پایگاه خبری تئاتر: این هنرمند تئاتر که سال‌ها سابقه تدریس در آموزش و پرورش دارد، اضافه کرد: اوضاع فرهنگی آن چیزی نیست که آیات عظام نگرانش هستند، آنها خیلی دیر نگران شدند در حالی که وضعیت از نگرانی گذشته و در حد فاجعه است.
نادری که در مراسم معرفی برگزیدگان جایزه ادبیات نمایشی سخن می‌گفت، اظهار تاسف کرد: مساله از بین رفتن آینده جوانان ما است و این چیزها را امثال من می‌فهمیم که سی سال در آموزش و پرورش کشور درس داده‌ایم.
او که چندی پیش پسر جوانش را بر اثر بیماری سرطان از دست داده است،خاطرنشان کرد: بعد از دست دادن پسرم خدایم را عوض کردم، خدای من خدای زمین و آسمان‌هاست و دیگر از چیزی نمی‌ترسم و از هر تریبونی استفاده می‌کنم.
نویسنده نمایشنامههای «کوکوی کبوتران حرم» و «سعادت لرزان مردمان تیره روز»باردیگر گفت: اوضاع فرهنگی ایران نه تنها نگران کننده که فاجعه است، مگر اینکه خداوند کمک کند.
علیرضا نادری در ادامه خواستار توجه بیشتر به جوانان شد و افزود: درست است موی سپید اعتبار دارد اما قرار نیست تابوت آینده جوانان باشد. رجعت به گذشتگان، آینده جوانان را گرفته، خوب است پدران و بزرگترها کمی کنار بروند تا جوانان بتوانند بدرخشند.
این هنرمند تئاتر که در این دوره از جایزه ادبیات نمایشی عضو شورای سیاست گذاری بوده است، با اشاره به تغییراتی که در دوره های آتی این جشنواره به وجود خواهد آمد، افزود: قرار است این جایزه دو سالانه شود و از سوی دیگر در دوره‌های آینده کوشش نویسندگان به عنوان چهره‌های فعال اجتماعی نیز مورد توجه قرار می‌گیرد. به این معنا که نمایشنامه‌نویسان جدای از آثارشان، در حوزه فعالیت‌های اجتماعی و توجه به اموری مانند حقوق کودکان ، زمان ، مسائل آموزش و پرورش و ... نیز ارزیابی می‌شوند.
در این برنامه که شامگاه 17 اسفند ماه در تماشاخانه ایرانشهر برگزار شد، علیرضا نادری بعد از دریافت جایزه به خاطر نگارش نمایشنامه «کوکوی کبوتران حرم» با اظهار تاسف از اینکه این نمایشنامه مجوز انتشار نگرفته است گفت: این نمایشنامه در بلژیک ترجمه و نمایشنامه خوانی شد اما متاسفانه حتی در تیراژ 2500 تا چاپ نشد که آدم بتواند آن را به دوستانش هدیه بدهد.
نویسنده نمایشنامههای«دیوار» و «این قصه را ایرانیان نبشته‌اند» خاطره‌ای از محمدچرم‌شیر دیگر نمایشنامه‌نویس ایرانی تعریف کرد که در آن چرمشیر نقل کرده بود، چند سال پیش جایزه نمایشنامه‌نویسی‌اش را در جشنواره تئاتر فجر برای راه‌اندازی صندوق کمک به نمایشنامه‌نویسان جوان اهدا کرده بود اما مدتی بعد معلوم شده بود که این پول ناپدید شده است!
نادری اضافه کرد: من هم به تقلید از محمد این جایزه را برای صندوقی مشابه اختصاص می‌دهم و امیدوارم همه از راه‌اندازی این صندوق حمایت کنند.
او اظهار تاسف کرد: این روزها واقعا دلم شکسته است. شش سال و نیم جنگ با سرطان بسیار دشوار بود. از روزی که بچه‌ام رفته قرار ندارم. اوضاع عجیبی دارم که بد نیست اما جدید است. اولین تلاشم این است که سعی کنم مساله سرطان نه به عنوان یک بیماری که به عنوان یک مساله مهم پیگیری شود بنابراین شاید مدت‌ها نتوانم نمایشنامه بنویسم یا بخوانم. اما در راه مبارزه با سرطان با همراهی همسرم تجربیاتی پیدا کرده‌ایم که دوست دارم از آن استفاده کنیم.
علیرضا نادری در پایان سخنانش اضافه کرد:به عنوان نمایشنامه نویسی که دغدغه اجتماعی داشته امروز پیش قراول مبارزه با سرطان شدم. در این سال‌ها دستمزد بسیار بالای فیلمنامه صدام حسین را صرف تامین داروهای سرطان کردم اما همچنان نوک پیکان خفاشانی که در تاریکی دارو پنهان می‌کنند و مرگ می‌فروشند متوجه جامعه ماست و باید در این زمینه اقدامی انجام دهیم و من از همه تریبون‌ها برای انجام این کار استفاده می‌کنم.
