حمید پورآذری در ارزیابی خود از سی‌ودومین جشنواره‌ی تئاتر فجر گفت: ضرورتی برای وجود آثار زیاد صحنه‌ای در جشنواره‌ی تئاتر فجر نیست.

پایگاه خبری تئاتر: این کارگردان تئاتر گفت: جشنواره تئاتر فجر امسال را می‌توان جشنواره متوسط‌ها دانست، کارهای صحنه‌ای در جشنواره فجر امسال حجم بسیار زیادی داشت به طوری که 102 کار صحنه‌ای به صحنه رفت و شاید بتوان گفت از میان آن‌ها شاید حدود 10 کار، آثار قابل توجه و خوبی بودند.

این کارگردان همچنین خاطرنشان کرد: وقتی که این تعداد کار زیاد در جشنواره‌ی فجر حضور دارد این توقع وجود دارد که حداقل نیمی از کارها قابل توجه باشد در صورتی که اصلا این‌گونه نبود. واقعا باید پرسید چه ضرورتی برای حضور این تعداد کار صحنه‌ای در شرایطی که بسیاری از زیرساخت‌های تئاتر ساخته نشده است در جشنواره وجود دارد؟

پورآذری با اشاره به نحوه برنامه‌ریزی جشنواره تئاتر فجر امسال ادامه داد: به عقیده من هیچ برنامه‌ریزی و نگاه کارشناسی برای چگونگی انتخاب کارها برای حضور در جشنواره امسال وجود نداشت. به طوری که جشنواره امسال بیشتر برای آماردادن مناسب بود، به اعتقاد من این اتفاق که بلیت‌های مهمان جشنواره به بیش از 50 درصد افزایش یافت، اصلا اتفاق خوشایندی نبود چرا که بیشتر باعث درگیری و ازدحام‌ها شد.

وی تصریح کرد: در این دوره یکسری افرادی به عنوان نیروی کمکی به جشنواره آمده بودند که انگار اصلا توجیه نشده بودند که در کجا هستند و با چه کسانی طرف هستند! نیروهای کمکی در همه جشنواره‌ها نیروهای داوطلبی هستند که از بین دانشجویان و علاقه‌مندان هنر و تئاتر انتخاب می‌شوند. این‌ها افرادی هستند که برای کارشان در جشنواره پول نمی‌گیرند بلکه در آخر هدیه یا ارزش‌نامه‌ای به آن‌ها اهدا می‌شود.

این کارگردان همچنین درباره اختتامیه سی‌ودومین جشنواره تئاتر فجر گفت: اختتامیه‌ی جشنواره امسال اصلا دارای‌ کارگردانی نبود و به شکل یک کار گروهی برگزار شد که تبدیل به مراسم طولانی چهار ساعته شد.

او با اشاره به برخی اتفاق‌های مثبتی که در جشنواره‌ی تئاتر فجر امسال رخ داد، افزود: حضور شخصی مثل استانیفسکی کارگردان لهستانی و همچنین حضور آقای محمد رحمانیان در جشنواره از اتفاقات خوب جشنواره امسال بود.

پورآذری در بخش پایانی سخنانش گفت: ما این جشنواره را خیلی به حساب آقای طاهری و همچنین آقای مرادخانی نمی‌گذاریم و امیدواریم در سال جدید که در واقع از همین الان برای تئاتر شروع شده است، اتفاقات خوبی برای تئاتر بیافتد و تئاتر ما به جایگاهی که در سال‌های پیش قرار داشته است، برگردد. البته اینکه آرزو کنیم تئاتر ما مثلا به 16 سال پیش برگردد خیلی اتفاق خوبی نیست اما اگر به همان زمان هم برگردد باز هم خوب است.