سه شنبه , ۲۹ اسفند, ۱۴۰۲
نقد فیلم های ایرانی
تحلیل جامعه‌شناختی فیلم «جاده خاکی» به کارگردانی پناه پناهی؛ مهاجرت واکنشی به تضادهای ساختاری 20 اسفند 1402
تحلیل جامعه‌شناختی فیلم «جاده خاکی» به کارگردانی پناه پناهی؛ مهاجرت واکنشی به تضادهای ساختاری

تحلیل جامعه‌شناختی فیلم «جاده خاکی» به کارگردانی پناه پناهی؛ مهاجرت واکنشی به تضادهای ساختاری

جاده خاکی یک روایت از زیست اجتماعی طبقه متوسط ایرانی است که مختصات این طبقه اجتماعی را در بستر یک سفر کوتاه با چینش دقیق، سنجیده و منطقی از گفت‌وگوها و موقعیت‌ها، بازنمایی می‌کند و با ریتمی مناسب گره‌گشایی‌ها انجام می‌شود و در فصل پایانی یک پایان‌بندی در بافتار رویکرد شکل‌دهی ارایه می‌کند.

درباره فیلم «شب داخلی دیوار»؛ مرا چشمی است خون افشان 12 اسفند 1402
درباره فیلم «شب داخلی دیوار»؛ مرا چشمی است خون افشان

درباره فیلم «شب داخلی دیوار»؛ مرا چشمی است خون افشان

فیلم «شب، داخلی، دیوار» به نویسندگی و کارگردانی «وحید جلیلوند» نمونه بارز سینمای جریال سیال است که مخاطب خود را در دوئیتی خواب‌گونه (Hypnotic) و رویاوار می‌بیند که نمی‌داند به کدام یک از موقعیت‌های فیزیکی تداعی شده در طول فیلم اعتماد کند و رفته‌رفته درمی‌یابد که منطق روایی فیلم به عنوان تکنیک و لحن فیلمساز، بر منطق زمان و مکان نامرتب چیده شده، چیره گردیده است.

فیلم برادران جلیلوند آدم را در معذوریت اخلاقی قرار می‌دهد 12 اسفند 1402
فیلم برادران جلیلوند آدم را در معذوریت اخلاقی قرار می‌دهد

فیلم برادران جلیلوند آدم را در معذوریت اخلاقی قرار می‌دهد

فیلم همه المان‌هایی که ممکن است مخاطب ایرانی خسته از شرایط اجتماعی و مخاطب خارجی علاقه‌مند به روایت‌های سرشار از درد و رنج و زندان و شکنجه برآمده از داخل کشور را همراه کند، دارد و اتفاقا این هم شده یکی از پاشنه آشیل‌های فیلم.

نگاهی به فیلم «ضد» ساخته امیرعباس ربیعی؛ ناکام در گیشه، سرگردان بین عشق و سیاست 8 اسفند 1402
نگاهی به فیلم «ضد» ساخته امیرعباس ربیعی؛ ناکام در گیشه، سرگردان بین عشق و سیاست

نگاهی به فیلم «ضد» ساخته امیرعباس ربیعی؛ ناکام در گیشه، سرگردان بین عشق و سیاست

فیلم «ضد» نه اقبال منتقدان را به همراه داشت و نه گیشه پررونقی را بعد از سه ماه اکران تجربه کرد و این یک شکست دوجانبه برای کارگردانی است که تلاش کرده فیلم خوبی بسازد اما نتیجه کار، یک فیلم متوسط است گرچه ارزش حداقل یکبار دیدن را دارد.

درباره سروش صحت و فیلم «صبحانه با زرافه‌ها»؛  فیلمسازی که از نردبان نقد بالا رفت 7 اسفند 1402
درباره سروش صحت و فیلم «صبحانه با زرافه‌ها»؛ فیلمسازی که از نردبان نقد بالا رفت

درباره سروش صحت و فیلم «صبحانه با زرافه‌ها»؛ فیلمسازی که از نردبان نقد بالا رفت

صحت با «صبحانه با زرافه‌ها» نشان داد که می‌توان نقد را به عنوان دیالوگ یک منتقد - که طبیعتا با سینما آشناست - با اثرش بشنود و پله‌های ترقی را با درس گرفتن از این دیالوگ‌ها طی کند. هنوز بعد از گذشت دو ساعت، برایم سخت است بپذیرم که چگونه یک نفر می‌تواند در اوج شلوغی و جلو رفتن در فضای ساخت سریال آن هم به مدل تلویزیونی، ناگهان در فیلم دومش اینقدر کار درست شود.

«آغوش باز» تفاوت میان دو نسل است، همینقدر عمیق! 7 اسفند 1402
«آغوش باز» تفاوت میان دو نسل است، همینقدر عمیق!

«آغوش باز» تفاوت میان دو نسل است، همینقدر عمیق!

کارگردانی را بخاطر چکش کاری نکردن فیلمنامه و عدم نظارت بر تدوین دچار ضعف و در طراحی صحنه و لباس، توجه به رنگ و محتوا و صدا و گرفتن بازی از بازیگرانش قابل تحسین می دانم.

درباره فیلم سینمایی«شب، داخلی، دیوار»؛ نه وهم، نه واقعی 2 اسفند 1402
درباره فیلم سینمایی«شب، داخلی، دیوار»؛ نه وهم، نه واقعی

درباره فیلم سینمایی«شب، داخلی، دیوار»؛ نه وهم، نه واقعی

«شب، داخلی، دیوار» بر ستون‏‌هایی می‏‌خواهد سوار شود که از اساس ساخته نشده است.

درباره فیلم «شب، داخلی، دیوار»؛ رستگاری در حزن 2 اسفند 1402
درباره فیلم «شب، داخلی، دیوار»؛ رستگاری در حزن

درباره فیلم «شب، داخلی، دیوار»؛ رستگاری در حزن

باید گفت، با اینکه فیلمنامه بارها و بارها اصلاح و با جزییات بسیار نوشته شده، اما جذابیت دراماتیک فیلم مدیون تکرار قصه از منظرگاه و زوایای متفاوت و در زمان های مختلف است. این روایت غیرخطی، «تسرکت » وار، در ابعاد دیگری قصه را پیش می برد که در کنار تدوین درست و خلاقانه، به واقع ضعف های نهفته در فیلمنامه را پوشش می‌دهد.

نگاهی به فیلم «شب، داخلی، دیوار»؛ سیر روز در شب 2 اسفند 1402
نگاهی به فیلم «شب، داخلی، دیوار»؛ سیر روز در شب

نگاهی به فیلم «شب، داخلی، دیوار»؛ سیر روز در شب

وحید جلیلوند در شب، داخلی، دیوار بیش از دو فیلم قبلی اش جسارت به خرج می دهد و از همان انتخاب سوژه، دست روی موضوعی ملتهب می گذارد؛ او در واقع در فیلمش به بیان سیر روزشدن شب و تیرگی دست می زند و می کوشد تا ظلمات حاکم بر زندگی یک مرد را تا رسیدن به روشنی ترسیم کند.

درباره فیلم «شب، داخلی، دیوار»؛ پنهان در پس واقعیت 1 اسفند 1402
درباره فیلم «شب، داخلی، دیوار»؛ پنهان در پس واقعیت

درباره فیلم «شب، داخلی، دیوار»؛ پنهان در پس واقعیت

شاید اگر این فیلم به مقطع تاریخی روشن و ملموسی سنجاق نمی‌شد و در یک ناکجاآبادی کاملاً سمبولیک گام می‌گذاشت سوار بر همان عنصر حادثه در موقعیتی دیگر پیش می‌رفت، می‌توانست به یک ساکودرام قابل قبول تبدیل شود که حداقل حرفی برای گفتن داشته باشد، در صورتی که حالا با برداشتن لقمه‌ای بزرگ به نوعی از دست رفته است.

نگاهی به فیلم «پرویز خان»؛ مردی که تد لاسو نبود 29 بهمن 1402
نگاهی به فیلم «پرویز خان»؛ مردی که تد لاسو نبود

نگاهی به فیلم «پرویز خان»؛ مردی که تد لاسو نبود

 درست است که «پرویز خان» در نماهایی مخاطب را به یاد مجموعه معروف «تد لاسو» می اندازد اما داستان پرویز خان برعکس داستان تد لاسو است. اینجا با یک مربی حرفه ای و تیم آماتور مواجهیم. به عبارتی «پرویز خان» پشت دست آن بازی نمی کند اما نماهایی دارد که به نظر می رسد، کارگردان گوشه چشمی به آن اثر داشته و خوشبختانه مقهور نشده است.

نقد فیلم «ظاهر»؛ قصه ای زیبا و ضعف‌هایی بسیار! 26 بهمن 1402
نقد فیلم «ظاهر»؛ قصه ای زیبا و ضعف‌هایی بسیار!

نقد فیلم «ظاهر»؛ قصه ای زیبا و ضعف‌هایی بسیار!

کارگردان را در نگرفتن بازی مناسب از بازیگران، چکش کاری نکردن فیلمنامه، انتخاب زوایای ضعیف، قاب بندی نامتعارف و عدم نظارت بر تدوین دارای ضعف جدی می دانم.

نگاهی به فیلم «آغوش باز»؛ تضاد معنایی و ساختاری 26 بهمن 1402
نگاهی به فیلم «آغوش باز»؛ تضاد معنایی و ساختاری

نگاهی به فیلم «آغوش باز»؛ تضاد معنایی و ساختاری

آغوش باز در زیرلایه متن اصلی نگاهی هم به سختی های کار خوانندگان و برگزار کنندگان کنسرت دارد. نگاهی به آدم های جامعه، ترس ها، طمع ها، زیاده خواهی و خودخواهی هایشان می کند و در انتهای داستانش هم با حذف آدم های سیاه و خاکستری قصه،در کنار آدم های شریف و با اصالت می ایستد و برایشان کف می زند.

نگاهی به فیلم «احمد»؛ کدام احمد؟ 22 بهمن 1402
نگاهی به فیلم «احمد»؛ کدام احمد؟

نگاهی به فیلم «احمد»؛ کدام احمد؟

حمد سوژه‌ای عالی در اختیار دارد اما با تمام امکانات موجود و آن پروداکشن عظیم به واسطه ناتوانی در ارائه داستان نه داستان شهید احمد کاظمی است و نه زلزله بم.

نقد فیلم «صبحانه با زرافه‌ها»؛ دریاب دمی که با طرب می‌گذرد 22 بهمن 1402
نقد فیلم «صبحانه با زرافه‌ها»؛ دریاب دمی که با طرب می‌گذرد

نقد فیلم «صبحانه با زرافه‌ها»؛ دریاب دمی که با طرب می‌گذرد

«صبحانه با زرافه‌ها» طبق تجربیات اخیر صحت در راستای آشنایی‌زدایی از موتیف‌های تکراری و البته ثبت موتیف‌های منحصر به خود اوست و در این راستا ورود او به فضای انتزاعی و کنکاش در پیچ و تاب‌های ذهن کاراکترهای فیلم، موقعیت‌هایی بدیع و کمتر دیده شده را به دست می‌دهد.

درباره فیلم «مجنون» سبک‌تر از سنگینی خیبر و قهرمانان‌اش 22 بهمن 1402
درباره فیلم «مجنون» سبک‌تر از سنگینی خیبر و قهرمانان‌اش

درباره فیلم «مجنون» سبک‌تر از سنگینی خیبر و قهرمانان‌اش

«مجنون» فیلمی غیرتماشایی نیست و کشش لازم برای تماشا را ایجاد می‌کند، اما قطعا در مقابل سنگینی دراماتیک عملیات خیبر و قهرمانان آن، وزنی سبک دارد و حق مطلب را ادا نمی‌کند.

نقد فیلم «قلب رقه»؛ کلیشه‌ای لاغر برای رفع تکلیف 22 بهمن 1402
نقد فیلم «قلب رقه»؛ کلیشه‌ای لاغر برای رفع تکلیف

نقد فیلم «قلب رقه»؛ کلیشه‌ای لاغر برای رفع تکلیف

«قلب رقه» یک سرمایه‌سوزی آشکار است که توان مقابله با تفکرات مخاطبان امروزی سینما را ندارد. یک قصه کلیشه‌ای لاغر که استراتژی مشخصی نداشته و انگار که فقط برای رفع تکلیف ساخته شده است.

درباره فیلم «آپاراتچی»؛ ساده و تلویزیونی است نه سینمایی! 22 بهمن 1402
درباره فیلم «آپاراتچی»؛ ساده و تلویزیونی است نه سینمایی!

درباره فیلم «آپاراتچی»؛ ساده و تلویزیونی است نه سینمایی!

فیلمنامه خوش طرحی نگاشته بود، دغدغه مند بود، پیرنگ داشت اما خرده پیرنگ هایش کم بود، دیالوگ هایش بمباران اطلاعاتی می کرد، گل درشت بود، گزاف بود ولی طنزهای شیرینی‌ داشت که لا به لای کشمکش هایش کشش ایجاد می کرد، قهرمان و ضد قهرمان خوبی داشت، از ضد ارزشی که ارزش شود بهره می برد.

نقد فیلم «تابستان همان سال»؛ محصور در پس دنیای شخصی 22 بهمن 1402
نقد فیلم «تابستان همان سال»؛ محصور در پس دنیای شخصی

نقد فیلم «تابستان همان سال»؛ محصور در پس دنیای شخصی

«تابستان همان سال» در همان مرحله شخصی و درونی فیلمساز باقی مانده و با تمام تلاشی که صورت گرفته، نتوانسته با ساختن کاراکترهایی جذاب و ایجاد ارتباط ساختارمند و تزریق یک احساس فراگیر در بطن آنها، از پس میله‌های سلول شخصی آزاد شده و به مرحله عمومیت دادن و انتقال حس درونی به مخاطب برسد.

درباره فیلم «آغوش باز»، شکست‌خورده در ساختار انتقال مفهوم 22 بهمن 1402
درباره فیلم «آغوش باز»، شکست‌خورده در ساختار انتقال مفهوم

درباره فیلم «آغوش باز»، شکست‌خورده در ساختار انتقال مفهوم

«آغوش باز» با وجود ردیابی دغدغه‌های انسانی در بطن آن، در چگونگی انتقال مفهوم شکست‌خورده است و در این بین دستورالعمل بصری آن از فیلمبرداری، رنگ و نور، چیدمان صحنه و ... نیز فاقد ارزش می‌شود.

نقد فیلم «پروین»، نقد مردسالاری در جشنواره‌ای که فقط یک فیلمساز زن دارد! 22 بهمن 1402
نقد فیلم «پروین»، نقد مردسالاری در جشنواره‌ای که فقط یک فیلمساز زن دارد!

نقد فیلم «پروین»، نقد مردسالاری در جشنواره‌ای که فقط یک فیلمساز زن دارد!

این نقض غرض است که برای نقد یک موضوعی که معاصران ما هنوز با آن دست به گریبان هستند، به گذشته برویم و چهره‌ای ادبی را دستمایه قرار دهیم تا یک دوره تاریخی در گذشته را سیاه کرده و به نقد بکشیم،

نقد فیلم «آسمان غرب»؛ شعاری در فیلمنامه و درخشان در تصویر 22 بهمن 1402
نقد فیلم «آسمان غرب»؛ شعاری در فیلمنامه و درخشان در تصویر

نقد فیلم «آسمان غرب»؛ شعاری در فیلمنامه و درخشان در تصویر

«آسمان غرب» در میان آثار دسته‌بندی شده در سینمای جنگ که در چهل و دومین جشنواره فیلم فجر حضور دارند، با فاصله کم‌نقص‌ترین اثری است که تا امروز به نمایش درآمده است.

اهمیت فیلم «نوروز» در چیست؟ 22 بهمن 1402
اهمیت فیلم «نوروز» در چیست؟

اهمیت فیلم «نوروز» در چیست؟

فیلمنامه اش دارای ضعف بود، ایده خوبی داشت اما پیرنگش خوب در نیامده، محتوای شجاعانه ای داشت اما با تعلیق هایی ضعیف، خیلی خوب وارد دنیای جادویی می شد.

نقد فیلم «احمد»، خرده‌پیرنگ‌های خنثی و ساده‌انگارانه 22 بهمن 1402
نقد فیلم «احمد»، خرده‌پیرنگ‌های خنثی و ساده‌انگارانه

نقد فیلم «احمد»، خرده‌پیرنگ‌های خنثی و ساده‌انگارانه

فیلمنامه «احمد» با فقر خرده پیرنگ‌های درگیرکننده روبرو است. موقعیت‌های نیم‌بندی که از منظر فضاسازی احساسی و خروجیِ مفهومی بسیار ساده‌انگارانه پرداخت شده و نمی‌تواند به قهرمان فیلم و در مجموع به کلیت اثر کمک کند.

«صبح اعدام »دفاع بود یا تخریب؟ 22 بهمن 1402
«صبح اعدام »دفاع بود یا تخریب؟

«صبح اعدام »دفاع بود یا تخریب؟

فیلم می خواست سبک اوپنهایمر پیدا کند یا آن سکانس های بسته و پر دیالوگش که سعی می کرد بهره مند از ۱۲ مرد خشمگین باشد اما به شدت افتضاح بود.

درباره فیلم نبودنت؛ زنی که بار نبودن را به دوش می‌کشد 22 بهمن 1402
درباره فیلم نبودنت؛ زنی که بار نبودن را به دوش می‌کشد

درباره فیلم نبودنت؛ زنی که بار نبودن را به دوش می‌کشد

آنچه فیلم «نبودنت» را قوام می‌بخشد؛ نوع نگاه فیلم‌نامه‌نویسان این کار به دو جنس زن و مرد است. نگاهی که برخلاف دیدگاهی است که در جامعه رواج دارد. اصولا در پیرامونمان وقتی زنی به هر دلیل تنها می‌شود.

درباره فیلم دست ناپیدا؛ سوژه نابی که شهید شد 21 بهمن 1402
درباره فیلم دست ناپیدا؛ سوژه نابی که شهید شد

درباره فیلم دست ناپیدا؛ سوژه نابی که شهید شد

فیلم «دست ناپیدا» آخرین ساخته انسیه شاه حسینی تنها زن فیلمساز این دوره جشنواره فجر پس از سالها دوری از سینماست. سوژه فیلم تازه است اما کارگردان در عمل آنچنان که باید از این سوژه ناب استفاده نمی‌کند.

نگاهی به فیلم آبی روشن؛ بازگشتی به سینمای قصه‌گو 21 بهمن 1402
نگاهی به فیلم آبی روشن؛ بازگشتی به سینمای قصه‌گو

نگاهی به فیلم آبی روشن؛ بازگشتی به سینمای قصه‌گو

«آبی روشن» جنس دیگری از سینما است، بابک خواجه پاشا در دومین فیلمش وجوه دیگری از توانایی‌هایش در عرصه کارگردانی را به رخ می‌کشد و بازگشتی به سینمای قصه‌گو داشته است.

درباره فیلم «پروین»؛ وقتی ذوق هنری شاعر را نمی‌بینیم 21 بهمن 1402
درباره فیلم «پروین»؛ وقتی ذوق هنری شاعر را نمی‌بینیم

درباره فیلم «پروین»؛ وقتی ذوق هنری شاعر را نمی‌بینیم

محمدرضا ورزی در فیلم «پروین» بیش از آن‌که به روح لطیف و ذوق هنری پروین اعتصامی نزدیک شود، سراغ جنبه عمومی زندگی او می‌رود.

نقد فیلم «باغ کیانوش»؛ ثمرات یک طراحی درست 21 بهمن 1402
نقد فیلم «باغ کیانوش»؛ ثمرات یک طراحی درست

نقد فیلم «باغ کیانوش»؛ ثمرات یک طراحی درست

باغ کیانوش» توانست به مدد یک طراحی درست، به روند داستانی مهیجی برسد که جذابیت‌های بسیاری را برای طیف‌های مختلف مخاطب دارد.

درباره فیلم پرویز خان؛ ناکارآمدی قهرمان در تقابل با فضاهای مستعد 21 بهمن 1402
درباره فیلم پرویز خان؛ ناکارآمدی قهرمان در تقابل با فضاهای مستعد

درباره فیلم پرویز خان؛ ناکارآمدی قهرمان در تقابل با فضاهای مستعد

«پرویزخان» برخلاف آن‌چه انتظار می‌رفت، فیلم موقعیت است و نمی‌تواند قهرمان خود را در تقابل با فضاهای داستانی متعدد، کنش‌مند نشان دهد.

درباره فیلم بی‌بدن؛ بودن یا نبودن، مساله این است 21 بهمن 1402
درباره فیلم بی‌بدن؛ بودن یا نبودن، مساله این است

درباره فیلم بی‌بدن؛ بودن یا نبودن، مساله این است

فیلم «بی بدن» یکی از فیلم‌های خوب جشنواره فجر است. شاید این فیلم از معدود آثار سینمایی باشد که نقش نویسنده پررنگ ترین است.

نقد فیلم نپتون؛ روزمرگی‌های آدم‌های روزمره خیالی 21 بهمن 1402
نقد فیلم نپتون؛ روزمرگی‌های آدم‌های روزمره خیالی

نقد فیلم نپتون؛ روزمرگی‌های آدم‌های روزمره خیالی

گویی سازندگان فیلم «نپتون» فراموش کردند که باید فیلم بسازند و قرار نیست با چند گوشه و کنایه و ایهام و اشاره داستان را پیش ببرند. در این فیلم از هنر بازیگری هم، هیچ خبری نیست.

نگاهی به فیلم «شکار حلزون»؛ تکرار سیمای آدم‌هایی در همین حوالی 21 بهمن 1402
نگاهی به فیلم «شکار حلزون»؛ تکرار سیمای آدم‌هایی در همین حوالی

نگاهی به فیلم «شکار حلزون»؛ تکرار سیمای آدم‌هایی در همین حوالی

انسان‌های زجر کشیده و آسیب دیده از زمین و زمان به اندازه کافی بر پرده نقره‌ای ظهور و بروز داشته و برای مخاطب سینما آشنا هستند و فقط یک فیلمساز «جسور» می‌تواند در نخستین تجربه کارگردانی خود چنین انسان‌هایی را بازآفرینی کند.

نگاهی به فیلم «میرو»؛ یک پیام ارزشمند و دیگر هیچ! 21 بهمن 1402
نگاهی به فیلم «میرو»؛ یک پیام ارزشمند و دیگر هیچ!

نگاهی به فیلم «میرو»؛ یک پیام ارزشمند و دیگر هیچ!

میرو از آن دسته آثاری است که پیام ارزشمند و محترمی در دل خود داشته اما در به تصویر کشیدن آن به زبان سینما موفق نبوده و به همین خاطر هم تاثیرگذاری لازم را ندارد.

درباره فیلم نپتون؛ روایتی دیگر از ماجرای زن و مدرنیته 21 بهمن 1402
درباره فیلم نپتون؛ روایتی دیگر از ماجرای زن و مدرنیته

درباره فیلم نپتون؛ روایتی دیگر از ماجرای زن و مدرنیته

افسانه بی‌منطق و مسئولیت گریز فیلم نپتون گرفتار وضعیت طاهره به همین سادگی است اما روش دیگری را برای مقابله با مشکلات خود انتخاب کرده است.

نگاهی به فیلم «بهشت تبهکاران»؛ روایتی کند و کسل کننده از یک پرونده جذاب 21 بهمن 1402
نگاهی به فیلم «بهشت تبهکاران»؛ روایتی کند و کسل کننده از یک پرونده جذاب

نگاهی به فیلم «بهشت تبهکاران»؛ روایتی کند و کسل کننده از یک پرونده جذاب

سال‌های پایانی دهه بیست تا نیمه دهه سی، سال‌هایی سرشار از حادثه و اتفاق‌های مهم است که هر یک از آنها می‌تواند دستمایه تولید چند فیلم و سریال شود.

نگاهی به فیلم «ملکه آلیشون»؛ این کپی برابر اصل نیست 21 بهمن 1402
نگاهی به فیلم «ملکه آلیشون»؛ این کپی برابر اصل نیست

نگاهی به فیلم «ملکه آلیشون»؛ این کپی برابر اصل نیست

با احتساب گذر ۱۰ ساله از فیلم ملکه آلیشون، کارگردان اثر تلاشی قابل تقدیر داشته و می‌توان با حمایت از وی و دیگر استعدادها، به سینمای کودک جانی تازه بخشید و از خلق آثار سفارشی با کودک، به تولید فیلم‌هایی برای کودک و نوجوان رسید.

نگاهی به فیلم سینمایی 21 بهمن 1402
نگاهی به فیلم سینمایی "نبودنت"؛ همان فرمول تکراری همیشگی

نگاهی به فیلم سینمایی "نبودنت"؛ همان فرمول تکراری همیشگی

فیلم سینمایی "نبودنت" درامی کسل‌کننده با همان فرمول تکراری همیشگی است که نمونه‌های آن را در سال‌های اخیر بارها و بارها در سینمای ایران تماشا کرده‌ایم.

نگاهی به فیلم «بی‌بدن»؛ گزارش یک قتل 21 بهمن 1402
نگاهی به فیلم «بی‌بدن»؛ گزارش یک قتل

نگاهی به فیلم «بی‌بدن»؛ گزارش یک قتل

پرونده‌های جنایی جذابیت فوق العاده‌ای برای سینماگران داشته و در قالب ژانر پلیسی-جنایی به تولید آثار گوناگون منتهی می‌شود. در بسیاری مواقع تنها به برداشتی آزاد از یک پرونده واقعی می‌پردازند که (بی‌بدن) ساخته را در این دسته قرار داد.

نگاهی به فیلم «آبی روشن»؛ به‌رنگ فیروزه 21 بهمن 1402
نگاهی به فیلم «آبی روشن»؛ به‌رنگ فیروزه

نگاهی به فیلم «آبی روشن»؛ به‌رنگ فیروزه

سال‌ها پیش و جایی حوالی نیمه نخست دهه هشتاد، بخشی در جشنواره فیلم فجر به‌نام سینمای معناگرا راه افتاد و آثار زیادی هم در آن به نمایش درآمد، فیلم‌هایی از جنس سینمای مخاطب خاص که در اکران توفیقی نیافتند و تعدادی از آنها هم هیچ‌گاه رنگ پرده را ندیدند.

نگاهی به فیلم «آپاراتچی»؛ ساده‌گوی بی‌تکلف 21 بهمن 1402
نگاهی به فیلم «آپاراتچی»؛ ساده‌گوی بی‌تکلف

نگاهی به فیلم «آپاراتچی»؛ ساده‌گوی بی‌تکلف

آپاراتچی فارغ از اینکه از شانس‌های موفقیت در بخش‌های مختلف جشنواره چهل و دوم محسوب می‌شود شانس گیشه دارد و این فیلم نمونه‌ای است از سینمایی است که به دور از شعارزدگی، حرف خود را با زبان طنز و به دور از دست‌اندازی به کلیشه‌ها بیان می‌کند.

نگاهی به فیلم «پرویز خان»؛ من پرویز دهداری هستم 21 بهمن 1402
نگاهی به فیلم «پرویز خان»؛ من پرویز دهداری هستم

نگاهی به فیلم «پرویز خان»؛ من پرویز دهداری هستم

پرویز خان از آن دسته فیلم‌هایی است که روح زندگی در آن موج می‌زند و به بهترین شکل تماشاگر را با خود همدل و همراه می‌سازد، دقیقاً همان چیزی که سینمای ایران به‌شدت به آن نیاز دارد.

درباره آغوش باز؛ ملودرامی بی‌تعلیق 21 بهمن 1402
درباره آغوش باز؛ ملودرامی بی‌تعلیق

درباره آغوش باز؛ ملودرامی بی‌تعلیق

احساسگرایی، اخلاق و ضد اخلاق، اتفاقات تصادفی و بدون منطق کلاسیک از دیگر مواردی است در ژانر ملودرام همیشه مورد توجه فیلمسازان بوده است و بهروز شعیبی این قواعد بازی را می‌شناسد و در مسیر ژانر فیلم حرکت کرده است جز عنصر تعلیق که از مهمترین عناصر اصلی ژانر ملودرام است.

نقد فیلم آپاراتچی؛ سلامت، بی‌ادا 21 بهمن 1402
نقد فیلم آپاراتچی؛ سلامت، بی‌ادا

نقد فیلم آپاراتچی؛ سلامت، بی‌ادا

«آپاراتچی» یک فیلم شریف و سالم است. مهندسی خوبی بر مصائب فیلمسازی یک عاشق‌ سینما طراحی کرده و در هر فصل، بهره‌مندی موشکافانه‌ای از موقعیت‌ها به عمل آورده تا مخاطب، در هر فصل از فیلم، با جریان جدیدی از روایت مواجه شود.

نقد فیلم آغوش باز؛ آش هفت‌جوش 21 بهمن 1402
نقد فیلم آغوش باز؛ آش هفت‌جوش

نقد فیلم آغوش باز؛ آش هفت‌جوش

بهروز شعیبی با فیلم «آغوش باز» روند ناامید کننده ای که با فیلم «بدون قرار قبلی» آغاز کرده بود تمکیل کرده است آن هم به شکلی که دشوار است باور کنیم‌ خود او پشت دوربین دو فیلم قابل دفاع «دهلیز» و «سیانور» بوده است.

نقد فیلم بهشت تبهکاران؛ قربانی دیگری برای یک مشکل تاریخی 21 بهمن 1402
نقد فیلم بهشت تبهکاران؛ قربانی دیگری برای یک مشکل تاریخی

نقد فیلم بهشت تبهکاران؛ قربانی دیگری برای یک مشکل تاریخی

«بهشت تبهکاران» به همان مشکل تاریخی آثاری از این دست مبتلا شد که ترافیک تردد آدم‌های بسیار و مهندسی دیالوگ‌گویی آنها، وجه تمرکز بر هسته مرکزی داستان را الکن کرده و مخاطب را خیلی زود نسبت به تماشای ادامه فیلم دلسرد می‌کند.

نقد فیلم مجنون؛ سردرگم در قصه‌گویی و بیان روایت 21 بهمن 1402
نقد فیلم مجنون؛ سردرگم در قصه‌گویی و بیان روایت

نقد فیلم مجنون؛ سردرگم در قصه‌گویی و بیان روایت

«مجنون» فیلم مهمی است، اما به لحاظ ساختار و تکنیک حرف تازه ای ندارد. در «مجنون» با فیلمی مواجه هستیم که قصه ندارد و از نداشتن یک فیلمنامه منسجم رنج می‌برد، صحنه‌های جنگی به شدت زیاد است و هویت بصری که در آن شکل نمی‌گیرد و بیان روایت آشفته و شلخته می‌شود.

نقد فیلم میرو؛ شریف اما با فاصله زیاد تا فیلم‌شدن 21 بهمن 1402
نقد فیلم میرو؛ شریف اما با فاصله زیاد تا فیلم‌شدن

نقد فیلم میرو؛ شریف اما با فاصله زیاد تا فیلم‌شدن

فیلم «میرو» آخرین ساخته حسین ریگی درست شبیه ساخته قبلی او اثر نه چندان موفق «هوک» است. همان نماها و همان قاب‌ها و همان خط اصلی داستان.

«شه سوار»، ایده ای تکراری و ناموفق! 16 بهمن 1402
«شه سوار»، ایده ای تکراری و ناموفق!

«شه سوار»، ایده ای تکراری و ناموفق!

فیلم بازیگران درجه یکی داشت، همه در نقش آفرینی دقیق بودند، از میمیک صورت تا شخصی کردن نقش، از انعطاف جسمانی تا روان ادا کردن دیالوگ جملگی مثبت بودند اما نمی توانستند یک تنه ضعف های فیلمنامه با دیالوگ پردازی های پر مشکلش را جمع کنند.