بهمن فرمان‌آرا می‌گوید: اگر لیست آدم‌های فرهیخته‌ای همچون داریوش شایگان، کریم امامی و شاهرخ مسکوب را از نظر بگذرانید، می‌بینید که هیچ‌کدام آنها جایگزین نشده‌اند. . ما به دولتی نیاز داریم که ارزش فرهنگ را بداند.

نویسنده کتاب «روند دگرگونی ادبیات نمایشی زنان ایران از ۱۲۸۹ تا ۱۳۵۷» می‌گوید: کار مدیر و مسئولان گوناگون، ایجاد زمینه و بستر مناسب به منظور ایجاد پیوستگی بین پژوهش‌های انجام شده در حوزه ادبیات نمایشی زنان است. به نظرم آنچه باعث ترس برخی مدیران می‌شود، ترس از نگاه رادیکال ضد مرد در این متن‌هاست؛ که به جرات همین جا می‌گویم این نگاه در این متن‌ها به صورت غالب وجود ندارد.

«پایتخت۶» تا به اینجا پرمخاطب‌ترین و در عین حال پرحاشیه‌ترین و پرانتقادترین سریال سیما در سال ۹۹ بوده است؛ پروژه‌ای همچنان بلاتکلیف که فیلمنامه‌نویسش هم از سرانجام آن بی‌اطلاع است!

یکی از گرفتاری‌های ما در سینمای ایران، اصولا سازمان سینمایی است. سینما مؤدی دولتی لازم ندارد. همه جای دنیا وقتی فیلمی آماده نمایش می‌شود، گروهی فیلم را نگاه می‌کنند و پروانه به آن داده می‌شود که فقط محدوده سنی را مشخص می‌کند و درباره اینکه فیلم دیده شود یا نه، صحبت نمی‌شود.

ما تنها کشوری هستیم که فیلمسازان و سازندگان آثار سینمایی‌اش دوست دارند هر چه فیلم تولید می‌کنند ‌در سینما اکران شود. در دنیا فیلم‌ها دسته‌بندی می‌شوند که آیا این فیلم مناسب سالن سینماست یا نه باید در فضاهای دیگر اکران شود.

شگفتي بزرگ اين است كه هيچ يك از نمايشنامه‌هاي محبوبم را روي صحنه نديده‌ام جز يك اجراي تماما بي‌ربط و بد از «اقدام‌هاي انجام شده» برشت در برلين.

کارگردان تئاتر کشورمان گفت: مطمئن باشید اگر خود ما هنرمندان به فکر نباشیم، تئاتر از بین می‌رود. خودمان باید پیگیر باشیم که تئاتر به عنوان امری زنده، خاموش نشود. البته که این تئاتر نیاز به بودجه و پشتوانه مالی دارد.

سیروس همتی، بازیگر و کارگردان تئاتر، سینما و تلویزیون گفت: با توجه به پروتکل 50 درصدی سالن‌های تئاتر از تیر ماه ، دولت می‌تواند با خرید بلیت‌های 50 درصد دیگر از هنرمندان در این ایام حمایت کند تا بلکه جبرانی برای خسارت‌های بیکاری‌شان باشد.

علی شمس می‌گوید: تصور می‌کنم درصورت بازگشایی سالن‌های تئاتر، اگر قرار به رعایت پروتکل‌ها باشد از نظر اقتصادی صرفه‌ای ندارد. کما اینکه بدنه تئاتر رسمی کشور را هم تماشاگرانی تامین می‌کنند که از قشر فرهیخته و فرهنگی جامعه‌اند و دست بر قضا از سایر طبقه‌های اجتماع و مردم، کرونا را جدی‌تر می‌گیرند.

شهرام مکری معتقد است: «کرونا یک تصویر اسلوموشن از زندگی احتمالی ما در آینده‌ است که هر کدام در خانه‌هایمان از طریق صفحات مجازی با دنیا در ارتباطیم. کرونا به عنوان یک بک‌گراند ذهنی برای خیلی از ما باقی خواهد ماند و امیدوارم بتوانیم از این بک‌گراند ذهنی، به درستی استفاده کنیم.»

مستند «گلوله‌ باران» ساخته مشترک مرتضی پایه‌شناس و حسین مومن، اتفاق جذاب جشنواره فیلم حقیقت بود.

رئیس سازمان سینمایی در گفت‌و‌گویی مفصل با فریدون جیرانی به نکات پراهمیت سیاست‌های سازمان و اتفاقات مربوط به مدیریت سینما در ماه‌های اخیر اشاره و توضیحاتی را ارائه کرد.

غریب‌پور، سرپرست گروه تئاتر عروسکی آران عنوان کرد:‌ شروع اجراهای نمایشی با تئاترهای خیابانی و نمایشنامه‌خوانی‌ها می‌تواند یک آغاز خوب باشد اما درمانگر نیست و مشخص می‌کند که می‌توانیم زیر یک سقف قرار بگیریم یا خیر.

جواد نوروزبیگی می‌گوید اساس طراحی پیش‌نویس نظام‌نامه تهیه‌کنندگی که باید موسسات فعال باشند، اتفاق درستی است؛ از سوی دیگر نمی‌توان افراد حقیقی را که موسسه ندارند اما در سینما نقش مهمی داشتند فراموش کرد.

رئیس سازمان سینمایی نباید فکر کند وظیفه‌اش فقط نظارت بر فیلمنامه و ممیزی است، بلکه صیانت از آثار هم از وظایفش است

کشتارگاه با موضوع حساسی که داشت، خیلی‌ها را نسبت به خودش کنجکاو کرده بود. فیلم نشان می‌دهد عراقی‌ها مشتری خوبی برای گوسفندان ایرانی هستند و در بحبوحه بحران ارزی کشور، عده‌ای از ایران گوسفندها را به آن سو قاچاق می‌کنند.

وقتي ما با گذشتگان نمي‌توانيم شوخي كنيم و به ما گفته مي‌شود شكنجه دوران طاغوت را مسخره مي‌كنيد، چگونه مي‌توانيم با نماينده مجلس فعلي مزاح كنيم؟

من فيلمسازی نيستم كه بخواهم با اشارات و متلك‌گويي‌ها حرف‌هايم را بگويم. اصلا نوع فيلمسازي من اينگونه نيست. آنچه كه در فيلمسازي سعي مي‌كنم لحاظ كنم اين است كه فيلم‌هايم باور‌پذير باشد و درلحظه‌اي از فيلم تماشاچي احساس نكند فيلمسازي در كار است كه مي‌خواهد عقايدش را به مخاطبان بيان كند.

در زندگی واقعی همه ما هم این موضوع وجود دارد. وقتی دعوا می‌کنیم ممکن است بلافاصله پشیمان هم بشویم، این واقعی‌تر و به واقعیت ظریف نزدیک‌تر است. روی یک اصطلاح تأکید می‌کنم: نگاه اعشاری... اگر اعشاری ببینیم، متوجه می‌شویم که چرا سریع نمی‌خواهند دخل هم را بیاورند و قال قضیه را بکنند.

کوروش عطایی درباره فیلم مستند «از ایران یک جدایی» می‌گوید: موضوع مهم برای ما در این اثر این بود که چطور یک فیلم می‌تواند از قالب فیلم صرف خارج شده و تبدیل به یک پدیده اجتماعی شود. به صورتی که همه مردم که ممکن است خیلی هم پیگیر سینما نباشند، در کوچه و خیابان درباره آن حرف می‌زنند.