بخش‌هایی از فیلم سینمایی مغز استخوان به کارگردانی حمیدرضا قربانی که در بخش سودای سیمرغ جشنواره 38 فجر حضور دارد منتشر شد.
۵ نامزد نهایی جوایز مسابقه عکس جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر معرفی شدند.
هفتمین روز از جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر با اجرای آثار در بخش‌های مختلف تئاتر دنبال می‌شود.
میر سعید مولویان گفت: تجربیات خودم و حضور در کنار بازیگران کاربلد باعث شد متوجه نقطه ضعف‌های احتمالی بشوم.
«دوزیست» تازه‌ترین فیلم برزو نیک نژاد، می‌خواهد یک فیلم اجتماعی تمام عیار باشد اما از نیمه دوم روایت قصه اش سردرگم و به یک موقعیت از دست رفته تبدیل می شود.
فیلم ابر بارانش گرفته ساخته مجید برزگر برای مخاطب خاص. این جمله را بارها برای فیلم های مختلف به کار برده ایم اما آیا همین مخاطب خاص هم نباید از فیلم لذت ببرد؟ نباید حداقل های ویژگی های ساخت یک فیلم بلند رعایت شود؟
همایون ارشادی و زهرا سعیدی با بازی در نمایشخوانی «او نیمه آشکار من بود» به‌کارگردانی علی‌رضا حاتمی در پردیس تئاتر شهرزاد حضور خواهند داشت.
کارگردان تئاتر و بازیگر سینما با اشاره به برخورد غیرتخصصی تلویزیون با تئاتر، گفت: اگر می‌بینیم که تلویزیون برنامه‌های زیادی درباره تئاتر ندارد به عدم علاقه برخی از مدیرانش برمی‌گردد.
بازیگر فیلم "تعارض" در جشنواره سی و هشتم فیلم فجر اعتقاد دارد نتیجه وجود مافیا و رانت در سینما همین سینمایی است که رفته رفته به سینمایی خالی از نگاه و حرف تبدیل می‌شود.
برگزارکنندگان بفتا به حاضران در این مراسم توصیه کرده بودند که لباس نو نخرند و یکی از لباس‌های گذشته خود را بپوشند.
نشست خبری فیلم سینمایی "آن شب" به کارگردانی کوروش آهاری در چهارمین روز جشنواره بدون حضور بازیگران این اثر برگزار شد.
مهران مدیری با بیان اینکه کردها انسان‌هایی شریف و با فرهنگ هستند، حضورش در فیلم «درخت گردو» را ادای دین به کُردهایی دانست که زمان جنگ میزبان او و همرزمان دیگرش بودند.
عباس امینی کارگردان ایرانی به عنوان یکی از داوران بخش نسل جشنواره برلین انتخاب شد.
سه کارگردان و دو بازیگر ترکیب هیات داوران بخش رقابتی اصلی جشنواره برلین ۲۰۲۰ را به ریاست «جرمی آیرونز» کامل کردند.
پس از دو روز، نسخه نهایی فیلم سینمایی «خورشید» جدیدترین ساخته مجید مجیدی آماده نمایش شد.
کارگردان فیلم "دوزیست" در نشست خبری این اثر در جشنواره فجر بیان کرد: همه ما حرف‌های نزده زیادی داریم ولی جبرزندگی ما را مجبور میکند دوزیست‌وار زندگی کنیم.
گروه سازنده توانسته‌اند اعتماد کسانی را که جلوی دوربین‌شان نشسته‌اند؛ چنان به دست بیاورند که هر حرفی را بدون آرایش و پیرایش بر زبان بیاورند. حرف‌ها را با همان لحن و لهجه‌ی خودشان بازگو کنند همراه با تکه کلام‌ها و شوخی‌هایی که شاید در گفت‌وگوهای رسمی رسیدن به آن ناممکن باشد.
فیلم به جای اصرار به دادن رنگ و بوی معما به قصه اش می‌توانست در همان بستر حادثه به آدم ها و روابطشان بیشتر نزدیک شود. به غیر از ماهیت شغلی پدران که یکی معلمی نمونه است و دیگری بنگاه خرید و فروش ماشین دارد چیز بیشتری درباره آن ها و خانواده هایشان نمی‌دانیم.
ما همانهایی هستیم که وقتی شما در کشور ما یک فیلم کاملا متوسط می‌سازید ذوق زده می‌شویم و خانه سینمایمان ده دوازده تا جایزه به همان فیلم متوسط تان می‌دهد.
دزفولی زاده توانسته در بی صدا حلزون سراغ سوژه ای بکر برود و روایتی داستان گو ارائه کند و به خصوص از لحاظ اجرایی، فیلمی شسته و رفته در جهت انتقال مفاهیم مد نظر داستان، بسازد که می توانست به راحتی در بخش سودای سیمرغ باشد. آن هم در دوره ای که برخی فیلم های سودای سیمرغ را نمی توان تا نصف زمان فیلم هم تحمل کرد!
