پایگاه خبری تئاتر: جشنواره چهارم تئاتر کمدی در حالی برگزار شد و البته مورد اقبال عموم (نه تئاتری‌ها) قرار گرفت که ایرادات زیادی به آن وارد است. دراین یادداشت سعی شده است موادری که باعث شد از حضور در چهارمین جشنواره تئاتر کمدی دل زده باشیم را یادآوری کنیم.
اول: انصراف کارگردانان با تجربه و رد آثارعده‌ای دیگر
وقتی نمایشهای اجرا شده درجشنواره را مرور کنیم، نمی‌توان آثار شاخص و قابل توجهی در بین آن‌ها پیدا کرد. ترکیبی از کارگردانان تاره کار و کار اولی و چند کارگردان با تجربه به نظر فرمولی بود که از قبل توسط برگزارکنندگان طراحی شده‌بود. حذف رادمهر کشانی که می‌توانست تنور جشنواره را داغ کند و نکته عجیب‌تر صدور مجوز اجرای همان نمایش توسط اداره ارشاد از موارد عجیب دیگر بود.
همچنین انصراف امید نیاز به دلیل اختلاف با مدیریت تالار هنر و احسان فاضل دیگر کارگردان تحصیل کرده تئاتر، از موارد تامل‌برانگیز این جشنواره بود. انصراف این کارگردانان شاید در وهله اول مهم نباشد اما وقتی به لیست کارگردانان نگاه می‌کنیم، نبود این اسم‌ها کاملا مشهود است. حضور این کارگردانان می‌توانست کیفیت جشنواره را بالا برده و مانع از حضور آثار ضعیف در جشنواره باشد.
دوم: جشنواره کار اولی‌ها
به شخصه، به جز دو کار اثر قابل توجهی در جشنواره ندیدم. حضور چند کارگردان کار اولی و البته تازه کار در جشنواره کیفیت این رویداد را تا حدود زیادی پایین آورده بود و درست همین جا بود که نبود همان کارگردانان که حذف شده و انصراف داده به چشم می‌آید.
سوم: ساعت نامناسب اجراها
ساعت 16 عصر در فصل تابستان زمان مناسبی برای یک اجرای حتی جشنواره‌ای نیست و این باعث می‌شد اجراهای اول مورد کم‌توجهی مخاطبان قرار گیرند.
چهارم: توزیع نامناسب مکان اجراها
دوری راه باعث شد عده‌ای قید حضور در جشنواره را بزنند. هنرسرای خورشید و تالار هنر که اتفاقاً این دو مکان به هم نزدیک هستند هر دو از مرکز شهر فاصله قابل توجهی دارند. بهتر بود از سالن‌های دیگری که در مرکز و جنوب شهر واقع شده‌اند، مانند سالن فرشچیان و سالن آمفی تئاتر سینما سپاهان نیز به عنوان سالن‌های مکمل استفاده شود.
ششم: نحوه تامل‌برانگیز برگزاری
بی نظمی در برگزاری، پشت در ماندن تماشاگران برای مدت طولانی، شروع با تاخیر برخی نمایش‌ها (نمایش هچل با حدود 35 دقیقه تاخیر آغاز شد)، عدم اطلاع‌رسانی صحیح و پوشش ناقص جشنواره حتی از طرف خبرگزاری ایمنا که وابسته به شهرداری اصفهان (برگزارکننده جشنواره) است، از جمله موارد ضعف جشنواره چهارم تئاتر طنز بود.
مقایسه در این مورد کار درستی نیست اما وقتی کمی به جشنواره‌های دیگر که البته خارج از این شهر برگزار می شوند نگاه کنیم، حسرت برگزاری یک جشنواره درست و درمان در این شهر به دلمان می‌ماند. اگرهم جشنواره‌های نسبتاً خوبی برگزار شده، تیم اجراکننده از اهالی این شهر نبوده‌اند مانند جشنواره فیلم کودک که موسسه فارابی اجرای آن را بر عهده دارد.
و نکته آخر: وقتی عکاس جشنواره که مهمترین وظیفه را برای ثبت لحظات جشنواره دارد، برای 6 روز اجرا 50 هزار تومان دست‌مزد می‌گیرد زیاد نباید سخت بگیریم که دبیر کیست؟ جشنواره طنز چیست؟ کیفیت آثار در چه حد است؟ عکس تئاتر به چه معناست؟ وقس علی هذا!
این جشنواره گرچه طنز بود اما تلخی آن هم به دلمان ماند. البته که سعی می‌کنیم به آینده امیدوار باشیم گرچه تاریخ به همه ما ثابت کرده که از گذشته درس نمی‌گیریم و این همان دایره‌ای است که باید حرکت کنیم دوباره ایراد بگیریم دوباره برگزار کنیم دوباره مدیرغیرتخصصی بیاریم و دوباره جشنواره برگزار کنیم و ایراد بگیریم و... این کار هر روز ماست.
نویسنده: خسرو خالقی
