در اين فيلم براي زمان تقابل شخصيت‌ها در كنار نوع كنش آنها براي بيان احساسات‌شان همزمان از برخي ديالوگ‌ها بهره‌گيري شده است تا طبق همان منطق‌هاي سينمايي كه نويسنده‌هايي مانند اروين بلكر بدان اشاره كرده‌اند جنبه‌هاي نازك و عميق برخي شخصيت‌هاي ايده‌آل ترسيم‌ شده جين آستين و حتي خود سازنده فيلم جلوه‌گر شوند