بیضایی مثل هر مؤلف دیگری، فضای ذهنی و مضامین و کلیدواژه‌های تماتیک خاص خودش را دارد که تداوم کاربرد، آنها را به‌نوعی کهن‌الگو و «شبکه نماد» ویژه در جهان آثارش تبدیل کرده تا با استفاده از آنها و ارجاع اشیا، آدم‌ها و کنش‌ها به اشیا، آدم‌ها و کنش‌های دیگر، واقعیت‌های عمیق‌تری را درباره طرز کار جهان نشان دهد. بسیاری از آنها در همه آثار او دیده می‌شود، اما ممکن است با گذشت زمان کم‌رنگ یا پررنگ شود. آشنایی مخاطب با آنها به درک و طبعا لذت بیشتر از آثار و سینمای او کمک می‌کند.
