برگزاري كنسرتي موفق و پرمخاطب در روزگار امروز موسيقي ايران، كار چندان پيچيده‌اي نيست. تنها كافي است گروه برگزار كننده دو مولفه اصلي را در نظر گرفته و رعايت كنند: حضور خواننده محبوب و پر مخاطب و گروه بازيگران چهره‌اي كه از خيل هزاران، سري بين سرها درآورده باشند. اگر به اين دو مولفه انواع و اقسام تبليغات رسانه‌اي را هم بيفزاييد آن وقت است كه به قول قديمي‌ها نان‌تان در روغن غوطه مي‌خورد. گواه اين مدعا نمونه‌هاي اجرايي مختلفي است كه طي سال‌هاي اخير رشد فزاينده داشته‌اند؛ اجراهايي كه يك روز عنوان «كنسرت-پرفورمنس» را يدك مي‌كشند، روز ديگر «كنسرت- نمايش» و قس علي‌هذا.
