امروز 24سال از مرگ محمدعلی فردین می‌گذرد. بازیگری که چهار دهه پس از اینکه دیگر نتوانست بر پرده سینماها ظاهر شود، اما مراسم تشییع جناره‌اش یکی از شلوغ‌ترین بدرقه‌های هنرمندان بود که همه را شگفت‌زده کرد. هنوز هم وقتی به قطعه هنرمندان در بهشت زهرا سر بزنید، شلوغ‌ترین مزاری که مردم دورش می‌نشینند یا می‌ایستند، مزار اوست. بدون شک او یکی از محبوب‌ترین بازیگران تاریخ سینمای ایران است که گرچه از حیث بازیگری نمی‌توان او را در ذیل بازیگران حرفه‌ای قرار داد، اما ماندگار است. راز این ماندگاری در چیست؟

در دومین نشست مروری بر تاریخ سینمای ایران با اشاره به بی‌مهری‌هایی که بخاطر حضور برخی ستاره‌های بازیگری در فیلم‌های دفاع مقدسی وارد شده، ناصر شفق تاکید کرد: سینمای ایران مسیر خودش را به شکلی که توانایی داشته است و شرایط به آن اجازه می‌دهد، ادامه داده اما متاسفانه هر جا سیاست در مدیریت فرهنگی کم آورده، به سینما فشار وارد کرده است.

فریدون جیرانی اعتراف کرد که اشتباه کردم مانع کار کردن «فردین» شدم.

سازمان رسانه‌ای «اوج» در تازه‌ترین محصول خود در عرصه مستندسازی تاریخی، سراغ بازخوانی پرونده اولین فیلم توقیفی سینمای ایران در سال‌های پس از انقلاب رفته است؛ «برزخی‌ها».

بدشانسی‌ فردین برخورد با جریان انقلاب بود و بدشناسی دیگرش حاكمیت واژه «فیلمفارسی» بود بر اذهانِ مسوولان و سینمایی‌نویسان كه باعث شد از كار باز بماند و اگر اجازه می‌یافت نقش «ناخدا خورشید» را كه «ناصر تقوایی» برای او نوشته بود، به اجرا درآورد، هم تجربه‌های طولانی‌مدت او به نسل بعد منتقل می‌شد، هم فیلمی ماندگار به فیلم‌های ماندگار سینمای ایران اضافه می‌شد

پدرم تعریف می‌کرد در همان زمان در پمپ‌ بنزین شریعتی، حاج احمد آقا را دیده بود. گویا پدرم در حال پر کردن باک ماشین بود که چند نفر آمدند، گفتند که حاج آقا با شما کار دارد. پدرم گفت: کدام حاج آقا؟ گفتند: شما تشریف بیاورید...

نزدیک به سه دهه از زمان ساخت سریال امام علی می‌گذرد و شاید خواندن خاطرات کسی که مدیریت ساخت این سریال را به عهده داشت، یعنی تهیه‌کننده سریال از انتخاب بازیگران و روند ساخت این سریال خالی از لطف نباشد.