل است؛ پاييز طلايي و زمستان سفيدي دارد! شبِ عيد، پيرزن را مي‌بينيم که چشم به پنجره دوخته؛ اما چون هميشه گاوها و سنگ قبر شوهر، همدم تنهايي او هستند! صحنه فروش «گاو پيشاني سفيد» و غم دوري او از تأثيرگذاری خوبي برخوردار است! در تحليل شخصيت فيروزه نکته‌اي که حائز اهميت است، جدايي‌ناپذيري او از زادگاه مادري است؛ اما اين زن به‌هيچ‌وجه قرباني سنت نيست؛ بلکه ناخواسته به آن پشت کرده و بدون هيچ‌گونه حمايتي به‌تنهايي روي پاي خود ايستاده است! در واقع فيروزه منتظر دست ياري‌بخشي نخواهد بود! حماسه ايستادگي اين زن، يک الگوي آموزشي مناسب براي آگاهي نسل جديد از پيشينه فرهنگي خويش است که اين روزها تدريجا در حال زوال است! دلبند نشان داد که چه لايه‌هاي پنهان و ناشناخته‌اي هنوز در «فرهنگ مردم‌شناسي» ايران وجود دارد که مي‌توان آن را دوباره مورد تحقيق و پژوهش قرار داد! اين فيلم در «شصت‌و‌نهمين جشنواره فيلم برلين» در بخش «سينما آشپزي» کانديدای گرفتن جايزه 50 هزار يورويي بود! دلبند مورد استقبال خوب مخاطبان جشنواره قرار گرفت!