نعمت حقیقی معتقد بود:«ما فیلمبردارهای بسیار بسیار خوبی داریم، منتهی متأسفانه تعدادی از آنها تابع نظرات تهیهكنندهها و كارگردان – تهیهكنندههایی شدهاند كه استعدادهایشان را به هرز میبرند.»
نعمت حقیقی تمایلی نداشت در ساخت فیلمهایی که با برچسب فیلمفارسی شناخته میشوند، همکاری داشته باشد. او دلبسته تلویزیونی بود که روزگار فضایی فرهنگی و شرایطی مطلوب داشت. اما تلویزیون که در دام بوروکراسی افتاد، زمینهای فراهم آورد تا این فیلمبردار چیرهدست، پشت دوربین بخشی از فیلمهای مهم تاریخ سینمای ما قرار بگیرد.
جوایز زنده یاد نعمت حقیقی از فیلمبرداران با سابقه سینمای ایران به موزه سینما اهدا شد.