جمعه , ۱۰ فروردین, ۱۴۰۳
نقد فیلم های جشنواره فجر
درباره فیلم «های پاور»؛ سینمای ضدارزش 21 بهمن 1401
درباره فیلم «های پاور»؛ سینمای ضدارزش

درباره فیلم «های پاور»؛ سینمای ضدارزش

آیا این انتخاب تکراری به مسائل فرامتنی، ازجمله اشتغال فرزند شهید در مسولیت به نسبت عالیرتبه دولتی برمی‌گردد؟ فرآیند سفارش ساخت اثر به سازندگانش چگونه بوده است؟ کارگردان اثر در خود توان پذیرش این مسوولیت را می‌دیده است؟ آیا کارگردان اثر توانایی‌های فنی لازم را داشته اما شرایط به‌گونه‌ای بوده که در آفرینش یک اثر کیفی مطلوب ناموفق شده است؟ ناظران کیفی طرح چه کسانی بوده‌اند و مسوولیت خود را چگونه به انجام رسانده اند؟ و....

درباره فیلم سینمایی «سرهنگ ثریا»؛ یک پرتره هدر‌رفته 20 بهمن 1401
درباره فیلم سینمایی «سرهنگ ثریا»؛ یک پرتره هدر‌رفته

درباره فیلم سینمایی «سرهنگ ثریا»؛ یک پرتره هدر‌رفته

در ثلث پایانی فیلم، مخاطب متوجه گرایش این شخصیت به سازمان می‌شود. سکانس مذکور در اجرا هم موفق بوده است اما زمینه‌چینی‌های لازم برای این امر ابدا کافی نبوده است. طوری‌که مخاطب حتی شاید حس کند شخصیت دچار یک جنون ناگهانی شده است.

«کاپیتان»؛ بخشش کودکانه برای زیستن مومنانه 19 بهمن 1401
«کاپیتان»؛ بخشش کودکانه برای زیستن مومنانه

«کاپیتان»؛ بخشش کودکانه برای زیستن مومنانه

یک خصلت بزرگ بچه ها این است که نگران فردا نیستند و هر آنچه که در چنته دارند برای زندگی امروزشان هزینه می کنند. بنابراین همواره باید از کودکان آموخت.

 نگاهی به 19 بهمن 1401
نگاهی به "شماره ۱۰"؛ آزاده‌ای که به زندان بازمی‌گردد

نگاهی به "شماره ۱۰"؛ آزاده‌ای که به زندان بازمی‌گردد

"شماره ۱۰" یک فیلم فرار و گریز دفاع مقدسی است که کمتر در سینمای ایران دیده می‌شود. خط روایت، قصه فیلم، بازی‌ها و طراحی صحنه و لباس یکدستی خوبی برای یک فضای تیره و تار و گریز از زندان شکل بخشیده است که هدف مهمی را در پایان دنبال می‌کند.

 نگاهی به فیلم «یادگار جنوب»؛ بازنده تنهاست! 19 بهمن 1401
نگاهی به فیلم «یادگار جنوب»؛ بازنده تنهاست!

نگاهی به فیلم «یادگار جنوب»؛ بازنده تنهاست!

پدرام پورامیری و حسین امیری دوماری فیلم‌سازان جوان سینمای ایران در دومین تجربه کارگردانی‌ مشترک‌شان به سراغ روایت قصه‌ای چندلایه و پرتعلیق رفته‌اند.

نگاهی به فیلم «چرا گریه نمی‌کنی»؛ تصویر شکوه زوال در طبقه شبه روشنفکر 19 بهمن 1401
نگاهی به فیلم «چرا گریه نمی‌کنی»؛ تصویر شکوه زوال در طبقه شبه روشنفکر

نگاهی به فیلم «چرا گریه نمی‌کنی»؛ تصویر شکوه زوال در طبقه شبه روشنفکر

در این یادداشت نقدی بر فیلم "چرا گریه نمی کنی" به نویسندگی و کارگردانی علیرضامعتمدی و تهیه‌کنندگی رضا محقق را می‌خوانید.

نگاهی به فیلم 19 بهمن 1401
نگاهی به فیلم "هوک"؛ فیلمی سرشار از موقعیت‌های ازدست‌رفته و ناقص

نگاهی به فیلم "هوک"؛ فیلمی سرشار از موقعیت‌های ازدست‌رفته و ناقص

دو علت اصلی در این فیلم که مانع از ارتقای سطح کیفی هوک و علت قرار نگرفتن این فیلم در لیست اندک فیلم‌های قابل‌قبول ورزشی ایران می‌شود، فقدان سکانس‌های قابل‌قبول و تکنیکی ورزشی و مبارزات بوکس و فقدان درام و داستان پرچالش و تماشایی است.

نگاهی به فیلم 19 بهمن 1401
نگاهی به فیلم "کت چرمی"؛ فاصله از یک تریلر سیاه پلیسی و برجسته کردن سویه‌های اجتماعی

نگاهی به فیلم "کت چرمی"؛ فاصله از یک تریلر سیاه پلیسی و برجسته کردن سویه‌های اجتماعی

«کت چرمی» از منظر داستانی و نوع نگاه کارگردانش به موضوع،‌ کوشیده تفاوت‌های قابل لمسی را هم با «مرد بازنده» داشته باشد.

 نگاهی به فیلم «روایت ناتمام سیما»؛ آن روی سکه شهرت! 19 بهمن 1401
نگاهی به فیلم «روایت ناتمام سیما»؛ آن روی سکه شهرت!

نگاهی به فیلم «روایت ناتمام سیما»؛ آن روی سکه شهرت!

«روایت ناتمام سیما» سومین ساخته بلند سینمایی علیرضا صمدی در کسوت کارگردان، تجربه‌ای متفاوت نسبت به ساخته‌های پیشین او محسوب می‌شود.

درباره «کاپیتان»؛ حضور منطقی «کریم باقری» در فیلم 19 بهمن 1401
درباره «کاپیتان»؛ حضور منطقی «کریم باقری» در فیلم

درباره «کاپیتان»؛ حضور منطقی «کریم باقری» در فیلم

«کاپیتان» هر چند این شاخص‌ها را تا حدودی در خود دارد اما واقعیت این است که با یک نگاه حساب شده، به پرداخت و سرانجام‌دهی متفاوت از قصه‌ای پرداخته که فضایش در تعدادی از فیلم‌هایی پیشتر تجربه‌شده، به نمایش درآمده است. در ضمن نباید فراموش کرد که «کاپیتان» یک فیلم کودک و نوجوان با استاندارهای مشخص و رعایت‌شده است.

«روایت ناتمام سیما»؛ سقف این آسمان کوتاه است 19 بهمن 1401
«روایت ناتمام سیما»؛ سقف این آسمان کوتاه است

«روایت ناتمام سیما»؛ سقف این آسمان کوتاه است

دیدن یا اندیشیدن؟ مساله برای سینما این است. آیا ما فیلم می سازیم که سرگرم کنیم یا به فکر کردن وادار کنیم؟

نگاهی به فیلم‌ «روایت‌ ناتمام سیما»؛ شوآفی برای یک درام خانوادگی 19 بهمن 1401
نگاهی به فیلم‌ «روایت‌ ناتمام سیما»؛ شوآفی برای یک درام خانوادگی

نگاهی به فیلم‌ «روایت‌ ناتمام سیما»؛ شوآفی برای یک درام خانوادگی

یک‌ نقل‌قول معروفی در سینمای جهان وجود دارد که معتقد است تمامی سوژه‌های فیلم در دنیا، تکراری هستند و این‌، پرداخت‌ها هستند که سبب تازگی و طراوت یک فیلم می‌شوند.

درباره فیلم «هفت بهار نارنج»؛ شکفتن در فراموشی 19 بهمن 1401
درباره فیلم «هفت بهار نارنج»؛ شکفتن در فراموشی

درباره فیلم «هفت بهار نارنج»؛ شکفتن در فراموشی

یکی از چالش هایی که سینمای ایران با آن دست در گریبان است، به موضوع فیلمنامه برمی گردد. فیلمنامه نویسی در ایران از یک موضوع رنج می برد: «چه می شود اگر»ها در آن شاخص و خلاقانه نیست.

یک اثر تازه در ستایش جایگاه خانواده 19 بهمن 1401
یک اثر تازه در ستایش جایگاه خانواده

یک اثر تازه در ستایش جایگاه خانواده

این که فیلمساز بتواند در نخستین اثر سینمایی خود به سراغ یک مضمون اجتماعی برود؛ قصه اش در ستایش جایگاه خانواده باشد و در روایت بتواند تقابل سه نسل را به تصویر بکشد، یک دستاورد ارزشمند تلقی می‌شود.

«کت چرمی»؛ قیصر در آتش 18 بهمن 1401
«کت چرمی»؛ قیصر در آتش

«کت چرمی»؛ قیصر در آتش

یکی از ستون های سینما در جذاب کردن یک اثر، طراحی و ارائه یک شخصیت است که آن را ماندگار می کند و درام را شکل می بخشد. سینمای ما چقدر توانسته است بر بال شخصیت پردازی، حرکت کند؟

«بعد از رفتن»؛ در جستجوی یک بازگشت 18 بهمن 1401
«بعد از رفتن»؛ در جستجوی یک بازگشت

«بعد از رفتن»؛ در جستجوی یک بازگشت

اولین ساخته بلند رضا نجاتی فیلمساز شناخته شده سال‌های اخیر فیلم کوتاه را شاید بتوان به لحاظ داستانی ادامه‌ای برفیلم‌های کوتاهش دانست.

جنگل پرتقال با بیانیه تصویری فیلمساز به پایان می‌رسد 18 بهمن 1401
جنگل پرتقال با بیانیه تصویری فیلمساز به پایان می‌رسد

جنگل پرتقال با بیانیه تصویری فیلمساز به پایان می‌رسد

«جنگل پرتقال» خوب شروع می‌شود، ناامیدکننده ادامه می‌یابد و با بیانیه تصویری فیلمساز به پایان می‌رسد. فیلم داستان نویسنده‌ای است که در یک مدرسه به تدریس ادبیات مشغول است و در سفر دوباره به محل تحصیلش، با ماجراهایی مربوط به گذشته‌اش روبه‌رو می‌شود.

هفت بهارنارنج کند پیش می‌رود 18 بهمن 1401
هفت بهارنارنج کند پیش می‌رود

هفت بهارنارنج کند پیش می‌رود

«هفت بهار نارنج» خیلی وقت تلف می‌کند، فیلم می‌توانست پنجاه دقیقه اول را در پنج دقیقه خلاصه کند و سراغ شخصیت‌هایش برود. فیلم، ماجرای پیرمردی (با بازی علی نصیریان) است که حواس‌پرتی دارد و با خاطرات همسرش زندگی می‌کند.

درباره «روایت ناتمام سیما»؛ خیانت و فرصت‌طلبی 18 بهمن 1401
درباره «روایت ناتمام سیما»؛ خیانت و فرصت‌طلبی

درباره «روایت ناتمام سیما»؛ خیانت و فرصت‌طلبی

فیلم، انتخابهای منطقی در انتخاب بازیگر و بازیگردانی دارد؛ هرچند تا حدودی تکراری و کلیشه‌ای. برخی وجه های فنی کار هم قابلیت برنده شدن در جشنواره را دارند؛ ازجمله موسیقی.

نگاهی به فیلم «هفت بهار نارنج»؛ عشق نصیریان به مثابه یک سوژه! 18 بهمن 1401
نگاهی به فیلم «هفت بهار نارنج»؛ عشق نصیریان به مثابه یک سوژه!

نگاهی به فیلم «هفت بهار نارنج»؛ عشق نصیریان به مثابه یک سوژه!

قصه «هفت بهارنارنج» که هیچ چیز پنهانی با مخاطب ندارد و خیلی رو، مقابل چشم او در جریان قرار دارد، درواقع یک داستان کوتاه خوب و انگار از جنس یک نمایشنامه بوده که همین الان هم امکان اجرا روی صحنه تئاتر را تمام و کمال دارد، منتها سازندگان آن با بهره‌گیری از برخی امکانات تصویری، آن‌را به قالب یک فیلم سینمایی درآورده‌اند.

درباره فیلم «سرهنگ ثریا»؛ حماسه سیزیف 18 بهمن 1401
درباره فیلم «سرهنگ ثریا»؛ حماسه سیزیف

درباره فیلم «سرهنگ ثریا»؛ حماسه سیزیف

نخستین ساخته بلند سینمایی «لیلی عاج» را نباید با فرمول رایج محک آثاری در گونه‌های دفاع مقدس یا مقاومت سنجید.

نگاهی به فیلم سینمایی «چرا گریه نمی کنی؟»؛ گریه کردن یا نکردن مساله این است 18 بهمن 1401
نگاهی به فیلم سینمایی «چرا گریه نمی کنی؟»؛ گریه کردن یا نکردن مساله این است

نگاهی به فیلم سینمایی «چرا گریه نمی کنی؟»؛ گریه کردن یا نکردن مساله این است

ساخته جدید علیرضا معتمدی ایده و سوژه جالب و منحصر به فردی در سینمای ایران دارد. گریه کردن یا نکردن مساله این است، گریه کردن به عنوان یکی از راه های مؤثر تخلیه احساسات برای حفظ سلامت روحی و روانی انسان از اهمیت بسیاری برخوردار است.

ضربه «هوک» از موقعیت‌های زیست نشده فیلمساز 18 بهمن 1401
ضربه «هوک» از موقعیت‌های زیست نشده فیلمساز

ضربه «هوک» از موقعیت‌های زیست نشده فیلمساز

فیلمنامه «هوک» یک فیلمنامه استاندارد و آکادمیک است که به تماشاگر اجازه میدهد تا انتهای فیلم قصه را دنبال کند. اما فیلم از موقعیت‌هایی ضربه میخورد که توسط فیلمساز زیست نشده اند؛ از رینگ بوکس گرفته تا مهمانی شبانه دلال فیلم.

درباره «کت چرمی»؛ جسورانه در مضمون و نحوه روایت 18 بهمن 1401
درباره «کت چرمی»؛ جسورانه در مضمون و نحوه روایت

درباره «کت چرمی»؛ جسورانه در مضمون و نحوه روایت

«کت چرمی» به لحاظ فیلمنامه و منطق روایی ضعف هایی دارد اما موضوع ملتهب و جسورانه ای که دستمایه قرار داده است در نحوه روایت جهان کارگردان، به درستی پیش می‌رود و چفت و بست‌ها روی کاغد به خوبی شکل گرفته و برای یک فیلمساز اول، یک قدم مثبت محسوب می‌شود.

نگاهی به فیلم «کت چرمی»؛ آفت نوآر برای سینمای ایران 17 بهمن 1401
نگاهی به فیلم «کت چرمی»؛ آفت نوآر برای سینمای ایران

نگاهی به فیلم «کت چرمی»؛ آفت نوآر برای سینمای ایران

«کت چرمی» فیلمی نیست که عموم مخاطبان به آن روی خوش نشان ندهند؛ مخصوصا در دورانی که فیلم‌های با قهرمان‌های عصیانگر، ساختارشکن و تا حدودی خشن، در جهان و از جمله در ایران با اقبال روبه‌روست.

درباره فیلم «پرونده باز است»؛ نشد 17 بهمن 1401
درباره فیلم «پرونده باز است»؛ نشد

درباره فیلم «پرونده باز است»؛ نشد

یکی از امیدهای جشنواره چهل و یکم فیلم فجر، توقع‌ها را فراهم نکرد.

نگاهی به فیلم «یادگار جنوب»؛ ماقبلِ جان‌دار 17 بهمن 1401
نگاهی به فیلم «یادگار جنوب»؛ ماقبلِ جان‌دار

نگاهی به فیلم «یادگار جنوب»؛ ماقبلِ جان‌دار

دومین ساخته سینمایی حسین دوماری و پدرام‌ پورامیری، نسبت به فیلم‌ نخست‌شان (جان‌دار)، چند گام به عقب محسوب می‌شود.

نگاهی به فیلم «عطرآلود»؛ شکست دوجانبه تمام عیار 17 بهمن 1401
نگاهی به فیلم «عطرآلود»؛ شکست دوجانبه تمام عیار

نگاهی به فیلم «عطرآلود»؛ شکست دوجانبه تمام عیار

شاید یک داستان کوتاه با موضوع مردی که رایحه ها را می بیند و بخاطر همین عاشق می شود و ازدواج می کند و مریض می شود، شاید برای یک خواننده نوجوان تازه کار بد نباشد، اما برای یک فیلم صد و چند دقیقه ای قطعا نه کافی است و نه کشش دارد.به همه این ها کارگردانی ضعیف کار را هم اضافه کنید.

درباره «های پاور»؛ در این فیلم هیچ خبری از فیلمنامه نیست 17 بهمن 1401
درباره «های پاور»؛ در این فیلم هیچ خبری از فیلمنامه نیست

درباره «های پاور»؛ در این فیلم هیچ خبری از فیلمنامه نیست

«هایپاور» پر است از نابلدی. فیلمی آماتور و کارنشده که متاسفانه مایه خنده مخاطب جدی سینما می‌شود. در این پروژه هیچ خبری از فیلمنامه نیست. همه چیز در دیالوگ توضیح داده می‌شود.

درباره «سرهنگ ثریا»؛ اثری کم‌نقص با مضمون منافقین 17 بهمن 1401
درباره «سرهنگ ثریا»؛ اثری کم‌نقص با مضمون منافقین

درباره «سرهنگ ثریا»؛ اثری کم‌نقص با مضمون منافقین

«سرهنگ ثریا» فیلم کم نقصی است؛ اولین فیلم «لیلی عاج» که تجربه‌های موفقی در تئاتر داشته است. فیلم، به جرات بهترین اثر سینمای ایران با مضمون منافقین است.

درباره فیلم «آنها مرا دوست داشتند»؛ فیلمی برای آزار تماشاگر 17 بهمن 1401
درباره فیلم «آنها مرا دوست داشتند»؛ فیلمی برای آزار تماشاگر

درباره فیلم «آنها مرا دوست داشتند»؛ فیلمی برای آزار تماشاگر

«آن‌ها مرا دوست داشتند» همان همیشگی شبه‌ژانر (گونه) به اصطلاح اجتماعی است. فیلمی پر از تصاویر آزاردهنده از مناطق و آدم‌های حاشیه‌ای. گویا شبه ژانر نکبت تبدیل به پناهگاهی شده برای فیلمسازانی که نه مسئله و دغدغه‌ای دارند و نه حتی به مسائل ابتدایی سینما مسلط‌اند.

نگاهی به «بعد از رفتن»؛ تنگنای جور دیگر دیدن! 17 بهمن 1401
نگاهی به «بعد از رفتن»؛ تنگنای جور دیگر دیدن!

نگاهی به «بعد از رفتن»؛ تنگنای جور دیگر دیدن!

پیدا کردن سوژه بکر به‌خودی خود کار دشواری‌ست. هر چه زمان‌هم می‌گذرد و فیلم‌های بیشتری ساخته می‌شود، سخت‌تر هم می‌شود. پس گاهی فیلمسازان سعی می‌کنند عنصر «جور دیگر دیدن» را در پرداخت بسترهای داستانیِ آشنا در ذهن مخاطب، مبنای ایجاد و بروز تفاوت قرار دهند.

نگاهی به «هوک»؛ مصائب سینمای سوبسیدی! 17 بهمن 1401
نگاهی به «هوک»؛ مصائب سینمای سوبسیدی!

نگاهی به «هوک»؛ مصائب سینمای سوبسیدی!

خیلی عجیب نیست که وقتی نام خانوادگی نویسنده و کارگردان فیلم، «ریگی» است، تعصبی به زادگاه خود داشته باشد و قصه در جغرافیا و فرهنگ سیستان و بلوچستان بگذرد. اتفاقا این خیلی هم ارزشمند است، نه تنها به دلیل توجه به یک منطقه محروم و البته مغفول در سینمای ایران، بلکه بیشتر به‌خاطر تنوع و امکان متفاوتی که به عرصه سینمایی کشور می‌بخشد.

درباره انیمیشن «بچه زرنگ»؛ لطفا بچه‌ها قضاوت کنند! 17 بهمن 1401
درباره انیمیشن «بچه زرنگ»؛ لطفا بچه‌ها قضاوت کنند!

درباره انیمیشن «بچه زرنگ»؛ لطفا بچه‌ها قضاوت کنند!

در فیلم «بچه زرنگ» هر قدر که درونمایه مبتنی بر دین و مذهب در یک بخش میانی آن، در تصویر و تصور «ضامن آهو» در آرایش ستاره‌ها قابل قبول و تاثیرگذار است، یک سکانس شعاری اوایل آن (حین مرور عکس‌های پسر خانواده در لباس ابرقهرمان‌ها) و نیز سکانس مطول پایانی آن (سفر به مشهد) بیش از آنکه از سر تعهد باشد، از روی سهل گرایی است؛ حتا اگر سازندگان آن بعدا بگویند که یک نسخه مخصوص جشنواره فجر جمهوری اسلامی ارایه کرده‌اند و نسخه‌ای هم مختص عرصه‌های دیگر، ازجمله در سطح بین‌المللی، آماده دارند.

درباره «چرا گریه نمی کنی؟»؛ عرفان بی‌خیالی و هیولای عشق! 17 بهمن 1401
درباره «چرا گریه نمی کنی؟»؛ عرفان بی‌خیالی و هیولای عشق!

درباره «چرا گریه نمی کنی؟»؛ عرفان بی‌خیالی و هیولای عشق!

فیلم «چرا گریه نمی کنی؟» حاضر در چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر، هم در سناریو و هم در ساخت، تقریبا تمامی نشانه‌های یک فیلم فانتزی را دارد اما درواقع اثری است فلسفی با مطالعه نحله‌های عرفانی و مبانی خودشناسی.

درباره «چرا گریه نمی کنی؟»؛ جدال بی‌انجام با جهان 16 بهمن 1401
درباره «چرا گریه نمی کنی؟»؛ جدال بی‌انجام با جهان

درباره «چرا گریه نمی کنی؟»؛ جدال بی‌انجام با جهان

هنر، پهنه ای بی پایان است که می توان دنیای تازه در آن خلق کرد و سینما، در این پهنه از امکانات بسیاری برخوردار است و بالهایی فراخ. به همین خاطر است که سیمرغ در سینمای ایران جایگاه ویژه ای دارد.

نگاهی به «عطرآلود»؛ سنگ بزرگ کارگردان برای نزدن 16 بهمن 1401
نگاهی به «عطرآلود»؛ سنگ بزرگ کارگردان برای نزدن

نگاهی به «عطرآلود»؛ سنگ بزرگ کارگردان برای نزدن

«عطرآلود» یک ایده هدرشده است. فیلمساز به سراغ یک قصه کوچک رفته، اما از روایت آن ناتوان است. فیلمساز سنگ بزرگی برداشته که لاجرم نشانه نزدن است.

نگاهی به فیلم «چرا گریه نمی کنی؟»؛ مینی‌مال و انتزاعی 16 بهمن 1401
نگاهی به فیلم «چرا گریه نمی کنی؟»؛ مینی‌مال و انتزاعی

نگاهی به فیلم «چرا گریه نمی کنی؟»؛ مینی‌مال و انتزاعی

«چرا گریه نمی‌کنی؟» یک فیلم‌ مینی‌مال و انتزاعی درست در دوره کنونی است. چندان به مدرنیته وابسته نیست و سنت را هم نمی‌کوبد. تلاش دارد تا در مسیر مستقیم‌ استقلال روایت‌گری کند که موفقیت‌های خوبی در این میزانسن به دست می‌آورد.

درباره «هوک»؛ مهربان به بهای جان 16 بهمن 1401
درباره «هوک»؛ مهربان به بهای جان

درباره «هوک»؛ مهربان به بهای جان

فیلم های ورزشی، یکی از جذاب ترین گونه های سینمایی در دنیاست و در پولسازی و سرپا نگه داشتن هنر هفتم، نقش مهمی داشته است و همچنان دارد. اما در سینمای ایران، چقدر در این زمینه سینمایی، هزینه شده و سینماگران به موفقیت دست یافته اند؟

یادداشتی بر فیلم « عطرآلود»/  همه آنچه با دماغ می‌بینی ! 16 بهمن 1401
یادداشتی بر فیلم « عطرآلود»/ همه آنچه با دماغ می‌بینی !

یادداشتی بر فیلم « عطرآلود»/ همه آنچه با دماغ می‌بینی !

در این یادداشت نگاهی داشتیم به فیلم « عطرآلود» به کارگردانی هادی مقدم‎‌دوست و بازی مصطفی زمانی، که تلاش دارد رویکرد معنوی به کار و زندگی را از خلال رابطه یک زن و شوهر جوان و دست و پنجه نرم کردن آنان با مسائل و مشکلات اقتصادی بازتاب دهد.

نگاهی به «عطرآلود»؛ عطر آن است که خود ببوید! 16 بهمن 1401
نگاهی به «عطرآلود»؛ عطر آن است که خود ببوید!

نگاهی به «عطرآلود»؛ عطر آن است که خود ببوید!

سرمایه‌گذار فیلم «عطرآلود» سینماداری است که یک ارتباط مستقیم را با مخاطبان، در سالن‌های سینمایی خود می‌تواند مهندسی کند اما احتمالا مخاطب، این اثر را در قاب تلویزیون، بیشتر خواهد دید.

درباره «سرهنگ ثریا»؛ ناخنک به سوژه‌های هدرشده 15 بهمن 1401
درباره «سرهنگ ثریا»؛ ناخنک به سوژه‌های هدرشده

درباره «سرهنگ ثریا»؛ ناخنک به سوژه‌های هدرشده

برخی از بازیگران سینمای ایران در عین حالی که توانایی های فنی در ایفای نقش دارند، بسیار متمایلند که نقش آفرینی های اغراق شده داشته باشند. این وظیفه کارگردان به‌عنوان بازیگردان است که نمک غذا را باید کنترل کند. برای نمونه، مریلا زارعی در فیلم «شیار» نیز مطمئنا این استعداد را داشت که نقشش را بسیار اغراق آمیزتر اجرا کند.

نگاهی به «پرونده باز است»؛ هپروت و استراتژی 15 بهمن 1401
نگاهی به «پرونده باز است»؛ هپروت و استراتژی

نگاهی به «پرونده باز است»؛ هپروت و استراتژی

«پرونده باز است» قطعا در پرونده فیلمسازی کیومرث پوراحمد یک نقطه برجسته محسوب نمی‌شود، به هر حال آن‌را به‌عنوان فیلمی می‌توان در نظر گرفت که در برخی نکته‌ها بیانگر میزان تجربه و تبحر سازنده آن است. این فیلم در مجموعه‌ فیلم‌های جشنواره‌ای قرار گرفته که چند سال پیش به اثر مطلوب‌تر مرحوم «یدالله صمدی» در همین حوزه نیز اصلا روی خوش نشان نداد و قربانی‌اش کرد.(پدر آن دیگری)

درباره «یادگار جنوب»؛ سینمای نوپدرخواندگی و چالش‌هایش 15 بهمن 1401
درباره «یادگار جنوب»؛ سینمای نوپدرخواندگی و چالش‌هایش

درباره «یادگار جنوب»؛ سینمای نوپدرخواندگی و چالش‌هایش

بازیگران فیلم نیز هر کدام توانایی مشخصی داشته‌اند که هنر بازیگردانی نیز آن قابلیت‌ها را به کار گرفته است؛ اما به هر حال اگر برای باورپذیری مخاطب ارزشی قایلیم باید او را توجیه کنیم که چگونه در یک خانواده جنوبی که خواهر خانواده (با بازی سحر دولتشاهی) به شکل افراطی با گویش جنوبی صحبت می‌کند، پسر همان خانواده (با بازی پژمان جمشیدی) با لهجه تهرانی و بدون حتا ته رنگی از لهجه محلی اش سخن می‌گوید.

درباره «پرونده باز است»، غرق در رویای خویش 14 بهمن 1401
درباره «پرونده باز است»، غرق در رویای خویش

درباره «پرونده باز است»، غرق در رویای خویش

کیومرث پوراحمد خالق یادگاری‌هایی است که ما در تنهایی‌مان به آن‌ها می‌اندیشیم. ریشه‌هایی که او از صفا و صمیمیت -و همچین انسانیت- در دل مخاطبان سینما و تلویزیون نهاده با گذر زمان رشد کرده است. حال تا نامی از او و یادگاری‌هایش می‌آید، بوی دفتر و شب به مشاممان می‌رسد. انگار که همه‌مان مقابل تلویزیون نشسته‌ایم و برف شادی از دست محمدرضا فروتن -در فیلم شب یلدا- روی سرمان می‌ریزد.

نگاهی به فیلم «جنگل پرتقال»؛ یک عاشقانه موجز در بستر دانشگاه 14 بهمن 1401
نگاهی به فیلم «جنگل پرتقال»؛ یک عاشقانه موجز در بستر دانشگاه

نگاهی به فیلم «جنگل پرتقال»؛ یک عاشقانه موجز در بستر دانشگاه

آرمان خوانساریان فیلمساز شناخته شده فیلم کوتاه در اولین تجربه فیلمسازی بلند خود که محصول باشگاه فیلم اولی‌های بنیاد سینمایی فارابی و در ژانر درام است، به سراغ یک قصه عاشقانه در بستر دانشگاه رفته است.

درباره «آه سرد» و تلاش برای جلوگیری از چرخه خشونت 14 بهمن 1401
درباره «آه سرد» و تلاش برای جلوگیری از چرخه خشونت

درباره «آه سرد» و تلاش برای جلوگیری از چرخه خشونت

فیلم اگر چه که در فیلم‌برداری، صدا، گریم، تدوین، رنگ و نورپردازی خوب ظاهر شده اما در کارگردانی، فیلم‌نامه و بازی دارای ضعف‌های جدی است. دقایق ابتدایی فیلم مخاطب را جذب نمی‌کند، کشش نیست، کاشت، داشت و برداشت شخصیت‌های داستان را نمی‌بینیم، کد و مانع گذاری ندارد، عطف‌بندی ندارد، اوج ندارد و فاقد سکانس و دیالوگ برتر است.

«جنگل پرتقال»؛ فراموش کنیم یا تغییر؟ 14 بهمن 1401
«جنگل پرتقال»؛ فراموش کنیم یا تغییر؟

«جنگل پرتقال»؛ فراموش کنیم یا تغییر؟

دانشگاه، یکی از مکان هایی است که دغدغه های بسیاری را متوجه خود کرده است. جامعه شناسان، سیاستمداران و البته سینماگران. رسول صدرعاملی در صدر این دغدغه مندان سینمایی است.

نگاهی به فیلم «استاد»؛ کشدار و خالی از داستان 14 بهمن 1401
نگاهی به فیلم «استاد»؛ کشدار و خالی از داستان

نگاهی به فیلم «استاد»؛ کشدار و خالی از داستان

نخستین ساخته سینمایی عماد حسینی، سوژه خوبی دارد، ترجیح می‌دهد ورود منعطفانه‌ای به موضوع داشته و از بیان دراماتیکی برخوردار نباشد، عنصری که در طول اثر نیز اصرار بیش از اندازه‌ای روی آن صورت می‌گیرد.

نگاهی به فیلم «یادگار جنوب»؛ عشقی جنون آمیز در ساختاری ناقص 14 بهمن 1401
نگاهی به فیلم «یادگار جنوب»؛ عشقی جنون آمیز در ساختاری ناقص

نگاهی به فیلم «یادگار جنوب»؛ عشقی جنون آمیز در ساختاری ناقص

«یادگار جنوب» یا می‌تواند در اکران عمومی موفق به جذب حداکثری تماشاچی شود یا اینکه شکست سنگینی را تجربه خواهد کرد و این مساله ریسک بسیار بالایی است که سازندگان اثر به احتمال زیاد به آن واقف بوده اند.