مراسم یازدهمین دوره جشن انجمن بازیگران خانه تئاتر (جشن بازیگر) با حضور جمعی از هنرمندان و با انتقاد از اینکه هنوز کلید دولت تدبیر و امید قفل تئاتر را باز نکرده است، سپری شد.
شامگاه یکشنبه 14 ارديبهشت، آیین بزرگداشت استاد رحیم هودی، پیشکسوت تئاتر و سینمای فارس با حضور گرم و پرشور اهالی هنر شیراز در تالار احسان برگزار شد.
مراسم سالانه کانون کارگردانان خانه تئاتر با سخنانی از جمشید مشایخی،محمود دولت آبادی، اصغر فرهادی، محمد چرم‌شیر و... و با انتقادات تئاتری‌ها از شیوه رفتاری خودشان برگزار شد.
بازسازی «تئاتر شهر» قصه تکراری در تئاتر ماست و این قصه پر غصه آنقدر تکرار شده که از وضعیت تراژیک به کمیک تبدیل شده است.
حمید سمندریان یکی از بزرگترین کارگردان‌های تئاتر ایران بود اما شاید کمتر کسی بداند کارگردان‌هایی همچون بهرام بیضایی، عباس کیارستمی و ابراهیم حاتمی‌کیا به او پیشنهاد بازیگری داده بودند!
در دیدار مدیرکل هنرهای نمایشی با رئیس کانون تئاتر دانشگاهیان بر مشارکت مستمر دانشگاهیان با بدنه تئاتر کشور از طریق کانون تئاتر دانشگاهیان تاکید شد.
بیش از سه ماه از حضور مدیر جدید اداره کل هنرهای نمایشی می‌گذرد، اما این مدیر هنری همچنان درباره بخشی از مهمترین مسایل تئاتر در موضع سکوت است.
این روزها پلاتوی شماره یک مجموعه تئاتر شهر میزبان تمرین گروه نمایش «دن کامیلو» به کارگردانی کوروش نریمانی است و مهران احمدی و هوتن شکیبا از جمله بازیگران این اثر نمایشی هستند که هر کدام در فاصله‌ای کوتاه از تجربیات تصویری خود در جدیدترین کار نریمانی به ایفای نقش می‌پردازند.
تئاتر ایران در تابستان سال گذشته شاهد بروز اتفاقاتی بود که برخی از آنها نظیر درگذشت محمود استادمحمد و مرشد ترابی ناگوار و تلخ بود و برخی از این اتفاقات نظیر تغییرات در بدنه معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای هنرمندان تئاتر خوشحال کننده بود
فصل بهار تئاتر ایران در سال 92 شاهد اتفاقات مختلفی بود که از مهمترین آنها می توان به درگذشت 3 هنرمند تئاتر از جمله سعدی افشار تنها بازمانده نسل سیاه بازها و همچنین بلاتکلیفی مدیران مختلف تئاتری در آستانه یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری اشاره کرد.
تئاتر ایران در سالی که گذشت پستی‌ها و بلندی‌های زیادی را به خود دید، بحرانی شدن وضعیت زیربنایی مجموعه تئاتر شهر و تغییر دبیر سی‌دومین جشنواره تئاتر فجر در آستانه برگزای جشنواره تا وضعیت بلاتکلیف اداره تئاتر، تالار «مولوی» و البته بازگشت برخی هنرمندان نام آشنا پس از چند سال به صحنه تئاتر از جمله اتفاقات مهم وجالب توجهی بود که در سال 92 در تئاتر رخ داد.
خصوصی سازی اگر حمایت شود می‌تواند روی پای خود بایستد در غیر این صورت پس از مدتی کار شکست می‌خورد. اما وقتی فضایی را مهیا می‌کنی که سود دهی ندارد فکر گسترش آن سخت است ولی ما تمام تلاش خود را می‌کنیم که ساختمان را تبدیل به احسن کنیم.
تئاتر با تمام دغدغه‌ها، نگرانی‌ها و امیدواری‌هایش سالی دیگر را پشت سر گذاشت اما در این میان برخی موضوعات برای اهالی و علاقه‌مندان تئاتر مبهم است و این ابهامات زمانی بیشتر می‌شود که مدیر جدید اداره کل هنرهای نمایشی هم همچنان در موضع سکوت است.
محمد رحمانیان و گروهش قرارست در قالب یک موسیقی - نمایش به‌نام «در روزهای آخر اسفند» اثری متفاوت را از امشب در تالار وحدت اجرا کنند؛ اثری که درعین بیان دغدغه‌های نسل جوان ادای دینی به موسیقی هم هست.
گروه نمایش «من چه جوری ممکنه یه پرنده باشم؟» این روزها در سالن چهارسوی مجموعه تئاترشهر آخرین مراحل تمرین را پشت‌سر می‌گذارد. اجرایی که گذشته از نمایش‌نامه ماتئی ویسنی‌یک از ویژگی‌های آن می‌توان به تغییر چیدمان صندلی تماشاگران و بازگشت به معماری اصیل سالن و همچنین بهره‌گیری از ۳۰ بازیگر از نسل‌های مختلف اشاره کرد. گزارشی از یک روز تمرین این گروه را در ادامه بخوانید.
از همان‌روز اولی که اسماعیل عالی‌زاد به‌عنوان دبیر سی‌ودومین جشنواره تئاتر فجر انتخاب شد، قابل پیش‌بینی بود که این جشنواره، پرحاشیه خواهد بود. عالی‌زاد هرچند به‌دلیل حضورش در شورای نظارت و ارزشیابی اداره کل هنرهای نمایشی با تئاتر بیگانه نبود، اما از آنجا که این استاد علوم ارتباطات اجتماعی، تجربه چندانی در برگزاری جشنواره‌های بین‌المللی نداشت، سپردن سکان جشنواره سی‌ودوم تئاتر فجر به او انتخابی غریب می‌نمود.
سیزدهمین جشنواره تئاتر عروسکی دانشجویان ۲۶ بهمن تا ۳ اسفندماه سال جاری در تهران برگزار می‌شود.
با نگاهی گذرا به جدول سی‌ودومین جشنواره تئاتر فجر متوجه می‌شویم که با وجود حضور نمایشنامه‌های معاصر ایرانی همچون آثار بهرام بیضایی،علیرضانادری،جلال تهرانی، نغمه ثمینی،محمد چرم‌شیر،قطب‌الدین صادقی، متن‌های کلاسیک و قدیمی ادبیات نمایشی دنیا همچنان طرفداران زیادی دارد و سهم قابل توجهی را در بخش‌های اصلی جشنواره تئاتر فجر به خود اختصاص داده‌اند.
سو کیانگ جین که نمایش سنتی کشور کره جنوبی با نام «بنسان تلچوم» را در قالب یک کارگاه به هنرجویان ایرانی آموزش داده است، ماسک‌هایی که بازیگران به چهره می‌زنند را برای نمایش خشم و اعتراض طبقه فرودست نسبت به مشکلات اجتماعی از پشت این صورتک‌ها بیان کرد.
پاییزی دیگر بر تئاتر ایران گذشت، در این پاییز اتفاقات زیادی رخ داد که شرایط امروز و همچنین آینده تئاتر را با بیم و امیدهایی از سوی هنرمندان و علاقه‌مندان تئاتر روبه رو کرده است.
