«جن زیبا» که با بازی نورگل یشیلچای، بازیگر زن ترکیهای ساخته شد، در بدترین زمان ممکن و بعد از حواشی بسیار روی پرده سینماها رفت. البته حضور بازیگران زن خارجی در سینمای ما اتفاقی جدید و غیرمعمول نیست.
پایگاه خبری تئاتر: همه علاقهمندان به سینما میدانند که بدترین زمان برای اکران یک اثر سینمایی، در فصل زمستان و بعد از جشنواره فیلم فجر است؛ زمانی که بارها از آن بهعنوان فرصتسوزی فیلمها یاد شده است. اینکه در این بازه زمانی چه برنامهریزیهایی برای اکران آثار سینمایی باید انجام شود که در حق هیچ فیلمی اجحاف نشود، وظیفه مسئولان و شورای اکران است. اما در جدول اسامی فیلمهای این فصل، نام «جن زیبا» تازهترین اثر بایرام فضلی به چشم میخورد؛ اثری که با رسانهای شدن ساختش و به دلیل حضور بازیگر زن ترکیهای یعنی نورگل یشیلچای که مردم او را به خاطر بازی در سریالهای ترکیهای شبکه جم میشناسند، دچار حواشی بسیاری شد.
بالاخره اکران شد
تصمیمگیریها به اینجا رسید که «جن زیبا» از 24 بهمنماه روی پرده سینما رود، درست است که زمان اکران این اثر همه ویژگیهای یک زمان سوخته را برای نمایش فیلمهای سینمایی داشت، اما انتظار میرفت با حضور بازیگر زن ترکیهای گیشه پررونقی برای تهیهکننده این اثر همراه داشته باشد؛ گیشهای که تاکنون تنها نزدیک به پانصد میلیون تومان فروش داشته است. اما حواشی، این اثر را رها نکرد. تا جایی که در زمان آغاز فیلمبرداریاش برخیها بر این عقیده بودند که حضور یک بازیگر زن خارجی که دیالوگ هم ندارد و هر بازیگر زن دیگری میتواند جانشینش شود، چه لزومی دارد؟ آیا این اتفاق تنها ابزاری برای تبلیغات و فروشِ بیشتر نیست؟
گیشه «جن زیبا» را برای سینمای ایران در نظر نگیرید
مهرداد فرید، تهیهکننده «جن زیبا» درباره گیشه و فروش اندکی که این اثر سینمایی در سینمای کشور داشته، به خبرنگار ایرناپلاس گفت: گیشه این فیلم را فقط برای سینمای ایران در نظر نگیرید. چون ورود بازیگر بینالمللی که شهرت جهانی داشته باشد و در کشورهای مختلف دیگر هم طرفدار داشته باشد، باعث میشود این فیلم به بازارهایی غیر از بازار ایران عرضه شود. برای من هم میتوانست جذاب باشد و وقتی کارگردانی از نظر هنری چنین قصدی داشته باشد، قطعاً منِ تهیهکننده از آن حمایت میکنم. چون میدانم که ما سینمای حقیری از بابت اندازه بازار داریم. کشور ما حدود 500 سالن سینما بیشتر ندارد، در حالی که کشور مجاور ما یعنی ترکیه حدود 2600 سالن دارد. یعنی بیش از پنج برابر ما. در حالی که جمعیت ترکیه تقریباً با ما برابر است.
گشایش بازار جدید و اکران در ترکیه
«اگر به یک استانداردی برسیم غیر از این پانصد سالن، پیش روی ما 2500 سالن در کشور مجاور یعنی ترکیه است که از لحاظ فرهنگی به ما نزدیک هستند. پس چرا اینگونه به موضوع نگاه نکنیم؟ بنابراین از نظر منِ تهیهکننده ورود بازیگری که در کشورهای دیگر طرفدار داشته باشد، یک نوع گشایش بازار جدید است.»
این تهیهکننده درباره اکران «جن زیبا» در کشور ترکیه عنوان کرد: قرار است در روزهای آینده اکران این فیلم در کشور ترکیه آغاز شود و مردم آن کشور این فیلم را مشاهده کنند.
سهیم بودن در انتخاب نورگل یشیلچای
وی در پاسخ به این پرسش که در انتخاب نورگل یشیلچای تا چه اندازه سهیم بوده است، بیان کرد: تهیهکننده معمولاً تعاملش با کارگردان به این شکل است که کارگردان بازیگران مد نظرش را معرفی میکند و بعد، تبادل نظر بهخصوص در نقشهای اصلی مرد و زن صورت میگیرد. اگر کارگردان بتواند رضایت تهیهکننده را داشته باشد، قاعدتاً آن تولید بهراحتی پیش میرود و به اهداف خود میرسد. به لحاظ فنی که آیا انتخاب صحیحی بوده است یا خیر، سؤالی است که باید از کارگردان بپرسید. چون من در این پروژه تنها در مقام تهیهکننده هستم.
در خدمت فیلمنامه یا در خدمت گیشه؟
البته این اتفاق جدیدی برای سینما نیست. اما سؤال اینجا مطرح میشود که حضور بازیگران زن خارجی در فیلمهای سینمایی داخلی تا چه اندازه لازم، کارآمد، ضروری و در خدمت قصه اصلی فیلم و بالا بردن کیفیت آن است و تا چه اندازه با هدف گیشه و فروش بیشتر صورت میگیرد؟ چرا در بیلبوردهای تبلیغاتی برخی از این آثار حضور بازیگران زن خارجی پررنگ است یا اینکه به بازی این بازیگران در این فیلمها اصرار میشود؟
«من سالوادور نیستم»
منوچهر هادی در حالی توانست این فیلم را به دومین اثر پرفروش سال 95 تبدیل کند که منتقدان نسبت به آن هیچ نظر مثبتی نداشتند. هسته اصلی داستان طوری روایت میشد که برای فیلمبرداری و ساخت آن، گروه و عوامل باید به برزیل سفر میکردند. هر چند در این فیلم، حضور یک بازیگر زن خارجی پازلی از قصه بود، اما استفاده بیش از حد از کارول ویدوتی که گفته میشود بیشتر بهعنوان یک بازیگر غیر سینمایی در برزیل شناخته میشود، در تیزر و بیلبوردهای تبلیغاتیاش در کنار رضا عطاران بهنوعی ابزار برای کشاندن مردم به سینما و پررونق کردن گیشه تبدیل شد. البته حاشیههایی هم برای این اثر به وجود آمد و برخی از بیلبوردهای تبلیغاتی این اثر به دلیل حضور این بازیگر خارجی به دست افرادی ناشناس پاره شد.
«تگزاس» و عناصر پرفروشش
قصه دو دوست در برزیل با بازی یک زوج موفق تلویزیونی، حضور یک بازیگر زن خارجی و استفاده مکرر از نام پِله، یکی از اسطورههای فوتبال جهان همه میتواند عاملی برای پرفروشی یک اثر در گیشه باشد. سیدمسعود اطیابی با شناختی که از ذائقه مردم پیدا کرده بود، با بهکارگیری همه عناصر فروش یک اثر سینمایی، توانست با «تگزاس» به یک موفقیت 15 میلیارد تومانی در گیشه دست پیدا کند. اما اصلیترین عامل مهم فروش را شاید بتوان در ویژگیهایی چون پوستر، تیزر و بیلبوردهای تبلیغاتیاش و استفاده مکرر از یک بازیگر زن خارجی خوشچهره و قرار دادنش در مقابل بازیگری چون سام درخشانی دانست. این اثر به ذائقه منتقدان خوش نیامد و آن را کاملاً تجاری دانستند.
بازیگر زن لبنانی در خدمت «کتاب قانون»
کتاب قانون اثری قابل اعتنا و تأثیرگذار، با یک داستان جذاب و بازیهای روان و تأثیرگذار بود که مازیار میری در سال 87 آن را ساخت. در این فیلم سینمایی که بعضی از سکانسهایش در لبنان فیلمبرداری شد، دارین حمزه، بازیگر لبنانی یکی از نقشهای اصلی آن را ایفا کرد. حضور این بازیگر زن خارجی برخلاف سایر آثاری که نام برده شد، نهتنها برای تبلیغات و فروش بیشتر نبود، بلکه کاملاً در خدمت داستان و فیلمنامه بود. دارین حمزه هم توانست با بازی خوب و یکدستش نمره قابل قبولی از منتقدان بگیرد تا جایی که برای بازی در این اثر نامزد دریافت جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن از جشن خانه سینما شد.
«سلام بمبئی» و یک دیا میرزا
دومین محصول مشترک سینمای هند و ایران به کارگردانی قربان محمدپور و تهیهکنندگی جواد نوروزبیگی ساخته شد. این اثر با فروش 13 میلیارد و 600 میلیون تومان، سومین فیلم پرفروش سال 95 شد. دیا میرزا بازیگر زن هندی که برای سینمای بالیوود هم شناخته شده بود با حضور در این اثر سینمایی و قرار گرفتنش در کنار محمدرضا گلزار، عاملی برای پررونقتر شدن گیشه این فیلم شد. از آغاز رسانهای شدن ساخت «سلام بمبئی» همه توجه مخاطبان به این سمت رفت که یک بازیگر زن هندی قرار است برای اولین بار مقابل گلزار بازی کند، قطعاً دیا میرزا و حضورش، بزرگترین دلیل استقبال مردم از این اثر و قرار گرفتنش در میان پرفروشها شد.
https://teater.ir/news/18162