«نامه‌هاي استاني من» را- كه نامش آشكارا ارجاعي است به كتاب «نامه‌هاي استاني» فيلسوف فرانسوي، بلز پاسكال- شايد بتوان شخصي‌ترين ساخته سيوراك نيز در نظر گرفت. فيلمي كه داستان پسري جوان به اسم اتي‌ين را تصوير مي‌كند كه براي تحصيل در رشته‌ فيلمسازي از ليون رهسپار پاريس مي‌شود. سفري كه به اُديسه‌اي فردي بدل مي‌شود به منظور شناخت: بازنگري و بازانديشي خويشتن، كشف و بازيابي جهان پيرامون و تلاش براي فهم و بازتعريف توامان عشق به سينما و زنان.