دیوار سکوتی که آوار شد

پایگاه خبری تئاتر: شب گذشته فیلم سینمایی «پشت دیوار سکوت» برای نخستین بار اکران شد؛ اکرانش عمومی نبود و با حضور تعدادی حقوقدان، هنرپیشه، نویسنده، مددکاران زنان و کودکان آسیب دیده در تالار ایوان شمس انجام شد. در این مراسم شخصیت های هنری، حقیقی، حقوقی و ورزشی حضور داشتند و حتی فاطمه هاشمی رفسنجانی رئیس انجمن بیماری های خاص هم بود؛ یکی یک روبان قرمز بسته بودند و عواید فروش فیلم به بیماران مبتلا به ایدز اختصاص یافت. «پشت دیوار سکوت» درامی پر بازیگر با حضور سحر جعفری جوزانی، آرمان درویش، مهدی احمدی، رویا تیموریان، امین تارخ، بهزاد فراهانی، سیما تیرانداز، شقایق فراهانی، سیامک صفری، فریبا متخصص، حسین پاکدل، پرویز پورحسینی و سمیه نجومی است. فیلم درخور توجهی بود، ایدز با برداشتن پوسته ظاهری و بدون هیچ روکشی نمایش داده شد، پس از اکران فیلم، جعفری جوزانی پدر و دختر به همراه بهزاد فراهانی با آمدن روی صحنه، چند دقیقه ای با حاضران حرف زدند. فراهانی هنرپیشه سینما و تلویزیون که در این فیلم سینمایی نقش مدیر مدرسه را بازی کرده است، با حاضر شدن پشت تریبون گفت: در جامعه هنری بزرگانی داریم که بزرگتر از برخی وزرا هستند و باید حرمت آنها را نگهدارند اما متاسفانه چنین نمی شود. جعفری جوزانی، کارگردان و نویسنده فیلم سینمایی «پشت دیوار سکوت» هم حرف هایش را با گلایه آغاز کرد و گفت: یکی از گره هایی که گلوی بچه ها را می فشرد، این است که کاری با کارگردانان بنام کردید که بیضایی را فراری دادید، تقوایی دیگر فیلم نمی سازد؛ در این ممکلت که جز فیلم هایی که مردم را الکی فقط بخنداند فیلمی نمایش داده نمی شود. وی افزود: به همین خاطر است که مثل خیلی جاهای دیگر یک گروه کوچک انحصار طلب نه بخاطر هوش و ذکاوت شان بلکه به خاطر داشتن رانت و نزدیکی به قدرت توانستند سالنها را قبضه کنند؛ درحالی که این فیلم در سال 1395 ساخته شده و در سال 97 دارد اکران می شود که باز به هر دلیلی یک هفته عقب انداختند. جعفری جوزانی تصریح کرد: من می دانم چرا بهزاد جان (فراهانی) اینگونه زجر می کشد، اصغر جان (اصغر همت) آنگونه نگاه می کند و آقای مجابی آن گوشه نشسته و خود را نشان نمی دهد و اینها چیزهایی است که روح آدم را در تنهایی می خورد و مانند سوهان روح است و گرنه چه اهمیتی دارد خیلی ساده بود که فیلم بسازم و این کار را خواهم کرد. وی ادامه داد: چرا باید 12 سال وقت بگذارم کوروش کبیر را بسازم و در آخرین لحظه نفهمم چه اتفاقی برای سرمایه گذارش افتاده است و چراهایی دیگری که ما را آزار می دهد، اگر این کار را با افتخار کردم برای این بود که اهمیت فکر کردن به این کودکان و مادران آسیب دیده از سینما از من کوچک، و از همه ما بالاتر است و از گوهر خیراندیش هم خیلی تشکر می کنم که ساکت و آرام اینجا نشسته است.