پایگاه خبری تئاتر: این کارگردان و مدیر مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری عنوان کرد: صحبت‌ها و برنامه‌های ارائه شده از سوی مدیر مرکز هنرهای نمایشی برای سال جدید دغدغه همیشگی هنرمندان بوده است و مربوط به چند دهه است.
وی افزود: اینکه ما بتوانیم از فرهنگ خودمان اقتباس کنیم، به سبک و شیوه ایرانی کار کنیم و در جذب مخاطب موفق باشیم یا سالن‌های زیادی داشته باشیم آرزوی همه تئاتری‌ها است اما بحث بر سر این موضوع است که تشکیلات تئاتری ما چابکی چنین اقداماتی را ندارد. این تشکیلات چند دهه است که کوچک و حقیر باقی مانده است. که این اتفاق نه فقط به خاطر کمبود بودجه بلکه به خاطر عدم توجه از سوی نهادهای بالاتر مثل صداوسیما، آموزش و پرورش و وزارت علوم رخ داده است.
امینی با اشاره به سندی که در گذشته برای تئاتر تدوین شده بود، یادآور شد: در سال‌های قبل سندی به نام سند توسعه تئاتر تدوین شد اما متأسفانه پشت درهای دولتی به جریان نیفتاد. در حالیکه ما باید به دنبال سندی راهگشا برای توسعه تئاترمان باشیم چرا که در این صورت می‌توانیم امیدوارم باشیم که تئاتر ما از این کوچکی بیرون بیاید.
این کارگردان همچنین تصریح کرد: واقعا در تئاتر کارهای نشده زیادی وجود دارد. اگر به همین تهران توجه کنیم می‌بینیم در طی سال‌های اخیر سالن‌های زیادی به آن اضافه نشده است. به عقیده من این صحبت‌ها در گذشته هم تکرار شده است اما مساله مهم این است که باید اراده قوی برای خارج شدن تئاتر ما از این وضعیت وجود داشته باشد. البته من صحبت‌های آقای طاهری را به فال نیک می‌گیرم و امیدوارم برنامه‌های اعلام شده ایشان جامع عمل پوشانده شود.
او در بخش دیگری از صحبت‌هایش با اشاره به برخی مشکلات تئاتر اظهار کرد: امروز تعدادی از نویسندگان‌مان کنج عزلت گرفتند و بیشتر کارهایی که اجرا می‌شوند آثار غیرایرانی هستند و نام‌ها و چهره‌هایی که امروز در تئاتر ما کار می‌کنند تنها برای مدتی می‌آیند و می‌روند و متأسفانه هیچ جریان و گروهی در تئاتر نمی‌تواند به صورت مشخص و ثابت کار کند، برای همین هیچ کس نمی‌تواند جریان‌ساز شود.
مدیر مرکز تئاتر حوزه هنری با اشاره به اینکه هنوز زمینه تئاتر خصوصی بوجود نیامده است، تصریح کرد: امروز به هیچ وجه زمینه تئاتر خصوصی فراهم نیست و موانع زیادی برای آن وجود دارد که از جمله آن می‌توان به مجوزهایی که باید از سوی وزارت ارشاد و شهرداری صادر شود، اشاره کرد. برای ایجاد تئاتر خصوصی باید آزادی عمل‌هایی به گروه‌ها داده شود و بستری مناسب فراهم شود که گروه‌ها بتوانند کارهایشان را ارائه کنند. به عقیده من این اتفاقات در صورت تصویب سندی راهگشا برای تئاتر می‌تواند رخ دهد، سندی که در هیأت دولت تأیید شود و به مجلس فرستاده شود تا به صورت قانون دربیاید، باید یکی از کارهای بنیادی که در تئاترمان انجام شود احیای این سند راهگشا باشد.
