پایگاه خبری تئاتر: سیدرضا میرکریمی کارگردان سینما و داور دوازدهمین جشنواره بین‌المللی «فیلم ۱۰۰» در آستانه برگزاری این رویداد، درباره کیفیت آثار راه یافته و سطح امید به فیلمسازان جوان حاضر در این جشنواره گفت: جشنواره بین‌المللی فیلم ۱۰۰ چند ویژگی مهم دارد که به لحاظ فنی و فرمی در گزیده‌گویی، ساده‌گویی و ارایه خلاقیت در مدت زمان کوتاه و تعریف قصه و انتقال حس نیاز به مهارت دارد و خیلی راحت می‌توان با دیدن فیلم‌های این جشنواره میزان مهارت فیلمسازان جوان برای ورود به سینمای حرفه‌ای را سنجیده و توانایی افراد را شناسایی کرد چرا که وقتی قالب فیلم وسیع‌تر و مدت زمان آن بیشتر می‌شود، شرایط برای پنهان کردن ضعف‌ها فراهم است اما در فیلم‌های ١٠٠ ثانیه‌ای مجالی برای پنهان کردن ضعف‌ها و آسمان و ریسمان بافی وجود ندارد. وی افزود: اخلاق‌گرایی شاخصه دیگری از این جشنواره است که به‌عنوان رسالت اصلی آثار هنری امروز محسوب می‌شود. از این جهت فیلم‌های جشنواره جذابیت زیادی دارند. تعداد زیادی از فیلم‌هایی که در جایگاه داوری دیده‌ام از لحاظ فرم و محتوا بسیار شگفت‌انگیز و حتی بیش از انتظار هیات داوران خوب بودند که این امر نشان‌دهنده قابلیت پذیرش مسئولیت‌های بزرگ برای فیلمسازان جوان است، چرا که همه مهارت و تسلط اداره صحنه را داشته و امکان تشخیص فیلمسازان کاربلد و یا آماتور غیر حرفه‌ای را ایجاد کرده است. اندیشه‌های بزرگ در فیلم‌های کوتاه میرکریمی تشخیص فیلم‌های ضعیف و قوی را وجه تمایز این جشنواره با سایر جشنواره‌های فیلم دانست و عنوان کرد: در ساخت فیلم بلند تشخیص بهره‌مندی از تیم حرفه‌ای کارسختی است اما در فیلم کوتاه علاوه بر درک دقیق کار حرفه‌ای، بیشتر با فکر فیلمساز رو به رو هستیم و مفهوم به‌صورت عریان و در چند ثانیه به مخاطب منتقل می‌شود. در روند تولید فیلم، تاثیر اجرای فیلمنامه غیرقابل انکار است اما در برخی مواقع فکر تا حدی خالص، درست و جداب است که تا زمانی که تیتراژ را نخوانید متوجه نمی‌شوید که با فیلمساز تازه کار طرف هستید چرا که با اندیشه‌ای بزرگ رو به رو می‌شوید. وی درباره نقش و کاربرد فیلم‌های ١٠٠ ثانیه‌ای در تاثیرگذاری بر مخاطب فضای مجازی اظهار کرد: خارج از چارچوب تلویزیون، در فضای مجازی بالاخص اینستاگرام، یک بازار بزرگ تجاری وجود دارد که با آثاری محدود به زیر یک دقیقه از مرزهای کشور فراتر رفته و مخاطب بین‌المللی را به خود جذب می‌کند. این گستره نقطه آغازینی برای رسالت جشنواره بین‌المللی فیلم ۱۰۰ است که با پرداختن به موضوعات جهان‌شمول و به‌روز جامعه بشری، فضایی اشتراکی با ملت‌ها و فرهنگ‌های دیگر ایجاد و شرایط را برای ورود علاقه‌مندان به این عرصه و انتشار آثارشان در سطح بین‌المللی با سرعت بیشتر فراهم کرده است و تا جایی پیش می‌رود که منجر به بازخورد و انتقال روند تاثیرگذاری فیلم ها بر مخاطب بین‌المللی می‌شود. قدرت نفوذ فیلم کوتاه برای عبور از مرزها کارگردان «دختر» عنوان کرد: برخلاف سینمای حرفه‌ای که مکانیزم پیچیده‌ای برای اکران فیلم‌ها دارد، قابلیت دسترسی آسان به فیلم‌های کوتاه در فضای مجازی، نفوذ پر قدرت و توانایی بر خارج از مرزها داشته و مکانیزم اکران‌های سخت و طاقت فرسا را در هم شکسته است. وی با اشاره به تجربه شروع فعالیت خود در عرصه فیلمسازی و مسیر پیش روی فیلمسازان نوپا اظهار کرد: فیلمسازی برای نسل ما این آموزه را داشته است که صبور باشیم و در ساخت فیلم سینمایی شتاب زده عمل نکنیم. من از سال ٧۶ اولین فعالیت خود را با فیلم کوتاهی آغاز کردم که در جشنواره فیلم فجر به عنوان بهترین فیلم شناخته شد و نهایتا در سال ٧٩ توانستم فیلم بلند خود را بسازم. وی افزود: در این دوره طولانی تلاش برای رسیدن به عرصه فیلمسازی بلند، بارها امکان ساخت فیلم برایم فراهم بود اما احساس می‌کردم این فیلم اولی نیست که باید به واسطه‌اش وارد سینما شوم و این ریاضت خودخواسته و تحمیلی از بیرون، آموزشی برای تجربه صبوری در جهت رسیدن به اهداف بزرگ است. در حالی که گستره و قابلیت دسترسی به سینمای دیجیتال فیلمسازان جوان را با نوعی شتابزدگی روبه رو کرده است. عواقب شتابزدگی برای فیلمسازان جوان میرکریمی ضمن تاکید بر عواقب شتابزدگی فیلمسازان جوان و هدف قرار دادن رقابت با دیگر هنرمندان گفت: شاید شتابزدگی فیلمسازان نوپا در جلوگیری از کهنه‌گی ایده‌ها خوب باشد و یا منجر به جلوگیری از توقعات کوتاه مدت در رسیدن به موفقیت باشد اما آسیب بزرگتری را به همراه خواهد داشت چرا که مشکل امروز سینمای ما کمال طلبی این افراد و هدف قرار دادن رقابت با دیگران است که مانع از فکر کردن به محتوا و فرم فیلم‌ها شده و خیلی زود افراد را صاحب ادعا می‌کند. در حالی که رقابت بعد از تولید فیلم خوب بوده و نگاه‌ها را به افق‌های بلندتر و برنامه‌ریزی برای ایده آل‌های سینما روشنفکرانه‌تر می‌کند. وی ادامه داد: فیلمسازان با کسب تجربه چندین ساله و ساخت چند فیلم می‌توانند ادعا کنند که فیلمساز هستند و معتقدم این ریاضت‌ها کمک می‌کند تا عطش تجربه گرایی و به دست آوردن قله‌های جدید فروکش نکرده و با جان گرفتن احساس رقابت به منظور افزایش کیفیت فیلم‌ها، قدم‌های محکمی را بردارند. کارگردان فیلم «قصر شیرین» در پایان گفت: می‌خواهم تجربه شخصی خود را به فیلمسازان جوان بگویم تا جایی که می‌توانند به دورتر نگاه کنند تا موفق شوند.
