اغلب‌ما خسرو سينايي را به عنوان فيلمسازي مي‌شناسيم كه هم درزمينه سينماي مستند و هم درزمينه گرايش‌هاي ديگر تبحر دارد. سينايي كه منتقدان ازاو به عنوان شاعر سينما ياد مي‌كنند البته درسرودن شعر هم تخصص‌دارد كه شاهد مثالش مجموعه‌هايي چون«ترانه‌هاي شاپرك‌سفيد» و «اتاق صورتي» و «تاول‌هاي لجن» است.
