خصوصی سازی اگر حمایت شود می‌تواند روی پای خود بایستد در غیر این صورت پس از مدتی کار شکست می‌خورد. اما وقتی فضایی را مهیا می‌کنی که سود دهی ندارد فکر گسترش آن سخت است ولی ما تمام تلاش خود را می‌کنیم که ساختمان را تبدیل به احسن کنیم.

پایگاه خبری تئاتر: دو سالی است که شاهد حضور تماشاخانه‌های خصوصی کوچک در فضای تئاتری کشور و به خصوص شهر تهران هستیم که همگی چون بازوان کوچک حمایتی به کمک دولت آمده‌اند و ضمن اینکه فضاهای بیشتری را در اختیار جامعه تئاتر می‌گذارند، گام‌های آغازین برای رونق اقتصاد در تئاتر محسوب می‌شوند.

کارگاه تئاتر باران

آموزشگاه هنری باران با مدیر مسئولی خیام وقار کاشانی و همچنین مدیر آموزش سهراب سلیمی چندی است که وارد گردونه سالن‌های تئاتری شده و نمایش‌هایی مختلفی در تماشاخانه این آموزشگاه روی صحنه و اجرای عموم رفته است.

سید صبا کاظمی مدیر اجرایی" آموزشگاه هنری باران" به خبرنگار هنرآنلاین گفت: آموزشگاه هنری باران حدود 2 سال است که آغاز به کار کرده و شاخه‌های مختلف تئاتری در آن تدریس می‌شود. این آموزشگاه یک تماشاخانه با نام "کارگاه نمایش باران" دارد که نمایش‌هایی در آن اجرا می‌شوند.

او در ادامه افزود: تماشاخانه یک بلک باکس 60متری است که 40 نفر ظرفیت دارد و تقریبا تمام استاندارهای روز و مورد تائید اداره ارشاد را دارا است . تماشاخانه کارش را به طور رسمی از خرداد 92 آغاز کرده است و تا کنون 17نمایش در این تماشاخانه اجرا شده است. ساختمان برای چند سال اجاره شده است و چندین پلاتوی 25تا 30 متری برای تمرین گروه‌ها، فضایی برای دورخوانی و کافه کوچکی برای استراحت اعضا و گپ و گفت‌های هنری دارد.

تهیه کنندگی تعدادی از کارها را خودمان در آموزشگاه به عهده می‌گیریم و بعضی از گروه‌ها هم از بیرون درخواست اجرای عمومی دارند. پس از تائید کیفیت متن و اجرا بوسیله کارشناسان خودمان برای ارسال متن و تاریخ بازبینی از مرکز هنرهای نمایشی وقت می‌گیریم و پس از گرفتن مجوز اجرا قیمت بلیت و ساعت اجراها در اختیار خود گروه‌هاست قیمت بلیت‌ها معمولا بین 6تا 12هزار تومان به نسبت گروه‌ها و عوامل تعیین می‌شود.

مدیر اجرایی این تماشاخانه درباره مسائل مربوط به خصوصی سازی در این حوزه گفت: خصوصی سازی اگر حمایت شود می‌تواند روی پای خود بایستد در غیر این صورت پس از مدتی کار شکست می‌خورد. اما وقتی فضایی را مهیا می‌کنی که سود دهی ندارد فکر گسترش آن سخت است ولی ما تمام تلاش خود را می‌کنیم که ساختمان را تبدیل به احسن کنیم.

او در ادامه افزود: در آغاز کار به ما قول‌هایی درباره حمایت دادند اما متاسفانه به خاطر شرایط و تحولات مدیریتی تاکنون عملی نشده است. امیدواریم سال آینده اتفاقات خوبی بیافتد به طور مثال ما در صورت حمایت می‌توانیم سالن را بزرگ‌تر کنیم و با توجه به رزومه‌ای که در این دو سال ارائه دادیم کارهایی خوبی در جهت پیشرفت تئاتر انجام داده ایم. به طور مثال در جشنواره پلاتوها را در اختیار گروه‌های کوچک برای تمرین قرار دادیم دوره‌های مستمر نمایشنامه‌خوانی برگزار کردیم که حوزه هنری و برج میلاد هم قول مساعد برای کمک هزینه داده‌اند. ما همه شرایط را مهیا کردیم تا گروه‌ها در آرامش تمرین کنند. با توجه به این که فضای ما به غیر از سالن نمایش فضایی آموزشگاهی است؛ کارگاه‌های آموزشی با اساتید معتبر تئاتر در آنجا برگزار می‌شود. شنبه‌ها که تئاتر تعطیل است پخش فیلم تئاترهای روز دنیا و تحلیل آن را بوسیله اساتید داریم که بسیار مورد استقبال قرار گرفته است.

کاظمی درباره نحوه معرفی این تماشاخانه به هنرمندان گفت: تبلیغات ما همه سینه به سینه بوده است و بر اساس ارتباطات دوستانه فعلا هم مورد حمایت چندانی قرار نگرفتیم.

مدرسه تئاتر سه نقطه

علی نصر مدیر سالن‌های "مدرسه تئاتر سه نقطه" گفت: این مدرسه دو سالن تئاتر دارد که هر دو بلک بکس هستند. یکی سالن" استاد رکن‌الدین خسروی" با گنجایش 60 نفر و دیگر سالن "خسرو شکیبایی" با 54نفر ظرفیت که هر دو این سالن‌ها دارای امکانات اتاق فرمان، نور و امکانات مربوط به صدا هستند.

او در ادامه افزود : این مدرسه برای آموزش تئاتر و همچنین اجرای نمایش تاسیس شده و به شکل کاملا خصوصی اداره می‌شود. هم اکنون 3 سال از آغاز به کار این سالن‌ها می‌گذرد و خوشبختانه با استقبال خوبی از سوی دانشجویان، هنرمندان و فارغ‌التحصیلان تئاتر واقع شده است.

از آن جا که در این آموزشگاه شاخه‌های مختلف تئاتر تدریس می‌شود؛ معمولا هنرجویان به همراه اساتیدشان کاری را آماده و در این سالن‌ها به اجرا می‌رسانند. از طرف دیگر هم برخی از هنرمندان از بیرون مجموعه درخواست اجرای نمایش و تمرین در این سالن‌ها را دارند . ما هم فراخوانی برای اجرا دادیم و هم اکنون برنامه اجراهای تابستان بسته شده است.

علی نصر درباره لزوم همکاری بخش خصوصی با دولت گفت: با توجه به جمعیت ایران و تعداد فارغ‌التحصیلان فضا بسیار کم است. وقتی در این فضا بخش خصوصی وارد می‌شود، گروه‌ها با فراغ بال بیشتری به تمرین می‌پردازند. همه درخواست‌ها برای اجرا در تئاتر شهر است و ترافیک کاری باعث می‌شود نمایش‌ها پس از پایان دوره اجرا کارشان تمام شود و دیگر دیده نشوند اما ما در این جا به راحتی می‌توانیم آثار دوستان را تمدید کنیم. کارگردان‌ها درباره ساعت اجرا و قیمت بلیت خودشان تصمیم گیرنده هستند و وقتی مرکز هنرهای نمایشی مجوز اجرای کاری را می‌دهد ما هم دیگر وارد جزئیات نمی‌شویم.

او در ادامه افزود: روال کار این گونه است که معمولا دو هفته قبل از اجرا شورای نظارت نمایش‌ها را بازبینی می‌کند. تاکنون در این زمینه مشکلی پیش نیامده و با ما همکاری کامل داشته‌اند.

مدیر سالن‌های "مدرسه تئاتر سه نقطه" بخش خصوصی را نیازمند حمایت دانست و توضیح داد: برای حمایت به معاونت هنری نامه فرستادیم البته همین که به ما مجوز دادند خودش نوعی حمایت است چرا که پیش از این در فضایی بودیم که به تماشاخانه خصوصی اعتمادی نبود. اما از سالن‌های ما حتی در جشنواره فجر هم استفاده شد و کلا بخش رادیو تئاتر هم در این تماشاخانه برگزار شد. ما در این جا با مشکلات زیادی دست به گریبان هستیم از جمله اینکه ملک ما استیجاری است و از آنجا که تجاری هم هست هزینه‌های آب و برق و دیگر مسائل هم بالاست به طوری که اگر یک ماه سالن‌های ما خالی باشد ضرر می‌کنیم ضمن این که گروه‌ها هم از نظر مالی زیر فشارند.

او درباره نحوه معرفی این سالن‌ها به هنرمندان توضیح داد: تبلیغات خاصی نداشتیم و فقط خبرهای خبرگزاری‌ها ما را معرفی کرده است. ضمن این که خانواده تئاتر هم کوچک است تماشاگران هم استقبال کردند و از این طریق برای ما تبلیغ کردند. بزرگترین تبلیغ برای ما برگزاری بخشی از جشنواره تئاتر فجر بود که به شناساندن ما به هنرمندان خیلی موثر بود.

اساتید نام آشنای تئاتر در این آموزشگاه تدریس دارند و هنرجوها هم پس از پایان دوره وقتی می خواهند وارد عرصه شوند به حال خود رها نمی‌شوند و در کارها و اجراها شرکت دارند به طوری که ترمی به نام "تولید تئاتر" داریم . به طور مثال نمایش " زندگی انسان" به کارگردانی مسعود دلخواه که در تالار مولوی هم اکنون در حال اجرا است از محصولات این آموزشگاه است که به جز چند بازیگر حرفه‌ای حتی عوامل پشت صحنه هم از هنرجویان این کلاس‌ها هستند.

تماشاخانه آو

بابک مهری مدیر "تماشاخانه آو" گفت: گروه نمایش آو در سال 88 کار خودش را شروع کرد و در انتهای سال 89 مجوز اجرا در سالن خودمان را بدون فروش بلیط به شکل محدود گرفتیم و مجوز سالن کنونی را هم در سال 91 گرفتیم. هدف اصلی ما اجرای آثار گروه خودمان است اما متقاضیانی از بیرون برای اجرای عمومی داشتیم و تا کنون حدود 30نمایش در این سالن به اجرای عمومی رسیده است ضمن این که چندین اثر هم از خود گروه به اجرای عمومی رسیده‌اند.

او در ادامه افزود: مکان ما استیجاری است. سالن به شکل سردابه است و فضای خاصی دارد مساحت آن 300متر و دالانی دارد که برای اجراهای خاص مناسب است و معمولا برای اجراهایی که بر اساس آن فضا طراحی شده باشد مناسب است ضمن این که بخشی از فضا را تبدیل به یک بلک باکس کردیم که گنجایش 60تا 150صندلی را دارد. همچنین امکانات نور و صدا را برای آن فراهم کردیم.

مدیر تماشاخانه درباره حمایت‌های دولتی گفت: حمایت مالی به صورت مستقیم نداشتیم ولی همین که به ما مجوز می‌دهند و آثار را بازبینی می‌کنند خودش نوعی حمایت است. در جشنواره هم سالن ما جز سالن‌های خصوصی جدول بود و نمایش گروه خودمان در آن اجرا شد. برای تمرین گروه‌های شرکت کننده در جشنواره هم درخواست‌هایی شد ولی حجم بالایی نبود و یکی دو کار بود که در مکان ما تمرین کردند.

مهری در ادامه افزود: ما در تئاتر عادت کردیم از دولت پول بگیریم و متاسفانه بیشتر از این که به مخاطب فکر کنیم به تجارت فکر کردیم دولت به غیر از مسئله مالی با فرهنگ سازی در بین مردم می تواند از ما حمایت کند. این که مردم بیایند تئاتر ببینند و بلیت تهیه کنند نه این که دولت به گروه ها پول بدهد در این صورت گروه‌های اجرایی بیشتر به کیفیت آثارشان توجه کنند و از این طریق کسب و کار تئاتر رونق بیشتری پیدا می‌کند.

تئاتر مان

شاهین چگینی مدیر "تئاتر مان" گفت: از اول شهریور سال92مرکز آفرینش‌های هنری تئاتر مان آغاز به کار کرد و از سوم اسفند سالن استاد جمشید مشایخی در این مرکز با حضور اساتید تئاتر، مسئولین و اهالی رسانه افتتاح شد.

او در ادامه افزود: این مرکز 10پلاتو برای تمرین تئاتر دارد که در ایام جشنواره تئاتر فجر ؛ 30گروه بخش "نسل نو" طی 60روز تمرین‌های خود را برای رسیدن به مرحله بازبینی در این سالن انجام دادند. ضمن اینکه کارگاه مشترک ایران و کشور کره هم در این مکان برگزار شد.

مکان تماشاخانه استیجاری است و پیش از این 47سال آموزشگاه زبان بود و دو سال هم خالی بود .معمولا سرمایه گذاری روی مسائل فرهنگی هنری دیر بازده است و زمان می‌برد این مکان‌ها خصوصی هستند و وقتی هنرجوها کم باشند مجموعه از پس هزینه‌ها برنمی‌آید.تا کنون در مبحث ریالی به ما کمکی نشده است همچنین طلب جشنواره هم هنوز وصول نشده است.

مدیر" تئاتر مان "درباره مشکلات این تماشاخانه گفت: به طور مثال به ما می‌گویند اگر فلان نقص سالن رفع نشود مجوز اجرای عمومی نمی‌دهیم در صورتی که تعمیر آن بخش برای ما هزینه زیادی دارد و ما تا اجرا در سالن نداشته باشیم برگشت سرمایه نداریم. این در حالی است که ما حدود 12پرسنل داریم ما توقع حمایت مالی چندانی نداریم اما توقع داریم که موانع پیش روی ما نگذارند. آقای مرادخانی از این سالن استقبال کرد در حقیقت مدیران بالادستی راضی بودند و اما مدیران میانی و فلان مسئول برای ما اشکال ایجاد می‌کند به طور مثال مسئول بازبینی سالن‌ها از نظر فیزیکی، خارج از تهران زندگی می‌کند و ما باید منتظر باشیم ایشان بیایند و از سالن ما بازدید کنند. خب این مسائل می‌تواند به کار ما ضربه بزند. بخش خصوص نو پااست اگر روال همین‌طور پیش برود مجبوریم در سالن را ببندیم. ما حمایت مالی نمی‌خواهیم فقط بگذارید کار کنیم.

 


منبع: هنرآنلاین