سینما در دهه ۶۰ را میتوان فضایی منحصر به فرد در تاریخ سینمایی ایران در نظر گرفت؛ فضایی که از طرفی در حال آزمون و خطا برای یافتن بهترین سیاق براساس ارزشهای خویش است و از سوی دیگر خلاقیتهای تازهای را به تصویر میکشد.
