پایگاه خبری تئاتر / شرق/ سحر سلطانی: بانوی گم‌شده، نوشته هلن خان‌زاده‌امیری و کار فرهاد شریفی یک اثر زنانه است و این بنا بر ضرورت اجتماعی انجام می‌شود. انجامی که باید فرجامی نیز به دنبال داشته باشد که غیرمستقیم از سوی تئاتر به جامعه القا و تزریق می‌شود. مسئله عمده تنهایی یک زن است که در آن از یک سو سرنوشت و مرگ همسر به آن دامن می‌زند و از سوی دیگر درک‌نشدن از سوی فرزند یا دورافتادگی یا ناسازگاری‌اش با همسر فرزند است که می‌تواند جهان غریبی را برای یک زن، آن هم در سن پیری و عصاگیری موجب شود.
شاید این ضرورت پرداختن به مسائل زنان یا کارگران یا دانشجویان یا هر گروه و قشر اجتماعی است که می‌تواند در تئاتر ما جریان‌ساز باشد. این همان حلقه مفقوده‌ای است که مانع از حضور مخاطبان به تئاتر می‌شود. یعنی داشتن شناخت از مخاطب و ایجاد پرسش‌های بنیادین در تئاتر است که در بده‌بستان دوسویه باعث تکمیل مفهوم خواهد شد. البته این پرسش‌ها باید که در اجرا با عناصر فرمی و زیبایی‌شناسانه درخورتأمل همراه شده باشد.
بانوی گم‌شده، درباره حال‌وروز نگون‌بختانه یک پیرزن است که روزگاری بالرین بوده است. این نگاه به گذشته، حال و هوای اثر را نوستالژیک می‌کند. زنی در جوانی توانا و زیبا بوده است اما گذر زمان، هم او را ناتوان کرده و هم تنها شده است. مرگ شوهر و رفتن پسر به خارج و ازدواج با دختری که دیگر چشم دیدن مادرشوهر و اقوامش را ندارد، دو دلیل عمده‌ای است که در برهم‌ریختن حال این پیرزن کافی است. نمایش بانوی گم‌شده ما را متوجه گمشدگی‌های بزرگی خواهد کرد که در صورت از دست‌دادن روابط انسانی به دامچاله افسردگی‌ها و اضمحلال روحانی دچار خواهیم شد. به همین سادگی می‌شود اهمیت این نوع نوشتار و اجرا را درک و برای بودنش چاره‌جویی کرد که مسائل زنان در ایران بسیار حائز اهمیت است و هیچ‌کس بهتر از خود زنان نمی‌تواند دراین‌باره دست‌کم قلم بزند که بشود از زوایه دید قابل درک‌تر و با ارائه دردها و دغدغه‌های لازم اقدامات لازم را عملی کرد.
در واقع ضرورت این اجرا نیز با بازی مهشاد مخبری کامل‌تر می‌شود چون به ارتباطی کمیک در ظاهر قضیه پیرامون دردهایش با مخاطب می‌رسد و در واقع در باطن دارد ما را به چالش می‌کشد که دراین‌باره نه کم بگذاریم و نه بخواهیم بیهوده جهان را به چالش بکشیم. بلکه هدف درک یک پیرزن است که نباید چنین بی‌رحمانه در سرمای زمستان در خیابان و پارک رها شود. چه بهتر از اینکه در تئاتر ما نمونه‌هایی از این دست را ببینیم که باعث بیداری اجتماعی خواهد شد. از سوی دیگر نرمش و انعطاف مخبری نیز در مواجهه با تماشاگران هم پذیرفتنی است و هم تأثیرگذار و البته هنوز هم او می‌تواند یکه‌تازی کند و بیشتر از اینها تماشاگر را به چالشی فراموش‌نشدنی درباره یک آدم بیچاره فرابخواند.
صفحه رسمی سایت خبری تئاتر در تلگرام
https://telegram.me/onlytheater
بازیگری که برای رسیدن به لهجه از رهبر ارکستر ارمنی‌تبار کمک گرفت
تماشاخانه ارغنون «در» را به نمایش گذاشت
اجرای «مارکس و کوکاکولا» در تماشاخانه پالیز
معرفی نامزدهای بخش نمایشنامه تالیفی جایزه محمود استادمحمد
رضا مهدیزاده با «صحنه به صحنه» در خانه هنرمندان ایران
رضا کیانیان کارگردانی تئاتر را تجربه می‌کند
پوستر تئاتر فجر رونمایی شد / قدردانی از برگزیدگان بخش «هویت بصری»
امیر دژاکام با "شیشه" به جشنواره تئاتر فجر می‌آید
تایتانیک در تالار رودکی اجرا می شود
فرانسوی‌ها با دو نمایش به ایران می‌آیند
معرفی راه‌یافتگان به مسابقه هویت بصری جشنواره تئاتر فجر
اعتبار یک میلیاردی وزیر ارشاد برای ساختمان جدید خانه تئاتر
تماشاخانه سه‌نقطه میزبان اثری از ریما رامین فر می‌شود
فراخوان آزمون بازیگری برای نمایش «مفیستو» منتشر شد
تئاتر فرزند فراموش شده خانواده فرهنگی ایران
ضدعاشقانه رومئو و ژولیت با طعم آش شله قلمکار
خسرو شهراز: حال جسمانی‌ام بهتر شده است
تراژدی «مهرداد» اثر ژان راسین منتشر شد
