الان چه جشنواره ملي فجر و چه جشنواره جهاني يك آيين ملي به شمار مي‌رود كه سي و چند دوره از برگزاري آن مي‌گذرد و سرقفلي آن متعلق به همه مردم است. دبير اين وكالت را ندارد كه همه چيز را به هم بريزد. بايد حواس دبير باشد كه از ميراث و تصميم‌هاي ديگر دبيران حفاظت مي‌كند و نمي‌تواند به راحتي تصميم‌هاي مختلف بگيرد. مثلا يك سال تصميم بگيرد به جاي سيمرغ چيز ديگري جايزه مي‌دهيم يا از فردا پنج جايزه كم مي‌شود و شش جايزه ديگر اضافه شود. تاكيد مي‌كنم بايد روي بعضي اصول ايستاد. از اين جهت فعلا تا اين لحظه سالن چارسو محل برگزاري سي و هفتمين جشنواره جهاني است و تصميم ما در اين چند سال بر اين بوده كه چارسو در مركز شهر قرار دارد و ما مهمانان اين رويداد مهم را در قلب شهر مستقر مي‌كنيم تا آنها را با شهر و مردم شهر آشتي دهيم .آنها را با موزه‌هاي شهر آشنا كنيم و همين طور آنها در فضاي گرمي كه در شهر وجود دارد، قرار بگيرند.
