با توجه به چینش بخش خیابانی جشنواره تئاتر فجر به‌نظر می‌رسد این بخش در یک لابی‌گری فرو رفته است.
پایگاه خبری تئاتر: با نگاهی به بخش تئاتر خیابانی و دیگرگونه‌های اجرایی جشنواره تئاتر فجر در سال گذشته که با مدیریت حمید پورآذری و با نام آف‌استیج برگزار شد، درمی‌یابیم که سال گذشته تنها دوره‌ای‌ بوده که این بخش از جشنواره‌ تئاتر فجر قابل تأمل و با حضور گسترده‌ و متنوع گروه‌ها و جریان‌های مختلف مطابق تعاریف خاص این بخش غیرمتعارف و در عین حال کاربردی و مهم جشنواره برگزار شده است که متأسفانه با اعتراض و بیانیه‌ احساسی که بوی سهم‌خواهی می‌داد از سوی سامان خلیلیان، دبیر کانون تئاتر خیابانی روبه‌رو شد که پیش از پورآذری همچون امسال بر این مسند نشسته بود. سؤال اساسی در این بخش این نیست که چرا مدیرکل وقت هنرهای نمایشی در آن زمان نسبت به تصمیم فردی و غیرمنصفانه‌ دبیر کانون تئاتر خیابانی در پی انصراف و عدم همکاری کانون تئاتر خیابانی با جشنواره‌ بین‌المللی تئاتر فجر و جشن انقلاب اسلامی واکنشی نشان نداده است! بلکه سؤال آن است که؛ عملکرد دبیر کانون در این بخش از جشنواره چگونه بوده است؟ با ذکر چند مثال در یک بررسی اجمالی پی می‌بریم دبیر کانون تئاتر خیابانی این بخش از جشنواره را به محفلی دوستانه و در دایره‌ای محدود و متناقض با ماهیت گسترده و مردمی این بخش خلاصه کرده است. در تمامی ادوار حضور خلیلیان، شاهد اسامی تکراری و مشکوک افرادی در هیئت‌های انتخاب و داوری جشنواره هستیم که پس از بررسی کوتاهی پی می‌بریم که سابقه‌ رفاقت خلیلیان با ایشان به پیش از حضور او در کانون تئاتر خیابانی برمی‌گردد. جالب آن است که خلیلیان با مجاب کردن دبیر جشنواره در هر دوره جدا از تلاش برای حضور دوستان صمیمی خود در هیئت‌های انتخاب، اکثراً نمایشی از آنها را نیز چون امسال برای حضور در جشنواره دعوت کرده است که بسیار جای بحث و تأمل است. امسال پس از اعمال نتایج این بخش نمایشی با نام «دیگری‌ام چرا؟» برای حضور در این بخش به‌کارگردانی ظفر قهرمانی‌نژاد معرفی می‌گردد که از اعضای انتخاب همین بخش بوده است. تخلف صورت‌گرفته زمانی آشکار می‌شود که این نمایش پیش از این بدون کارگردانی قهرمانی‌نژاد در سالن اصلی باشگاه دانشجویان و در یک مراسم به‌اجرا درآمده است! حال باید دید طی چه فرایندی اثری به‌ناگهان و با نام کارگردان دیگری که خود عضو هیئت انتخاب بوده در جشنواره حضور می‌یابد، و نکته جالب دیگر آن است که این نمایش پیش از این در یک مراسم و در داخل سالن به‌اجرا درآمده و حال برای حضور در بخش خارج از سالن جشنواره پذیرفته شده است. همچنین می‌توان با مشاهده‌ اعلان این نمایش متوجه شد تاریخ اجرای اثر مغایر با گاه‌شمار فراخوان جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر نیز می‌باشد. و این گونه می‌توان پرسید که؛ عملکرد کانون تئاتر خیابانی و حضور خلیلیان در جشنواره تئاتر فجر چه آسیب‌هایی به این بخش از تئاتر وارد می‌کند؟ خلیلیان در یادداشت خود سال گذشته مدعی شده بود که پورآذری و جشنواره محلی برای جولان اسم‌ها فراهم کرده در حالی که او خود برای دوستان خود رزومه نوشته و در اعلام نتایج با انتساب عناوینی چون چهره‌ دانشگاهی دوستان خود را پرزنت کرده است. در این‌جا می‌توان فضای شائبه‌برانگیزی را که بوی لابی‌گری می‌دهد با سؤالی از دبیر محترم جشنواره تئاتر فجر این‌گونه مطرح کرد که؛ حضور نمایش عند از مطالبه به‌کارگردانی سامان خلیلیان که خود از دست‌اندرکاران اصلی جشنواره است چه‌معنایی دارد؟ انتظار می‌رود نادر برهانی مرند که حساسیت لازم در برپایی بخش چهل‌سالگی جشنواره تئاتر فجر از او دیده شده است در تمامی بخش‌های جشنواره نظارت و در مقابل هر تخلفی برخوردی قاطعانه نیز داشته باشد. ضروری است یادآور شویم سامان خلیلیان رویکرد مدیران جشنواره تئاتر فجر را در پذیرفتن آثار بخش مرور تئاتر خیابانی در یادداشت خود با این بهانه که ما (کانون تئاتر خیابانی) نتوانستیم اقدامی برای اجرای عمومی آثار خیابانی انجام دهیم نقد کرد. او این ایده را نیز رد و در دلایل خود برای انصراف کانون عنوان کرد. انتظار می‌رود سامان خلیلیان به‌جای نقد و رد چنین ایده‌ای و انصرافی که شائبه سهم‌خواهی را میان اهالی تئاتر به‌وجود می‌آورد برای به‌اجرا رسیدن آثار این بخش در نقاط مختلف شهر تلاش کند تا ما بتوانیم شاهد بخش مرور این آثار در جشنواره تئاتر فجر نیز باشیم.