«آشپزخانه» نیز همانند «شهر ما»، نشان از تمایل انتقادی حسن معجونی دارد. او در این نمایش هم تلاش می‌کند ساده‌ترین کنش‌های انسانی را نقد کند.
تئاتر آشپزخانه با دکوری مناسب که شمایل یک آشپزخانه حرفه ای را دارد کار خود را آغاز می‌کند. بهتر است کمربندتان را ببندید چون در بروشور کار هیچ خلاصه و حتی نکته‌ای از کار نمی‌بینید و معلوم نیست با چه سرعتی و به کجا خواهید رفت. شما زودتر از آنچه فکر کنید در نمایش غرق می‌شوید. دلیلش هم کمدی جذاب و روایتی است که شما را به یاد زندگی خود می‌اندازد،
یک‌بار دیگر امکان بازنمایی طبقه کارگر به میانجی نمایش آشپزخانه، به نویسندگی آرنولد وسکر انگلیسی‌زبان مهیا شده است؛ نمایشی در رابطه با کارگران یک آشپزخانه که در تولید فراورده‌ای همچون خوراک برای طبقات مختلف اجتماعی در رستورانی مدرن، مشارکت می‌کنند؛ همان فراورده تاریخی که «ژان بری یات ساراوین» درباره‌اش گفته؛ «گزینش خوراک است که سرنوشت ملت‌ها را رقم می‌زند».
