سیدجمال ساداتیان درباره اولویت‌های تعیین شده مدیران برای فیلمسازی در سال ۱۴۰۳ گفت: اگر قرار است در کنار فیلم‌های کمدی، ساخت فیلم‌های اجتماعی در اولوبت باشد، باید به گونه‌ای عمل شود که به سرنوشت برخی فیلم‌های دفاع مقدسی دچار نشوند.

فیلم‌های «عامه‌پسند» و «حدود ۸ صبح»، درحالی از صبح امروز روی پرده رفتند که به دلیل اقبالی که پشت این آثار وجود دارد و البته زمان خوب اکران، امیدواری بسیاری را به وجود آورده‌اند تا در مانور قدرت‌نمایی آثار کودک و کمدی، بتوانند نماینده خوبی برای سینمای اجتماعی باشند.

اتفاقات نمایش‌های نسخه قاچاق فیلم‌های جنگ جهانی سوم، برادران لیلا، تفریق و بی‌رویا به عنوان مطرح‌ترین فیلم‌های سینمای اجتماعی را اگر برنامه‌ریزی شده ندانیم قطعا اتفاق عجیبی است در سینمای ایران که فقط در زمان 6 ماهه جولان سینمای کمدی، 4 فیلم مهم سینمای اجتماعی در شبکه غیررسمی نمایش خودنمایی می‌کنند!

به نظر می‌رسد بر خلاف سالهای گذشته توقیف‌های پی دی پی و سخت گیری مدیران سینمایی، سینمای اجتماعی را به طور کامل از گروه فیلم‌های پرمخاطب خارج کرده آن هم در حالی که نمی‌توان تاثیر اکران کنار کمدی‌های پرفروش را در همین فروش فعلی فیلم‌های اجتماعی کتمان کرد و در صورت پایان اکران «فسیل» و عدم تکرار موفقیت این فیلم توسط دیگر فیلم‌های کمدی، بحران بزرگی در انتظار سینمای ایران خواهد بود.

محمدتقی فهیم، منتقد سینما، با نقد و بررسی چهار فیلم کوتاه بیستمین جلسه فصل هشتم پاتوق فیلم کوتاه، به نقاط ضعف و قوت آن‌ها پرداخت.

یکی از مؤلفه های تکرار شونده در فیلم‌های چند سال اخیر پرداختن به طبقات فرودست جامعه و آسیب‌های اجتماعی مرتبط با آن است. اگر دهه 80 سینمای ایران تحت تأثیر سینمای اصغر فرهادی بود و به تبعیت از موفقیت او موجی از فیلمسازان سراغ آسیب‌شناسی طبقه متوسط رفتند، دهه 90 از این حیث مسیر متفاوتی از فرهاد