پایگاه خبری تئاتر: مسئولان برگزاری سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر، به این نتیجه رسیدند که فیلم‌های کوتاه و مستند را در سانس پایانی فستیوال پخش کنند. همین موضوع گلایه برخی از کارگردانان این بخش را به همراه داشته است. پارسال فیلم‌های کوتاه، مستند و انیمیشن بلند، در سانس ابتدایی جشنواره اکران شدند که آن زمان هم گلایه‌های فراوانی مطرح شد.
محمد حبیبی منصور کارگردان مستند «بانو» که یکی از آثار حاضر در جشنواره است، در این باره گفت: چرا مستند‌ها و فیلم کوتاه در پروسه قرعه کشی بخش سودای سیمرغ و نگاه نو جشنواره فیلم فجر قرار نگرفت؟ اگر این آثار به جای قرار گرفتن در سانس پایانی، در سانس‌های مختلف اکران می‌شد، با افزایش شأن، توجه بیشتر و بهتری روبرو می شد.
این کارگردان در ادامه بیان کرد: مستند می‌تواند به سینمای داستانی کمک کند. مستند با ارائه موضوعات بکر و واقعی به سینمای داستانی سبب می‌شود، قهرمان مجدد به فیلم‌های سینمایی بازگردد و مشکل کمبود محتوا حل شود. مستند می‌تواند دستمایه ساخت یک اثر جدی سینمایی باشد. ای کاش جشنواره به جای محور قرار دادن چهره‌های مشهور، آثار خوب را محور قرار دهد.
محسن استاد علی کارگردان مستند «خسوف» دیگر کسی است که در بخش مستند جشنواره فیلم فجر حاضر است. او در این خصوص گفت: یکی از گلایه‌های من نسبت به جشنواره قرار گرفتن فیلم مستند در کنار فیلم کوتاه است. نباید مستند و فیلم کوتاه در یک قالب با هم سنجیده شود. جشنواره فیلم فجر متکی به سینمای داستانی است. تا وقتی که جشنواره سینما حقیقت به فیلم مستند اختصاص دارد، توجه بیشتر جشنواره فیلم فجر به کار‌های داستانی خواهد بود و این موضوع عجیب نیست.
این مستند ساز در ادامه بیان کرد: زمانی به استاندارد دنیا می‌رسیم که مثل جشنواره‌های بزرگ دنیا مانند برلین و کن، فرقی بین مستند و اثر داستانی نگذاریم. دوره قبلی جشنواره برلین با یک انیمیشن افتتاح شد. در جایزه لوکارنو، یک فیلم مستند جایزه اصلی را برد. پارسال در جشنواره برلین یک فیلم مستند در رقابت با فیلم‌های داستانی برنده جایزه شد. برای رسیدن به استاندارد جهانی باید فیلم مستند با فیلم سینمایی در یک قالب رقابتی و نمایشی قرار بگیرند.
منبع: باشگاه خبرنگاران جوان
