پاسخهای دبیر جشنواره فیلم فجر به استاندار تهران و چند حاشیه
دبیر سیونهمین دوره جشنواره فیلم فجر با تاکید براینکه برای برگزاری جشنواره مجوز رسمی داشته و هیچ "دستوری" برای تعطیلی آن نگرفته است، درباره چرایی برگزاری جشنواره در سه سطح، انتقاد مستندسازان و فیلم کوتاهیها، حاشیههای سیمرغ مردمی جشنواره و برخی انتقادهای دیگر توضیحاتی را ارائه کرد.
دوربین سینما بسیار بیرحم است
امیر نوروزی میگوید بازیگران تئاتر بازیشان با بازی بازیگران سینما فاصله ندارد و خیلی زود خود را بهروز میکنند.
روایت مجیدی از استفاده کودکان کار در «خورشید» | پای دو بازیگر کودک ما سه بار شکست!
مجید مجیدی که پیشتر یکبار با «بچههای آسمان» تا یک قدمی بردن اسکار پیش رفته، امسال میتواند دومین نامزدی خود را با «خورشید» تجربه کند؛ فیلمی عمیق و تکاندهنده درباره کودکان کار.
دوران فریب مخاطب با بازیگران چهره گذشته است/ پولهای اضافه هویت را از سینما میگیرد
علیرضا امینی معتقد است سرمایههای بدون پشتوانه باعث شده سینمای ایران از مسیر اصلی خود خارج شود.
«خط فرضی» در امتداد فیلمهای کوتاهم است/ داستانی درباره «دروغ»
کارگردان فیلم سینمایی «خط فرضی» معتقد است این اثر سینمایی بلند، تجربهای در امتداد فیلم های کوتاهی است که تا امروز جلوی دوربین برده است.
كارگردانی به شیوه مربیگری در زمین فوتبال
الگو یا مدل كارگردانی این فیلم شبیه به مربیگری در بازی فوتبال است. چیزی شبیه به یك زمین بازی فوتبال داریم كه بازیگران وارد آن میشوند با این هدف كه در یك زمان مشخص باید به نیت و هدف پیروزی یا دستیابی به ایدهای مشخص بازی كنند. اما با اتفاقات پیشبینی نشدهای مواجه میشوند كه نتیجه رفتار و عملكرد خود آنهاست. هر لحظه ممكن است شكست بخورند، پیروز شوند، درگیر شوند یا اینكه اخراج شوند. بیشترین كار مربی قبل از بازی اصلی و خارج از زمین است. در این فیلم هم من اجراگران را وارد زمین بازی میكنم و همه تمهیداتم مربوط به قبل از اجراست.
سند «گیج گاه» به نام جمشید هاشمپور است/ دنبال نوستالژیبازی نبودم
عادل تبریزی با اشاره اینکه در اولین فیلم سینماییاش بهدنبال نوستالژیبازی صرف نبوده است، تأکید کرد: اگر جمشید هاشمپور بازی در این فیلم را نمیپذیرفت، «گیج گاه» هیچگاه ساخته نمیشد.
جامعه مرزهای پرداختن به مسائل جنسی را مشخص میکند
پرداختن به مسائل جنسی و مشکلات پیرامون آن در سینمای ایران هرچند در دهه 60 تابو بود، اما در اواسط دهه 70 و پس از آن اشارههای کوتاهی به آن شد و در دهه 80 و 90، دیگر میشد که به آن اشارات مستقیمتری کرد و فیلمهایی مشخصا با موضوع تجاوز ساخته و پخش شدند که «هیس! دخترها فریاد نمیزنند» مهمترین و مشهورترین آنها بود.
گفتوگو با مجید برزگر، رویا افشار و آرش انیسی درباره «مامان» / تثبیت سینمای مستقل در فجر
برزگر: برای من سینمای مستقل تنها به معنای مستقل از سفارش و توصیه است و نه مستقل مالی. من از هر منبعی میتوانم پول و منابع مالی تأمین کنم تا فیلم خودم را بسازم.
جهان مدرن امروز هنوز هم باورهای غلط گذشته را با خود حمل میکند
ارسلان امیری معتقد است «زالاوا» در نقد جریانی است که همواره در فرهنگ عامه به خرافات و مسائل غیرواقعی بیشتر از واقعیت دلبسته است.
برای ساخت روشن ریسك كردم
ایده اصلی روشن بعد از اتاق تاریك و در سال 96 در ذهنم شكل گرفت. شخصیت «روشن» را با آدمهایی كه در زندگی میدیدم پیدا میكردم. انسانهایی كه مشكلات فراوانی دارند و هزار بلا و گرفتاری را تحمل میكنند اما واكنش خاص خودشان را به اتفاقات زندگی نشان میدهند و اهل داد و بیداد نیستند.
ترومای مهاجرت از مرگ عزیز تلختر است
سی و نهمیدر «ستاره بازی» هم دغدغهام مردم سرزمینام بود. من در بین این مردم کار کردم و آنها را میشناسم. هر وقت به ایران میآیم با وسیله نقلیه شخصی تردد نمیکنم تا ارتباطم را با مردم حفظ کنم. ارتباطم که با مردم قطع شود و نتوانم آنها را ببینم دیگر نمیتوانم فیلم بسازم. بنابراین تمام آرزوها و اهدافم در این سرزمین اتفاق میافتد.
تلاش برای ساخت تصویری برازنده از یک «تک تیرانداز»
ساخت فیلمهای سینمایی با موضوعات شخص محور یا همان پرترههای سینمایی از شیوههای رایج فیلمسازی است. این دسته از فیلمها در صنعت سینما در جهان مرسوم است و قهرمانان و اسطورههای وطنی به تصویر کشیده میشوند و بالطبع سینمای ایران هم از این قاعده مستثنی نیست و فیلمسازان بسیاری در قالب فیلمهای مستند یا داستانی، سراغ چهرههای تأثیرگذار در حوزههای مختلف رفتهاند.
میخواهیم در «همرفیق» خوش بگذرانیم/ اصلاحیههای برنامه در حد حجاب است
دقیقا میخواهیم خوش بگذرانیم و از همه مهمتر حرفهای خوبی بزنیم. این انتخاب ما بود که اینچنین باشد. یکبار درمورد رفاقت با خدا، یکبار با خانواده و... و بازخوردی که از مخاطب میگیریم اینچنین است که اینها را دوست داشتند. حال مخاطب با برنامه خوب است و به مخاطب خوش میگذرد که این کار را نگاه میکند.
این فیلم نقد درون گفتمانی است
قصه «مصلحت» با اشاراتی کوتاه و متصل به وقایع تاریخی، در سالهای ابتدایی انقلاب روایت میشود، اما حرف فیلم مختص آن سالها نیست. بنمایه فیلم، نقد خوانشهای نادرست از مصلحتگرایی است و صدای اعتراض قهرمان فیلم هم از جایی بلند میشود که ریشه این مصلحتگرایی به بیعدالتی در دستگاه قضایی گره میخورد.
درباره فیلم«شوهر آهو خانم» / ستاره ای کور سویی زد
«شوهر آهو خانم»؛ بسیاری بیش از اینکه فیلمی به این عنوان دیده باشند، این عنوان را با رمان فراموشنشدنی علیمحمد افغانی به خاطر میآورند. بعد از نگارش این رمان، داود ملاپور اقتباسی از این اثر ادبی انجام داد و در نهایت به اکران رسید. فیلمی که در زمان خودش چندان اقبالی در میان عامه مردم و اهالی سختگیرتر سینما پیدا نکرد.
لزوم تنوع ژانر برای سینمای كوتاه
وقتی تعداد سینماها در كشور افزایش پیدا میكند وقتی نظام صنفی در حال تغییر است وقتی بسیاری از تهیهكنندهها ریسك میكنند و هزینه فیلم اول كارگردانان جوان را متقبل میشوند اگر رویه فیلمسازی درست نباشد سینما به مسیر متعالی هدایت نمیشود آن وقت نمیتوان از فیلمسازان توقع داشت كه فیلمهای خوب و ماندگاری بسازند.
جنگیدن برای بهتر زندگی کردن
کاوه صباغزاده فرزند مهدی صباغزاده کارگردان باسابقه سینماست که سال ۹۵ با فیلم «ایتالیا ایتالیا» اولین تجربه کارگردانی خود را پشت سر گذاشت و نشان داد سینمایی متفاوت از سینمای پدر را انتخاب کرده است.
«خط فرضی» از زشتی دروغ و پنهانکاری میگوید
فیلم «خط فرضی» براساس یک داستان واقعی است که حدود 10 سال پیش برای یکی از دوستانم اتفاق افتاد و جالب است که بدانید تقریباً همه فیلم و فیلمنامههای بلند و کوتاهی که کار کردهام براساس قصههای واقعی زندگی افراد شکل گرفته است.
ناگفته های اکبر نبوی از داوری در جشنواره فیلم فجر
اکبر نبوی که سابقه داوری و حضور در کمیته انتخاب جشنواره فجر را در چند دوره پشت سر گذاشته، در آستانه چهل سالگی این رویداد معتقد است که جشنواره فیلم فجر به لحاظ استراتژی راهبرد ندارد و یکی از مهمترین جلوههای این فقدان راهبرد در تمام سالهای گذشته، در انتخاب دبیرها نمایان بوده است.