کارگردان نمایش «سیزده بدر» که پیش از این کارگردانی فیلم سینمایی «کت چرمی» را در کارنامه کاری خود به ثبت رسانده است، تاکید کرد که زاده تئاتر است و به عنوان یک حیات خلوت به تئاتر نگاه نمی‌کند.
صدرالدین زاهد: «فراموش نکنیم که دو عاملِ اساسی، ساماندهنده تئاتر هستند؛ نویسنده و بازیگر. عامل اول که نویسنده باشد، عاملی تفکری است و اغلب اوقات در تنهایی خویش ساماندهنده متن نمایشی است و با وجود اینکه به‌عنوان مثال در فرانسه در جلد نمایشنامه‌های چاپ‌شده از عباراتی چون «تئاتر مولیر» استفاده می‌شود اما این کتاب‌های چاپ‌شده، تئاتر نیستند بلکه نمایشنامه‌هایی متعلق به حوزه ادبیات دراماتیک هستند. یکی از شاخص‌ترین وجوه این نامه‌های نمایشی یا نمایشنامه‌ها، دیالوگ یا گفت‌وگو است. این گفت‌وگوهای نمایشی با دموکراسی و آزادی در رابطه‌ای تنگاتنگ‌اند.
حال مسأله این است که مصوبه دولت سیزدهم مبنی بر کاهش تصدی‌گری دولت در بخش فرهنگی آیا با وضعیت کنونی هم‌خوانی دارد؟ آیا نظام سفت و سخت سانسور کنونی در تضاد با اصل44 نیست؟ آیا رویه دولت همچون یک‌دست‌سازی خویش، قرار است در تئاتر هم رقم بخورد؟
در چهار دهه اخیر، هر دوره‌ای افرادی از راه رسیده‌اند و در کسوت مدیر و مجری و برنامه‌ریز ، سکان تئاتر را به دست گرفته‌اند و بعد بار خود را بسته‌اند و رفته‌اند که اخیرا «تهیه‌کننده» و «دلال» هم به آنها اضافه شده است. هر بار هم، با آغاز هر دولت و هر دوره‌ای، ما اهالی تئاتر خوش باور بوده‌ایم که خب، این‌بار دیگر گشایشی شد و هنر نمایش رونق گرفت -حال آنکه آش همان بوده و کاسه همان- و می‌بینید که همچنان در حال درجا زدنیم و گردش روزگار را ندیده می‌گیریم.
ظرف روزهاي اخير با بعضي مدرسان و بازيگران تئاتر تماس‌هايي گرفته‌اند و به آنها ابلاغ كرده‌اند «طراحي حركت» و «كرئوگرافي» ممنوع است!
ناصر حسینی مهر معتقد است بلایی که ممیزی‌های غیراصولی بر سر هنر می‌آورند، بارها مرگ‌بارتر از بیماری‌هایی نظیر کرونا یا طاعون است.
روح‌الله جعفری که قرار بود نمایش «هیولاخوانی» را فروردین و اردیبهشت ۹۹ بر اساس متنی از نغمه ثمینی در تالار حافظ اجرا کند، از تعویق این اجرا تا عادی شدن شرایط خبر داد و از اعمال نظر سلیقه‌ای شورای ارزشیابی و نظارت بر کوچک‌ترین جزء از ارکان شکل‌دهنده یک تئاتر همچون «پوستر» گفت.
کیانی با اشاره به تاریخ سانسور تئاتر و با بیان اینکه «دو پدیده فرهنگی تئاتر و امر سیاسی همواره با یکدیگر درگیری داشته‌اند» می‌گوید: تئاتر، قضایا را ریشه‌یابی می‌کند و این باید به دانش مدیریتی تئاتر اضافه شود که ذهنیت بیمارگونه پاک کردن صورت مساله را کنار بگذارد.
کارگردان نمایش «چهار نمایشنامه منتشر نشده از مهران صوفی» با اشاره به 21 مورد ممیزی که به این نمایش وارد شده، گفت: ما این اثر را بدون این مشکلات در جشنواره تئاتر شهر اجرا کرده بودیم. متاسفانه حمایتی که از ما نمی شود هیچ، به ما توهین هم می کنند. با وضعیتی که این روزها با آن مواجه شدم هر لحظه دوست دارم از کشورم مهاجرت کنم.از رفتاری که با ما شده بسیار ناراحت هستیم چون مدیران تئاتری ما نمی توانند از هنرمندانشان دفاع کنند و پای آنها بایستند.
معتقدم هیچ‌کس به قطار ایستاده سنگ نمی‌زند. معمولا سنگ به قطاری زده می‌شود که به حرکت درمیآید. بنابراین وقتی قطار رشد و رونق تئاتر آرام‌آرام به حرکت درآمده، نباید خیلی نگران سنگ‌های پرتاب‌شده بود.
باید هنرمند را از نگاه سیاسی کنار گذاشت و با نگاه کارشناسی به آثار فرهنگی نگاه کرد. در غیر این صورت جریان اخلاق اجتماعی رو به ضعف خواهد رفت و نسل جوان برای شناخت قوانین و اصول دچار سردرگمی می‌شود.
