رامین پرچمی، جریان‌ها و افرادی را که خواهان تحریم تئاتر هستند به ضدیت با تئاتر، هنر و تجمعات فرهنگی متهم کرده و می‌گوید که از منظری دیگر نیز مخالف تعطیلی تئاتر است: «تئاتر شغل ماست، اما حتی اگر این را هم کنار بگذاریم، باز اصرار دارم که تئاتر به‌عنوان محل اجتماع مردم نباید تعطیل شود.»
«چرا همین روزها مردم پیتزا می‌خورند ولی روی صحنه بردنِ تئاتر مورد نقد است؟» طرح چنین استدلالی یک پیش‌فرض غلط دارد؛ اینکه تئاتر غذا است. مبنای این خطا احتمالا باید این باشد که جامعه تئاتری یا هنری بعضا برای خودش جمله‌های زیبای انتزاعی می‌سازد و از این ترکیب‌سازی لذت می‌برد. مثل اینکه می‌گوید «فرهنگ به اندازه هوا و غذا اهمیت دارد.» واقعیتِ بیولوژیک اما چیز دیگری می‌گوید؛ اینکه برای انسان چیزی مهم‌تر از «آب و هوا و غذا» در درجله اول اهمیت قرار ندارد! چون پیش از هر نکته باید زنده بماند، مگر اینکه با اصل و اساس زیست انسان شوخی داشته باشیم که این ماجرای دیگری است.
هنرمندان تئاتر در قالب یک نشست پرسش و پاسخ به چالش های تئاتر امروز پرداختند و از شرایطی که منجر به تحریم تئاتر توسط برخی دیگر شده است سخن گفتند.
