شاپور جورکش، شاعر، مترجم و منتقد ادبی در ۷۳ سالگی از دنیا رفت.
مصطفی رستگاری معتقد است: مشکل ادبیات و سینمای ما نشناختن انسان امروز ایران است. نویسندگان ما در برخورد با انسان ایرانی بخشی از آن را در اثرشان می‌بینند و به آن توجه دارند اما بخش دیگر آن را از روی عصبانیت سانسور می‌کنند و نادیده می‌گیرند.
20سال پس از مرگ غزاله علیزاده، در سال 1395، رئوف عاشوری در گفت‌وگو با فرخنده آقایی، مدیا کاشیگر و امیرحسین خورشیدفر به‌مناسبت چاپ رمان تازه «مُلک آسیابِ» غزاله، از خورشیدفر می‌پرسد: «آیا پس از این‌همه‌مدت متنی درخور شأن و اندازه غزاله علیزاده نوشته شده است؟» او پاسخ می‌دهد: «هولناک است اما نه واقعا. کتاب‌هایش هنوز خوانده می‌شود و موضوع بحث است اما درباره‌اش چیز جامعی نوشته نشده است.»
«کازوئو ایشی گورو» داستان نویس برنده نوبل ژاپنی-انگلیسی پس از رسیدن به بالاترین افتخار در عرصه ادبیات و کسب جایزه نوبل، حالا در سینما نیز به تدریج جایگاه خود را پیدا کرده و با کسب نامزدی اسکار، به قول خودش گام جدیدی در سفر حرفه‌ای خود برداشته است.
ریوسکه هاماگوچی، کارگردان فیلم «ماشین مرا بران» (Drive My Car)، در جشنواره فیلم نیویورک سال ۲۰۲۱ گفت: «نوشته‌های موراکامی در زمینه‌ی بیان احساسات درونی فوق‌العاده است، اما بازآفرینی این احساسات درونی در فیلم واقعاً دشوار است.»
روزبه حسینی در روزهای کرونایی و خانه‌نشینی، شناخت‌نامه‌ای از محمود استادمحمد را که نگارش و گردآوری‌اش حدود هفت سال به طول انجامیده به پایان می‌رساند و در حال پیگیری نهایی انتشار برخی آثار رضا براهنی است.
