بیشک رویه فکری اقتصادی سه دولت اخیر نقش مهمی در شکلگیری اعتراض در بدنه هنری ایران پدید آورده است. برنامههای اقتصادی تبعیضآمیز که با چاشنی سانسور و توقیف آغشته شده است. درحالیکه وزیر ارشاد به قول خویش در تلاش برای کمک به هنرمندان دربند است – که جای تشکر دارد -، او در گفتگو با هنرمندان معترض آزاد از خود همتی نشان نداده است. به نظر میرسد بیانیههای منتشر شده از سوی هنرمندان درباره مخالفتشان با اصول تحمیلی برای گرفتن مجوزها خود دلیلی است برای گفتگو.