پایگاه خبری تئاتر: این کارگردان و بازیگر سینما و تئاتر همزمان با اجرای نمایشش در تماشاخانه «ایرانشهر» با بیان این مطلب گفت: در سایتی خواندم که یک نفر نوشته بود که اصلا به نمایش نخندیده است، من میگویم قرار نیست ما بخندیم. من قرار نیست اینجا تئاتر لالهزاری اجرا کنم که تماشاگر بیاید دلش را بگیرد و بخندد.
او با اشاره به نمایش «سه روایت از زندگی» تصریح کرد:در این نمایش رگههایی از طنز وجود دارد بنابراین مخاطب با این تصور که ما یک نمایش صد درصد کمدی اجرا میکنیم به دیدن کار نیاید. ما اینجا قرار نیست یکسری اداها دربیاوریم و تماشاگر بخندد، در این نمایش بُعد فلسفی کار به بخش طنز آن قالب است. اینجا تماشاگر قرار نیست قهقهه بزند، من هم اصلا منظورم اجرای این نمایشنامه این نیست، صرفا میتواند موقعیتهایی باشد که طنز آمیز باشد.
تیرانداز با اشاره به برخی ویژگیهای دیگری اجرای نمایشش ادامه داد: اینجا قرار نیست صحنه بازی ما را بخورد، قرار نیست لباسها بُعد عجیب و غریبی داشته باشد، آقای رشیدی 15 سال پیش نمایش «هنر» از یاسمینا رضا را اجرا کردند که در آنجا فقط چهار تا دیوار بود و یک تابلوی سفید و هیچ چیز دیگر نبود. اصلا این اتفاق جزو ویژگیهای کارهای یاسمینا رضا است، نمایش «سه روایت از زندگی» اصلا نباید صحنهاش معلوم باشد. انتخاب رنگ خاکستری هم از این بابت است، ما باید با این دیدگاه نمایش را ببینیم. در خود نمایشنامه هم آمده است، در مینی مالیستیترین شکل ممکن فضا طراحی شده است.
این کارگردان تئاتر ابراز عقیده کرد: الان در تئاتر مدرن هیچ المان چشمگیری قرار نیست، وجود داشته باشد. من چند سال پیش نمایشی را در آلمان دیدم که در صحنه هیچ چیز وجود نداشت و تنها با نور بازی شده بود. باید هر نمایش را با سبک و سیاق خود آن دید تا اینکه توقع داشته باشیم، یک کار عجیب و غریب ببینیم.
نمایش «سه روایت از زندگی» نوشته یاسمینا رضا و به کارگردانی سیما تیرانداز،اثری است که دغدغهها و پیچیدگیهای روابط انسانی را در ارتباط و برخورد دو زوج در سه موقعیت و روایت متفاوت به تصویر میکشد.
سیما تیرانداز در بخش دیگری از گفتوگویش با ایسنا با اشاره به متن یاسمینا رضا گفت: نمایشنامههای یاسمینا رضا کارهایی است که خیلی جهان شمول است. او در نمایشنامههایش ورای فرهنگی خاص مسائلی را مطرح میکند که میتواند در هر نقطه از جهان اتفاق بیافتد.
وی ادامه داد: در نمایش «سه روایت از زندگی» هم اینگونه است، بخشی از مفهوم این نمایش درباره آدمهایی است که سر جای خودشان نیستند، یاسمینا رضا روابط انسانی را به خوبی مطرح میکند، او همیشه درباره نقابها حرف میزند.
تیرانداز با بیان اینکه تغییرات زیادی در نمایشنامه «سه روایت از زندگی» برای اجرای آن ایجاد نکرده است، عنوان کرد: در ابتدا خانم هاله مشتاقینیا به من گفتند که متن را ویرایش ایرانی کنند، اما وقتی متن را خواندند گفتند خیلی نیازی نیست که متن ایرانیزه شود چرا که فرق زیادی در داستان ایجاد نمیشود و در این صورت تنها ممکن بود اسامی شخصیتها تغییر کند، برای همین دیدیم که بهتر است کار در همان بستر فرانسوی اجرا شود.
او با اشاره به برخی تغییرات جزئی در متن این کار ادامه داد: دو ترجمه از نمایشنامه «سه روایت از زندگی» وجود داشت که خیلی ترجمههای روان و سلیسی نبودند. ما سعی کردیم مقداری متن را سلیستر کنیم و بعضی مونولوگ را کوتاهتر کنیم، هر چند در خود متن اصرار به یکسری تکرارها وجود دارد اما ما فکر کردیم شاید الان خیلی برای مخاطب ایرانی این تکرارها جذابیت نداشته باشد، شاید اگر میخواستیم این متن را مو به مو اجرا کنیم دو ساعت زمان میبرد ولی ما آن را به یک ساعت و بیست دقیقه رساندیم.
این کارگردان درباره علت بازی کردناش در این کار در کنار کارگردانی گفت: من به دلیل اصرار زیاد بچهها که به من گفتند حتما باید خودت بازی کنی در نمایش بازی کردم. من از سال 82 که آخرین کارگردانی و بازیگری همزمانم بود، دیگر این کار را انجام ندادم چون کارگردانم برایم یک پارت جداگانه است و بازیگری هم برایم یک پارت جداگانه دیگر، ولی بچهها خیلی اصرار کردند که این نقش فقط برای خودت است، من برای این نقش خیلی گزینهها داشتم که یکی از گزینهها خانم ویشکا آسایش بودند که خیلی به نقش سوینا میخوردند اما سر کار دیگری بودند.
او افزود: اینکه الان خودم این نقش را بازی میکنم برایم یک پروسه خیلی سخت و طاقتفرسایی است، من همیشه دوست دارم کارم را از بیرون ببینم اما بچهها خیلی اصرار کردند و من را در پروسهای انداختند که باید خودت بازی کنی.
کارگردان نمایش «ناتمام» درباره معیارهایش برای انتخاب، لیلی رشیدی، امیرکاوه آهنین جان و رضا مولایی به عنوان دیگر بازیگران نمایش «سه روایت از زندگی» توضیح داد: دوست داشتم بچههایی را انتخاب کنم از بچههای تصویر و تئاتر باشند، دوستانی که پیشینه تئاتری داشته باشند، ضمن اینکه به دنبال انتخاب بازیگرانی بودم که همه به لحاظ فیزیک، چهره و کاراکتر به شخصیتهای نمایش نزدیک باشند که خوشبختانه این اتفاق افتاد.
سیما تیرانداز همچنین در بخش پایانی گفتوگو درباره شرایط تئاتر در دوره مدیریت جدید گفت: واقعا امیدوارم یک دوره درخشان فرهنگی داشته باشیم، دورهای که متوجه شویم باید یکسری تغییراتی در تئاتر، در سینما و در تلویزیون اتفاق بیافتد. من در دوران جدید در تئاتر خوشبینم. من همیشه آدم خوشبینی هستم، به هر حال زمانه، آدمها و طرز فکرها عوض میشود. من امیدوارم این اتفاق بیافتد و به سمت کمال پیش برویم و بتوانیم یک مقدار با فراق بال موضوعات بهتر و ملموستری را انتخاب کنیم.
وی تاکید کرد: من یک بار گفتم، من هنرم این نیست که خوبها را نشان دهم، هنر من این است که بدها را نشان دهم تا درس عبرتی برای بقیه باشد، من باید قدرت انتقاد از جامعه و آدمها را داشته باشم و اینگونه نباشد اگر میخواهیم یک سریال بسازیم جرأت نداشته باشیم به هیچ لهجه یا شغلی بپردازیم، امیدوارم انتقادپذیری جامعه بیشتر شود چون الان نگرانیم که نکند به قومی، ملیتی یا طبقه بربخورد. اگر واقعا یک جامعه، یک طیف یا ملیت خاصی به خود ایمان داشته باشد از انتقاد هم نمیترسد، امیدوارم روحیه انتقادپذیری در ما شکل بگیرد.
نمایش «سه روایت از زندگی» به کارگردانی سیما تیرانداز که با بازی لیلی رشیدی، امیر کاوه آهنین جان، رضا مولایی و سیما تیرانداز همراه است هر شب به غیر از شنبهها ساعت 20 در سالن استاد سمندریان تماشاخانه ایرانشهر اجرا میشود.