فیلم نخستین انسان که با تم مرکزی فقدان آغاز می‌شود، در پرداختی نمادین و ساختارشکنانه با مفهوم فقدان پایان می‌یابد تا بار دیگر سرنوشت بیوگرافیک یک شخصیت سرنوشت‌ساز تاریخی که در کشاکش مبارزه با مفاهیم فلسفی زندگی (مرگ و فقدان) مانند پر کاهی در هوای توفانی سرگردان است، بر دستاوردهای اکتشافی جهانی آن رجحان داده شود.
