جمعه , ۱۰ فروردین, ۱۴۰۳
نقد فیلم
 نگاهی به فیلم «عروسی مردم»؛ ایده‌ای بکر که در سطح ماند 6 تیر 1402
نگاهی به فیلم «عروسی مردم»؛ ایده‌ای بکر که در سطح ماند

نگاهی به فیلم «عروسی مردم»؛ ایده‌ای بکر که در سطح ماند

گرچه «عروسی مردم» در اجرا فیلم تمیز وشسته‌رفته‌ای است و کارگردانی خوبی دارد اما فیلم فاقد فرمی خاص یا مبتکرانه است. درواقع اجرایی خوب اما ساده کار را از رسیدن به فرمی تازه و بدیع دور کرده است. فیلمساز کوشیده است تا فیلم از ریتم نیفتد اما به دلیل تکرار واقعه‌ای ثابت در سراسر درام خواه‌ناخواه فیلم از جایی به بعد دچار مشکل ریتم می‌شود و کشش خود را برای مخاطب از دست می‌دهد.

نقد فیلم «روح‌شده» به کارگردانی دکستر فلچر؛  بالیوود در هالیوود 28 خرداد 1402
نقد فیلم «روح‌شده» به کارگردانی دکستر فلچر؛ بالیوود در هالیوود

نقد فیلم «روح‌شده» به کارگردانی دکستر فلچر؛ بالیوود در هالیوود

آخرین فیلم «دکستر فلچر» یعنی «روح‌شده» همین خاصیت شتر گاو پلنگ گونه را دارد. فیلمی بلک باستری که تلاش دارد که عطر و بوی همه ژانرها را به خود داشته باشد و در عین حال کام مخاطب را گس نماید. فیلمساز این فیلم پر از خرج و هزینه که تمام هم و غم خود را در زرق و برق صحنه‌های اکشن و جلوه‌های ویژه‌اش خلاصه کرده، بدون اینکه بداند، فیلمنامه‌ای پر از اشکال را کارگردانی کرده که نه شخصیت‌ها به درستی شناسانده می‌شوند و نه روابط و مناسبات بین آنها درست تعریف می‌شود و نه ساختار خطی فیلم روال طبیعی خود را به صورت عادی طی می‌کند.

نقد فیلم «آدمکش بوستون» به کارگردانی مت راسکین؛ جایی برای پیرزن‌ها نیست! 28 خرداد 1402
نقد فیلم «آدمکش بوستون» به کارگردانی مت راسکین؛ جایی برای پیرزن‌ها نیست!

نقد فیلم «آدمکش بوستون» به کارگردانی مت راسکین؛ جایی برای پیرزن‌ها نیست!

در آرمانشهر ذهنی فیلمساز، بوستون نه تنها جایی برای پیرزن‌ها نیست، بلکه برای امثال دسالوو که ذهن بیماری دارند و با وعده یک کتاب میلیون دلاری می‌توان آنها را خرید نیز ناامن و البته قتلگاه است

نگاهی به فیلم «تار» ساخته تاد فیلد؛ چرخه بی‌رحم قدرت! 28 خرداد 1402
نگاهی به فیلم «تار» ساخته تاد فیلد؛ چرخه بی‌رحم قدرت!

نگاهی به فیلم «تار» ساخته تاد فیلد؛ چرخه بی‌رحم قدرت!

فیلمنامه‌ای دولایه پیش رو داریم، یک لایه آن میان تار و اصحاب قدرت است و لایه دیگر میان تار و اطرافیانش. عطف اول فیلم زمانی آغاز می‌شود که پس از مدت‌ها تار با مدیر صندوق کاپلان یعنی الیوت در رستورانی گران‌قیمت دیدار کرده و لیدیا حاضر می‌شود در ازای باج خوبی که می‌گیرد راز اجرای حیرت‌انگیز خودش در کنسرت یهودیان را برای او فاش سازد، از همین نقطه مشکلات او آغاز می‌شود و در سراشیبی سقوط قرار می‌گیرد، می‌افتد.

بررسی و نقدی تطبیقی بر فیلم «در جبهه غرب هیچ خبری نیست» به کارگردانی ادوارد برگر؛ مواجهه با برساخت‌های ضد جنگ 28 خرداد 1402
بررسی و نقدی تطبیقی بر فیلم «در جبهه غرب هیچ خبری نیست» به کارگردانی ادوارد برگر؛ مواجهه با برساخت‌های ضد جنگ

بررسی و نقدی تطبیقی بر فیلم «در جبهه غرب هیچ خبری نیست» به کارگردانی ادوارد برگر؛ مواجهه با برساخت‌های ضد جنگ

«در جبهه غرب هیچ خبری نیست» برای نه اسکار نامزد شد، بیش از هر فیلم آلمانی که قبلا تولید شده است. درحالی که کشورهای دیگر ساخته «ادوارد برگر» را جشن می‌گیرند، این فیلم در زادگاهش نادیده گرفته می‌شود که هر دو مورد درخور توضیحات است.

نقد فیلم «در جبهه غرب خبری نیست» ساخته ادوارد برگر؛ جنگ و صلح 28 خرداد 1402
نقد فیلم «در جبهه غرب خبری نیست» ساخته ادوارد برگر؛ جنگ و صلح

نقد فیلم «در جبهه غرب خبری نیست» ساخته ادوارد برگر؛ جنگ و صلح

فیلم شاید کمتر سمت و سویی شخصیت‌محورانه به خود گرفته باشد و روایت‌گری در آن دچار پرش باشد، ولیکن تماشاگر نمایی از شخصیت‌ها را می‌بیند که در دو سمت موازی و البته خلاف جهت هم سیر می‌کنند.

 نگاهی به فیلم «سه کام حبس»؛ محبوس در ناتورالیسمِ جبرگرا و واقع‌گریز! 27 خرداد 1402
نگاهی به فیلم «سه کام حبس»؛ محبوس در ناتورالیسمِ جبرگرا و واقع‌گریز!

نگاهی به فیلم «سه کام حبس»؛ محبوس در ناتورالیسمِ جبرگرا و واقع‌گریز!

«سه کام حبس» یکی از نمایندگان سینمای اجتماعی دهه ۹۰ شمسی در سینمای ایران است و با بررسی این فیلم می‌توان تاحدودی به دلایل افول این جریان سینمایی پرداخت.

نگاهی به فیلم سینمایی «مرد مورچه‌ای و زنبورک»؛ آنتاگونیست خیلی کوچک! 4 خرداد 1402
نگاهی به فیلم سینمایی «مرد مورچه‌ای و زنبورک»؛ آنتاگونیست خیلی کوچک!

نگاهی به فیلم سینمایی «مرد مورچه‌ای و زنبورک»؛ آنتاگونیست خیلی کوچک!

«مرد مورچه‌ای و زنبورک» نکات مثبت خودش را دارد، با این حال به انتظاراتی که از آن می‌رفت پاسخ نمی‌دهد و دربرابر فیلم‌های قبلی مجموعه مرد مورچه‌ای کم می‌آورد. روایت داستانی فیلم با اینکه درگیرکننده است اما کاملا قابل پیش‌بینی نیز هست و عمق و پیچیدگی که از یک فیلم مارولی انتظار داریم را برآورده نمی‌کند

 نگاهی به فیلم «غریب»؛ متن قربانی اجرا 30 اردیبهشت 1402
نگاهی به فیلم «غریب»؛ متن قربانی اجرا

نگاهی به فیلم «غریب»؛ متن قربانی اجرا

فیلم به رغم ریتم مناسب نتوانسته خرده روایت‌هایش را در ساختار کلی فیلم به درستی جا دهد، به کاراکترهایش نزدیک نمی‌شود و الگوی قهرمان‌پروری در آن از ظرفیت کلی درام بیرون می‌زند.

نقد فیلم جنگ جهانی سوم به کارگردانی هومن سیدی؛ هیتلریسم! 21 اردیبهشت 1402
نقد فیلم جنگ جهانی سوم به کارگردانی هومن سیدی؛ هیتلریسم!

نقد فیلم جنگ جهانی سوم به کارگردانی هومن سیدی؛ هیتلریسم!

در فیلم «جنگ جهانی سوم» با نگاه نمادین و سمبلیکی که به مسائل پیرامونی کاراکتر شکیب و تعریف آدم‌های جهان فیلم بر اساس ضداتوپیا (ضدآرمانشهر) دارد، ابتدا به نظر می‌رسد مکانمندی گروه پشت صحنه فیلمسازی همه جغرافیای این کاراکتر را در برگرفته است. ولی به مرور و با تحول شخصیتی او، مشخص می‌گردد اگرچه لباس هیتلر به قواره و قد و قامت او گشاد بوده است و سیبیل هیتلری تصویری کمیک از او ساخته است ولیکن به مرور این طراحی چهره از او شخصیت مخوف‌تر و جانی‌تر از هیتلر می‌سازد.

درباره فیلم «برادران لیلا»؛ هجا کردن «نداری» 16 اردیبهشت 1402
درباره فیلم «برادران لیلا»؛ هجا کردن «نداری»

درباره فیلم «برادران لیلا»؛ هجا کردن «نداری»

«برادران لیلا» تم دیگری را هم به صورت موازی با «نداری» پیش می‌برد. موضوعی که تاثیرپذیری جدی آن را قرار است بر آن ببینیم. «هویت» در شاخه‌های فردی، خانواده و جمعی رکن اصلی دیگر فیلم است و شاید بعد از اتمام فیلم در ذهن‌مان وول بخورد که اصلا ما به چه می‌گوییم «هویت»؟ پول؟ مقام؟ یا به قول پدر «کلاه پادشاهی»؟ کار؟ حرف مردم؟ عزت عمومی؟

نگاهی به فیلم «ملاقات خصوصی»؛ زمستان، بهار، تابستان، پاییز و دوباره زمستان! 10 اردیبهشت 1402
نگاهی به فیلم «ملاقات خصوصی»؛ زمستان، بهار، تابستان، پاییز و دوباره زمستان!

نگاهی به فیلم «ملاقات خصوصی»؛ زمستان، بهار، تابستان، پاییز و دوباره زمستان!

پریناز ایزدیار که در «ملاقات خصوصی» نقشی مشابه سمیه (ابد و یک روز) را به عهده دارد، موفق شده از زاویه‌ای دیگر دختر فداکار خانواده‌ای فقیر را جوری بازسازی کند که کمتر نشانی از سمیه تقدیرگرای آن فیلم ببینیم. او با عشق معصومانه اش رنگی دیگر به آن دختر رنج کشیده بخشد.

درباره سه کام حبس؛ یک تلخی بی پایان 10 اردیبهشت 1402
درباره سه کام حبس؛ یک تلخی بی پایان

درباره سه کام حبس؛ یک تلخی بی پایان

فیلم سینمایی سه کام حبس که پس از گذشت سال‌ها از زمان تولید به تازگی و در روزهای اخیر روی پرده اکران قرار گرفته، بیش از آن که یک درام اجتماعی باشد یک پایان تلخ است.

نگاهی به فیلم سینمایی «جنگ جهانی سوم»؛ مسخ‌شدگی 4 اردیبهشت 1402
نگاهی به فیلم سینمایی «جنگ جهانی سوم»؛ مسخ‌شدگی

نگاهی به فیلم سینمایی «جنگ جهانی سوم»؛ مسخ‌شدگی

«جنگ جهانی سوم» برخلاف تمام آن چه تا امروز از هومن سیدی مشاهده کرده‌ایم، یک درام روانشناختی است که در لایه‌های زیرین خود، انفعالات نفسانی کاراکتر را به عنوان محکی برای جریانات قصه قرار داده است.

نگاهی به فیلم «جنگ جهانی سوم»؛ پر از جزییات 27 فروردین 1402
نگاهی به فیلم «جنگ جهانی سوم»؛ پر از جزییات

نگاهی به فیلم «جنگ جهانی سوم»؛ پر از جزییات

در «جنگ جهانی سوم» با فیلمی استیلیزه طرف هستیم که بر خلاف عموم کارهای پیشین فیلمسازش، مسیرهای مختلفی را برای بیان منظورش استفاده نمی‌کند و با تمرکز روی روایت و شخصیت‌پردازی، تبدیل به فیلمی سر راست و پر از جزییات می‌کند.

جنگ جهانی سوم هومن سیدی یک فیلمفارسی بدون رقص و کافه و شهر نو 26 فروردین 1402
جنگ جهانی سوم هومن سیدی یک فیلمفارسی بدون رقص و کافه و شهر نو

جنگ جهانی سوم هومن سیدی یک فیلمفارسی بدون رقص و کافه و شهر نو

پیام فروتن طراح صحنه و استاد دانشگاه تهران در یادداشتی که در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرد کار تازه هومن سیدی را نقد و بررسی کرد و نوشت: جنگ جهانی سوم هومن سیدی، یک فیلمفارسی بدون رقص و کافه و شهر نو است. گو این که این بار به جای یک آدم مجنون بامعرفت، با یک روان پریش که از عالم و آدم طلبکار روبرویم.

نقدی بر فیلم «آرژانتین 1985» ساخته سانتیاگو میتری/ پس از دیکتاتور 22 فروردین 1402
نقدی بر فیلم «آرژانتین 1985» ساخته سانتیاگو میتری/ پس از دیکتاتور

نقدی بر فیلم «آرژانتین 1985» ساخته سانتیاگو میتری/ پس از دیکتاتور

فیلم «آرژانتین، 1985»، آرژانتین تازه متولد شده پس از دیکتاتوری را نشان می‌دهد که برای دستیابی به عدالت جسورانه و مصرانه تلاش می‌کند و به قول کارگردان فیلم «کشوری بدون عدالت، کشوری بدون آزادی است». هر چند که اگر رای انتهایی دادگاه نتواند همه احساسات جمعی درخصوص جنایتکاران را اقناع و راضی نگه دارد.

نگاهی به فیلم «برادران لیلا»؛ حذف یا اصلاح؟ 21 فروردین 1402
نگاهی به فیلم «برادران لیلا»؛ حذف یا اصلاح؟

نگاهی به فیلم «برادران لیلا»؛ حذف یا اصلاح؟

از عجایب فیلم برادران لیلا این است که با فیلم رئالیستی طرف هستیم اما یکهو پایانی متفاوت از کل فیلم را نظاره‌گر می‌شویم. که میزانسن و دکوپاژ، لحن فیلم را تغییر می‌دهند و فیلم را دوپاره می‌کنند. درواقع با فیلمی چندپاره طرف هستیم.

فیلم- مسعود فراستی: برادران لیلا یک فیلم ضدخانواده و سیاه است 15 فروردین 1402
فیلم- مسعود فراستی: برادران لیلا یک فیلم ضدخانواده و سیاه است

فیلم- مسعود فراستی: برادران لیلا یک فیلم ضدخانواده و سیاه است

فراستی گفت: برادران لیلا، فیلمی ضد خانواده است و اصلا فیلمنامه قوی و مناسبی ندارد.

نگاهی به فیلم «برادران لیلا»؛ وقتی شخصیت‌ها دوست‌داشتنی نیستند 14 فروردین 1402
نگاهی به فیلم «برادران لیلا»؛ وقتی شخصیت‌ها دوست‌داشتنی نیستند

نگاهی به فیلم «برادران لیلا»؛ وقتی شخصیت‌ها دوست‌داشتنی نیستند

لیلای فیلم برادران لیلا، علیرغم شخصیت دلسوز و همراه با برادرانش، متاسفانه نزد تماشاگر فیلم، از شخصیت جذاب و قهرمانی برخوردار نیست. چرا؟! چون خود او از اساس کاراکتری منفعل و عاصی دارد. از همان سکانس های آغازین، او مدام یا غُر می زند یا گریه می کند.

درباره فیلم «ملاقات خصوصی»؛ چگونه می‌توان از فرشته‌ها‌ قاچاقچی ساخت؟ 8 فروردین 1402
درباره فیلم «ملاقات خصوصی»؛ چگونه می‌توان از فرشته‌ها‌ قاچاقچی ساخت؟

درباره فیلم «ملاقات خصوصی»؛ چگونه می‌توان از فرشته‌ها‌ قاچاقچی ساخت؟

آندره بازن می‌گفت وفاداری به یک اثرِ اقتباسی، خیانت به متن است. اما از آن بیش نیز می‌توان گفت وفاداری به واقعیتِ اقتباسی، خیانت به تخیل است. قطع نظر از آنچه در دنیای واقعی اتفاق می‌افتد، بینشِ فیلمنامه‌نویس اهمیت دارد که ذهنِ مخاطب را با ویترینی و شیرین کردن پایانِ حادثاتِ یک قصه به ‌شدت تلخ به سوی برداشت‌های «تزریقی» نکشاند. چیزی که در فیلمِ «ملاقات خصوصی» از آن غفلت شده است.

نگاهی به فیلم «برادران لیلا»؛ سمبلیک و مضمون‌گرا 8 فروردین 1402
نگاهی به فیلم «برادران لیلا»؛ سمبلیک و مضمون‌گرا

نگاهی به فیلم «برادران لیلا»؛ سمبلیک و مضمون‌گرا

سومین فیلم سعید روستایی را باید بهترین و کامل‌ترین اثر او دانست هر چند که این اثر نیز فاقد عیب و ایراد ساختاری و دراماتیک نیست.

درباره فیلم «برادران لیلا»؛ آناتومی نکبت 6 فروردین 1402
درباره فیلم «برادران لیلا»؛ آناتومی نکبت

درباره فیلم «برادران لیلا»؛ آناتومی نکبت

روستایی قصه‌گویی درباره بدبختی‌های جامعه معاصر ایران را دوست دارد و آدم‌های قصه‌هایش همچون ترکیب گوناگون و متفاوت ایران امروز، جمع اضدادند.

درباره فیلم برادران لیلا؛ هجویه‌ی روستایی بر سینمای خودش 3 فروردین 1402
درباره فیلم برادران لیلا؛ هجویه‌ی روستایی بر سینمای خودش

درباره فیلم برادران لیلا؛ هجویه‌ی روستایی بر سینمای خودش

مشکل اصلی برادران لیلا خیلی ساده است. مناسبات آدم‌های فیلم و گره اصلی فیلمنامه برای بیننده قابل‌باور نیست و این یعنی فیلمسازی اولترارئالیست در گام اول خودش را برای روایت داستانش نزد بیننده خلع سلاح کرده است. مناسبات شبه‌پدرخوانده‌واری که روستایی بر یک خاندان بزرگ در جنوب شهر تهران حاکم کرده برای بیننده قابل باور نیست.

نقدی بر فیلم «نهنگ» به کارگردانی دارن آرونوفسکی؛ شکوه بازیگری 25 اسفند 1401
نقدی بر فیلم «نهنگ» به کارگردانی دارن آرونوفسکی؛ شکوه بازیگری

نقدی بر فیلم «نهنگ» به کارگردانی دارن آرونوفسکی؛ شکوه بازیگری

«نهنگ» به مثابه «موبی دیک» هرمان ملویل، قصه یک ضدقهرمان است که در اثر اقتباسی جدید به انفعال رسیده است. موبی دیک نهنگ سفید چالاک و وحشی رمان ملویل دست‌نیافتنی و جنگجو است و از کشتن ترسی در خود راه نمی‌دهد. او یک قاتل واقعی است، اما نهنگ آرونوفسکی روایت نهنگی تنها و منزوی است که به مرگ خودخواسته‌اش تن می‌دهد. اساس تشابهات نمادین بین «نهنگ» و «موبی دیک» ناقص است و بر پیکره فیلم ضربه می‌زند.

نگاهی به «فیلم نهنگ»؛ ناقوسِ مرگِ سینمای دارن آرونوفسکی!؟ 25 اسفند 1401
نگاهی به «فیلم نهنگ»؛ ناقوسِ مرگِ سینمای دارن آرونوفسکی!؟

نگاهی به «فیلم نهنگ»؛ ناقوسِ مرگِ سینمای دارن آرونوفسکی!؟

فیلم هرچقدر که پیش می‌رود ما آرام آرام متوجه می‌شویم فیلمساز در انتخاب، پروراندن و جایگذاری ایده‌ها در دل داستان ناموفق است؛ چنانکه در پایان فیلم به طرز مبالغه‌آمیزی احساس می‌کنیم که اساسا التذاذ هنری چندانی را از سر نگذرانده‌ایم و صرفا با یک فرد چاق و مصائب مفرطش از نزدیک همراه بوده‌ایم.

 نگاهی به فیلم «نزدیک»؛ گویی مرگ سایه‌اش را بر این تاکستان انداخته 19 اسفند 1401
نگاهی به فیلم «نزدیک»؛ گویی مرگ سایه‌اش را بر این تاکستان انداخته

نگاهی به فیلم «نزدیک»؛ گویی مرگ سایه‌اش را بر این تاکستان انداخته

هنرِ لوکاس دونت فیلمساز، در کار با این فضاهای طبیعی و صداهایی است که از محیط می‌گیرد. او با این چیزها، داستانش را روایت می‌کند. انگار این صداها باشند و تصاویری امپرسیونیسم‌وار فیلمبرداری شده در نماهای حرکتی فیلم، که روایت را پیش می‌برند. خبری از داستان‌گویی به شیوه‌ی متعارف نیست. هر چند نوعی وحدت موضوعی وجود دارد، که فیلم را به یک فیلم داستانی معمول شبیه می‌کند.

نگاهی به فیلم «نهنگ»؛ دنیای درون هیولا 15 اسفند 1401
نگاهی به فیلم «نهنگ»؛ دنیای درون هیولا

نگاهی به فیلم «نهنگ»؛ دنیای درون هیولا

فیلم «نهنگ» جنبه‌های گوناگون نهادهای قدرت را که به شیوه‌ای فوکویی در سطوح مختلف جامعه پخش شده و سیطره‌ی هیولاوار این نهادها را بر زندگی و سرنوشت انسان‌ها به نمایش می‌گذارد و وزن آموزش و پرورش، کلیسا، بهداشت و درمان، رسانه، بانک‌ها و پول را که مدام فربه‌تر از گذشته بر زندگی انسان‌ها مستولی شده‌اند و امکان حرکت را از او سلب کرده‌اند، مورد اشاره قرار می‌دهد.

نقد فیلم «دختر خموش» (The Quiet Girl) به کارگردانی کولم بایرید؛ مسکوت مانده 15 اسفند 1401
نقد فیلم «دختر خموش» (The Quiet Girl) به کارگردانی کولم بایرید؛ مسکوت مانده

نقد فیلم «دختر خموش» (The Quiet Girl) به کارگردانی کولم بایرید؛ مسکوت مانده

عناصر روایی و محتوایی فیلم به قدری با عناصر سبکی و شکلی فیلم همخوان شده‌اند که هر لحظه عطش و اشتهای مخاطب برای دریافت لحظه‌های بعدی فیلم بیشتر و سیری‌ناپذیرتر می‌شود. حتی صداهای جیرجیرک‌ها و پرندگان و بادهای گاه و بی‌گاه در طول فیلم دیگر به صورت آمبیانس و صداهای محیطی نیستند و بخشی از جهان متنی فیلم را تشکیل می‌دهند.

نگاهی به فیلم «زنی در برلین»/ جنگ جهان ما را تغییر می‌دهد 7 اسفند 1401
نگاهی به فیلم «زنی در برلین»/ جنگ جهان ما را تغییر می‌دهد

نگاهی به فیلم «زنی در برلین»/ جنگ جهان ما را تغییر می‌دهد

آنچه مرتبط با خشونت علیه زنان در سینما مطرح است را می توان در فیلم های بسیاری شاهد بود و مثال های بسیاری را آورد. حتی مستند های بسیاری در سراسر دنیا در رابطه با انواع خشونت ها و زنان را می توان دید. ازدواج های زود هنگام، تجارت دختران و انواع رنج های سختی که بر آنها می رود.

نگاهی به «خانواده فیبلمن»؛ جادوی سینما از دریچه چشم فیلمساز کارکشته 6 اسفند 1401
نگاهی به «خانواده فیبلمن»؛ جادوی سینما از دریچه چشم فیلمساز کارکشته

نگاهی به «خانواده فیبلمن»؛ جادوی سینما از دریچه چشم فیلمساز کارکشته

آنهایی که «خانواده فیبلمن» را دیده‌اند می‌دانند که فیلم در اوج تمام می‌شود. با یک سکانس باشکوه احساس‌برانگیز که دیوید لینچ به صورت افتخاری جلوی دوربین اسپیلبرگ رفته تا نقش جان فورد کبیر را بازی کند. مثلث مردان بزرگ: اسپیلبرگ و لینچ و روح جان فورد سکانسی خلق کرده که باعث شده پایان‌بندی نفس‌گیر داشته باشیم و به ستاره‌های فیلم اضافه کنیم.

نگاهی به فیلم «تار»؛ زنی که قربانی خودشیفتگی شد 6 اسفند 1401
نگاهی به فیلم «تار»؛ زنی که قربانی خودشیفتگی شد

نگاهی به فیلم «تار»؛ زنی که قربانی خودشیفتگی شد

در «تار» با قصه زنی موسیقیدان مواجه‌ایم که از یک سوپرمن به بدمن تبدیل می‌شود. در واقع تار قربانی خودشیفتگی‌های خودش می‌شود. گرچه در این سقوط، پلشتی‌های جامعه و سازوکارهای رسانه‌ای هم بی‌تاثیر نیست. از این رو شاید گزافه نباشد که بگویم فیلم «تار» روایتی از تراژدی مرگ تدریجی فرد و جامعه در یک دیالکتیک اجتماعی است. چه‌بسا بتوان آن را به نوعی نقد بر نظم فرهنگی موجود در سرمایه‌داری متاخر دانست که در آن صعود و سقوط آدم‌ها در مرز باریک قرار دارد.

نگاهی به فیلم «چپ راست» ساخته حامد محمدی؛ دیرهنگام 4 اسفند 1401
نگاهی به فیلم «چپ راست» ساخته حامد محمدی؛ دیرهنگام

نگاهی به فیلم «چپ راست» ساخته حامد محمدی؛ دیرهنگام

اگر فیلمساز در پرداخت چنین ایده‌ای از ابزارهای دراماتیک دراختیار خود ازجمله همان موضوع جابه‌جایی سهوی فرزندان دو خانواده که ضرورت‌های نمایشی بعدی را ایجاب می‌کرد استفاده خلاقانه‌تر و فکر شده‌تری می‌نمود و اگر شاخ و برگ‌هایی نظیر دو پرستاری که در جابه‌جایی دو نوزاد سهوا مقصر بوده‌اند و عشق فکر نشده و بدون مقدمه بازپرس پرونده و پرستار جوان که ظاهرا به عنوان خرده‌پیرنگ به کار گرفته شده‌اند اتصال درست و دقیقی با خط اصلی داستان داشتند با محصولی بهتر و قابل دفاع‌تر مواجه می‌بودیم.

تحلیلی بر فیلم «مثلث غم» به کارگردانی روبن اوستلوند؛ نابرابری مدنی 4 اسفند 1401
تحلیلی بر فیلم «مثلث غم» به کارگردانی روبن اوستلوند؛ نابرابری مدنی

تحلیلی بر فیلم «مثلث غم» به کارگردانی روبن اوستلوند؛ نابرابری مدنی

فیلمساز سوئدی تلاش کرده تا وضعیت‌های به ظاهر پایدار شخصی و اجتماعی و روانی سوژه‌های انسانیش را در هر سه پرده اثرش به چالش بکشاند و به مخاطبش بگوید که هیچ امر مطلقه‌ای در جهان مدرن پایدار نیست و الگوهای برساخت حکومتی اگرچه برای سعادت بشر با سلایق مختلف طراحی و به اجرا گذاشته شده‌اند اما تمامی آنها بر اساس تغییر و دگرگونی انسان به نقص و فروپاشی می‌انجامد و رویش‌های نو مجددا بر پایه عناصری چون پول و قدرت به ناپایداری نیل می‌کند.

 نگاهی به فیلم 24 بهمن 1401
نگاهی به فیلم "در آغوش درخت"؛ لطیف، شاعرانه و انسانی

نگاهی به فیلم "در آغوش درخت"؛ لطیف، شاعرانه و انسانی

در آغوش درخت نه تنها در لیست بهترین فیلم اولی‌های جشنواره امسال است، بلکه پتانسیل آن را دارد که به عنوان نمونه ی قابل توجهی از سینمایی که با بهره‌گیری از حال و هوای بومی در فضایی غیرآپارتمانی و با پیامی انسانی و اخلاقی ساخته شده مورد توجه قرار گیرد.

 نگاهی به فیلم «سینما متروپل»؛ جان‌پناهی به نام سینما 24 بهمن 1401
نگاهی به فیلم «سینما متروپل»؛ جان‌پناهی به نام سینما

نگاهی به فیلم «سینما متروپل»؛ جان‌پناهی به نام سینما

تازه‌ترین ساخته محمد‌علی باشه آهنگر از زاویه متفاوتی به جنگ ایران و عراق می‌پردازد می‌پردازد و در این بین می‌کوشد با زبانی پر از نیش و کنایه، در برابر نگاهِ بسته‌ای که در سینما بوده و هست مقاومت کند.

نگاهی به فیلم « آنها مرا دوست داشتند»؛ ایده مرکزی مناسب با رویکرد ملودراماتیک افراطی 24 بهمن 1401
نگاهی به فیلم « آنها مرا دوست داشتند»؛ ایده مرکزی مناسب با رویکرد ملودراماتیک افراطی

نگاهی به فیلم « آنها مرا دوست داشتند»؛ ایده مرکزی مناسب با رویکرد ملودراماتیک افراطی

فیلم علیرغم ایده مرکزی مناسبی که برای تاثیرگذاری جدی در میان مخاطب در اختیار دارد با رویکرد ملودراماتیک افراطی کارگردان و بی اعتنایی او برای طراحی میزانسن‌های متناسب با صحنه در حال اجرا، کم رمق جلوه کرده و سروشکلی تلویزیونی به خود می‌گیرد.

 نگاهی به فیلم 22 بهمن 1401
نگاهی به فیلم "کاپیتان"؛ رنج و امید در یک قاب

نگاهی به فیلم "کاپیتان"؛ رنج و امید در یک قاب

کاپیتان، در کارنامه حمزه‌ای، جهش و پیشرفت قابل‌توجهی به‌حساب نمی‌آید و هرچند که در مفهوم و رویکرد اجتماعی و اخلاقی در جایگاهی بالاتر از فیلم اول او یعنی آذر قرار می‌گیرد اما در کارگردانی به چالشی برای او بدل نمی‌شود.

 «شماره ۱۰» روی شانه‌های سینما 22 بهمن 1401
«شماره ۱۰» روی شانه‌های سینما

«شماره ۱۰» روی شانه‌های سینما

«شماره ۱۰» با همه جذابیتش با مشکل بزرگ همذات‌پنداری با قهرمان روبروست. درست زمانی که دلتان می‌خواهد جای دیدن صحنه‌های مهیج با قهرمان‌تان بمانید و او را در خلوتش بیشتر بشناسید شما را به فرسنگ‌ها دورتر از این لذت پرت می‌کند.

 نگاهی به فیلم 22 بهمن 1401
نگاهی به فیلم "هفت بهار نارنج"؛ فیلمی که به علی نصیریان مدیون است

نگاهی به فیلم "هفت بهار نارنج"؛ فیلمی که به علی نصیریان مدیون است

فیلم "هفت بهارنارنج" به بازیگر نقش اول خود علی نصیریان مدیون است که بسیاری از خامی‌های یک فیلم اولی را پوشانده است.

نگاهی به فیلم 22 بهمن 1401
نگاهی به فیلم "روایت ناتمام سیما"؛ فیلمی با لکنت در تشریح ارتباطات و بدون منطق در اتفاقات

نگاهی به فیلم "روایت ناتمام سیما"؛ فیلمی با لکنت در تشریح ارتباطات و بدون منطق در اتفاقات

فیلم "روایت ناتمام سیما"، در تشریح غالب ارتباطات شکل‌گرفته در فیلم دارای لکنت است و در نمایش اغلب اتفاقات و رخدادها، بدون منطق.

درباره فیلم 22 بهمن 1401
درباره فیلم "سرهنگ ثریا"؛ روایتی نیم‌بند از دام‌گذاری منافقین

درباره فیلم "سرهنگ ثریا"؛ روایتی نیم‌بند از دام‌گذاری منافقین

متأسفانه با وجود ده‌ها تواب و عضو سابق سازمان منافقین که در اروپا یا در ایران به‌سر می‌برند، اما فیلم‌های سال‌های اخیر درباره سازمان در برهه پس از انقلاب از ضعف جدی در بخش تحقیقات برخوردار است.

نگاهی به فیلم «سینما متروپل»؛ سینما پارادیزوی ایرانی در روزهای حصر آبادان 22 بهمن 1401
نگاهی به فیلم «سینما متروپل»؛ سینما پارادیزوی ایرانی در روزهای حصر آبادان

نگاهی به فیلم «سینما متروپل»؛ سینما پارادیزوی ایرانی در روزهای حصر آبادان

«سینما متروپل» یک سینما پارادیزوی کاملا ایرانی است که در زمان حصر آبادان روایتگر بسیاری از شاخصه‌های ایرانی است.

نگاهی به «آنها مرا دوست داشتند»؛ فیلمی که فاصله تماشاچی را با سینما بیشتر می‌کند 22 بهمن 1401
نگاهی به «آنها مرا دوست داشتند»؛ فیلمی که فاصله تماشاچی را با سینما بیشتر می‌کند

نگاهی به «آنها مرا دوست داشتند»؛ فیلمی که فاصله تماشاچی را با سینما بیشتر می‌کند

«آنها مرا دوست داشتند» یکی از فیلم‌هایی است که سبب دوری و قهر و فاصله بیشتر تماشاگران با سینمای ایران خواهد شد تماشاگرانی که مدتهاست به دلایل مختلف از سینما فاصله گرفته‌اند و وجود و اکران فیلم‌هایی همچون این فیلم نیز در تقویت دوری تماشاچی از سینما اثر بیشتری خواهد داشت.

درباره فیلم «وابل»؛ رگبار رایج رنج‌ها 22 بهمن 1401
درباره فیلم «وابل»؛ رگبار رایج رنج‌ها

درباره فیلم «وابل»؛ رگبار رایج رنج‌ها

رنج هنگام سکون، آزارنده‌تر و از پا براندازنده‌تر است. سکون، نقطه شروع مرگ تدریجی است و ابتدای ویرانی.

درباره فیلم «سینما متروپل»؛ فروریختن در برابر بی‌فرهنگی 22 بهمن 1401
درباره فیلم «سینما متروپل»؛ فروریختن در برابر بی‌فرهنگی

درباره فیلم «سینما متروپل»؛ فروریختن در برابر بی‌فرهنگی

ترسناکترین بخش جنگ، تخریب و انفجار و کشتارش نیست، آن زمانی است که فرهنگ متوقف می‌شود و از زایش باز می‌ماند.

«گل های باوارده»؛ جذاب اما برای سرمایه‌گذار 22 بهمن 1401
«گل های باوارده»؛ جذاب اما برای سرمایه‌گذار

«گل های باوارده»؛ جذاب اما برای سرمایه‌گذار

این بیم وجود دارد که برخی از سازمان ها یا نهادها، برای تبلیغ خود از واقعیت های دوران هشت سال جنگ تحمیلی، بهره یا سوءبهره ببرند.

نگاهی به فیلم سینمایی «وابل»؛ نکبت و فقر؛ خروجی سینمای اجتماعی؟ 22 بهمن 1401
نگاهی به فیلم سینمایی «وابل»؛ نکبت و فقر؛ خروجی سینمای اجتماعی؟

نگاهی به فیلم سینمایی «وابل»؛ نکبت و فقر؛ خروجی سینمای اجتماعی؟

سئوالی که هنگام تماشای «وابل» ذهنم را مشغول کرد این بود که چرا سینماگران اجتماعی ساز ما فقط باید از این زاویه خاص به اجتماع بنگرند؟ چرا به تصویر کشیدن این همه سیاهی و نکبت و فقر باید در دستور کارشان باشد؟

نگاهی به فیلم «گل های باوراده»؛ قصه‌ای جذاب و پر کشش با پرداختی ناقص و کم‌رمق 22 بهمن 1401
نگاهی به فیلم «گل های باوراده»؛ قصه‌ای جذاب و پر کشش با پرداختی ناقص و کم‌رمق

نگاهی به فیلم «گل های باوراده»؛ قصه‌ای جذاب و پر کشش با پرداختی ناقص و کم‌رمق

در سال ۱۳۵۹ همزمان با جنگ تحمیلی، تعدادی از مهندسین پالایشگاه نفت آبادان در تلاش هستند با امکانات و تجهیزاتی که در داخل انبارهای آن است، پالایشگاه‌های دیگر را ترمیم کنند. موضوعی که دستمایه فیلم جدید مهرداد خوشبخت با عنوان «گلهای باوراده» قرار گرفته است.

نگاهی به «بعد از رفتن»؛ یک فیلم خالی 22 بهمن 1401
نگاهی به «بعد از رفتن»؛ یک فیلم خالی

نگاهی به «بعد از رفتن»؛ یک فیلم خالی

«بعد از رفتن» یک فیلم بی‌مسئله و به معنای واقعی کلمه، خالی است. فیلم آن‌قدر کند است و هیچ اتفاقی در آن نمی‌افتد که تنها برای خوابیدن در سالن سینما مناسب است.