با نزدیک شدن به آخرین روزهای سال، جامعه تئاتر عروسکی به انبوه پرسش‌های بی‌پاسخ خود می‌اندیشد.

پایگاه خبری تئاتر: فقط عروسکی‌ها نیستند که با انبوهی از پرسش‌های تلنبار شده به استقبال سال نو می‌روند چرا که کلیت جامعه تئاتری علامت سوال‌های بزرگی دارد که با سکوت ادامه‌دار مدیر اداره کل هنرهای نمایشی، این علامت سوال‌ها هر روز بیشتر هم می‌شود.

اما در این میان هنرمندان تئاتر عروسکی در بلاتکلیفی بزرگتری به سر می‌برند.

جامعه عروسکی دو سال یکبار فرصت دارد در جشنواره تئاتر عروسکی شرکت کند، از آنجا که اجرای عمومی نمایش‌های عروسکی روند چندان منظمی ندارد و بیشتر حالت مقطعی دارد، بچه‌های عروسکی دل‌شان را به جشنوار‌ه‌ای دو سالانه خوش می‌کنند.

یک سال و نیم از برگزاری دوره پیشین جشنواره تئاتر عروسکی می‌گذرد و شش ماه دیگر یعنی شهریور 93، این جشنواره باید برگزار شود اما هنوز نه تکلیف دبیر معلوم است و نه فراخوانش!

تئاتری‌ها حتی اگر نمایش‌ عروسکی هم اجرا نکنند، خوب می‌دانند آماده کردن یک نمایش عروسکی چقدر دشوار است. چرا که بازیگران این گونه نمایشی بازیگران زنده و آماده‌ای نیستند که کارگردان تئاتر عروسکی با آنان به توافق برسد، هنرمند تئاتر عروسکی باید بازیگرانش را بسازد بنابراین ساخت عروسک خود نیازمند زمان و البته بودجه کافی است.

دوره‌های گذشته گلایه عروسکی‌ها به پرداخت دیر هنگام کمک هزینه برمی‌گشت اما در این دوره آنان از وضعیت مبهم دبیر و فراخوان جشنواره گله دارند.

از آنجا که همه تغییرات در اداره کل هنرهای نمایشی خیلی به کندی اتفاق می‌افتد، هیچ بعید نیست دبیر جشنواره عروسکی قبل از پایان سال هم معرفی نشود و این در حالی است که علی مرادخانی شهریورماه امسال در آیین پایانی جشنواره تئاتر آیینی سنتی از روند شتابزده برگزاری جشنواره‌ها و تخصیص دیرهنگام بودجه انتقاد کرده بود.

شرایط تئاتر عروسکی زمانی بغرنج‌تر می‌شود که مدیر دفتر تئاتر عروسکی در آخرین گفت‌وگوی خود با ایسنا اعلام کرد راه‌اندازی خانه عروسک فعلا در اولویت نیست چون مشکلات و بدهی‌های دیگری در اولویت رسیدگی هستند.

او با این سخن آب پاکی را ریخت و عروسکی‌ها را از انتظار کشنده برای راه‌اندازی خانه عروسک که قرار بود مکان ثابتی برای اجرای نمایش عروسکی باشد، نجات داد.

حالا عروسکی‌ها مانده‌اند و جشنواره‌ای که همه چیزش نامشخص است.