پایگاه خبری تئاتر: شکرخدا گودرزی درباره تغییرات و فعالیت‌هایی که در یک سال اخیر و بعد از فوت این هنرمند در خانه موزه صورت گرفته است، توضیح داد: ما در این مدت به خصوص سه ماهه اخیر کارهای مفصلی برای خانه موزه انجام دادیم. به همین منظور کارگروهی متشکل از کارشناس ارشد موزه داری از سازمان میراث فرهنگی خانم فکور کارشناس موزه، خانه موزه مختار شبرنگ و بنده، تشکیل شد و بعد از برگزاری جلسات متعدد، تولید محتوا صورت گرفت و گفتیم این موزه تا امروز درباره تئاتر مانور داده اما چندان موفق نبوده، بنابر این نه موزه تئاتر است و نه موزه استاد انتظامی و متاسفانه هیچ کدام‌شان کامل نیست.
او ادامه داد: ما بعد از فوت آقای انتظامی از مجید انتظامی پسر این هنرمند وسایل شخصی دیگری را هم گرفته بودیم. بنابراین با توجه به برنامه‌ریزی‌هایی که انجام دادیم، یک طرح محتوایی نقطه به نقطه استخراج شد. درواقع ما مشخص کردیم چه چیزهایی باید از نقطه ورودی تا آخرین سالن را دربربگیرد. سپس این طرح را با آقای زندوکیلی معاون هنری شهرداری و آقای اوحدی رئیس سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران و همچنین رئیس کمیسیون فرهنگی شورای اسلامی شهر تهران در میان گذاشتیم زیرا فعالیت‌های عمرانی ما نیاز به بودجه داشت. بعد از تایید رئیس سازمان با آقای حق‌شناس یک جلسه تشکیل شد و چون آنها نیز می‌خواستند از نام خیابان انتظامی و سردیس رونمایی صورت بگیرد پیشنهاد شد این مراسم را تبدیل به یک مجموعه کنیم و همه را با هم انجام دهیم. بنابراین بخش پشتیبانی و شکل‌گیری طرح محتوایی ما از طرف شهرداری منطقه یک آقای موسوی انجام شد.
مدیر خانه موزه انتظامی افزود: یکی از بحث‌های تولید محتوای ما بازسازی بخشی از فعالیت‌های تئاتری و سینمایی استاد انتظامی بود. ما دو نمونه از کاراکترهای این هنرمند را به عنوان مدل الگو انتخاب کردیم، ناصرالدین شاه در کمال الملک و پهلوان کچل در بنگاه تئاترآل. طراحی لباس آنها بسیار سخت بود و پارچه‌هایشان اصلا در بازار پیدا نمی‌شد بنابر این ما سعی کردیم آن را چاپ کنیم تا نزدیک به طرح پارچه شود. در کنار اینها ما بخشی را به توضیح مراحل تشکیل این خانه موزه اختصاص دادیم. باغچه ای که در حیاط وجود داشت و گاهی به سالن تئاتر هم نم پس می‌داد، به سکو تبدیل کردیم که هم یک فضای سنتی ایجاد کند و هم فضایی برای نمایش‌ها در فضای باز داشته باشیم. همچنین سردیس برنزی از استاد انتظامی که توسط آقای ایرج محمدی ساخته شده بود را از زیباسازی گرفتیم و در حیاط نصب کردیم و علاوه بر این، مجسمه دیگری که در خانه هنرمندان قرار داشت، با نامه‌نگاری‌های متعدد توانستیم به این خانه موزه منتقل کنیم و برایش فضای مشخصی تعبیه شد.
گودرزی درباره فعالیت‌هایی که در داخل موزه انجام شده هم بیان کرد: اولین بخش در داخل موزه به زندگی خصوصی استاد از تولد تا مرگشان می‌پردازد و لباس‌ها، وسایل شخصی، عصا، عینک، عطر و ... را در فضاسازی‌های مشخص قرار دادیم. در مرحله بعد وارد تونل زمان می‌شویم که کمترین تغییرات را نسبت به قبل پیدا کرد. در بخش بعد به ۵۶ فیلم سینمایی او پرداخته شد. بعد از عبور از آیینه جادویی به فضایی می‌رسیم که مجسه استاد در وسط سالن قرار گرفته و بر روی دیوارها با نمایه‌هایی که طراحی شد چرخش زندگی حرفه‌ای ایشان نشان داده شده است. سپس فعالیت‌های تئاتری و تله‌تئاتری او با نمایه هایی به نمایش در می‌آید. در کنار همه اینها ما اسناد و مدارکی هم از کارنامه‌های دوران مدرسه تا مدرک درجه یک هنری‌شان را گرد آوری کرده بودیم؛ اینها هم با تعبیه فضاهایی به نمایش گذاشته شد.
وی در ادامه گفت: در ادامه مسیر، ویترینی طراحی شد تا آن دو کاراکتر ناصرالدین شاه و پهلوان کچل به نمایش گذاشته شود. به این ترتیب لباس‌ها را به تن مانکن‌هایی کردیم و ایرج محمدی که سردیس استاد را ساخته بود، قالب صورت او را برای ما تهیه کرد و آقای کنگرانی سازنده مجسمه تمام قد استاد بر روی هر کدام نوعی گریم انجام داد تا به چهره این دو نقش نزدیک شود و توانست یک چهره غضبناک ملوکانه و یک چهره خندان پهلوان کچل را برای ما ایجاد کند. درنهایت بخش دیالوگ‌های ماندگار، جوایز، کارهای عام المنفعه مثل ساختن مدارس و کمک‌های که صورت گرفته بود بخش انتهایی موزه را تشکیل می‌دهد. در کنار همه این فعالیت‌ها ما اسنادی را گردآوری کردیم که میتواند محل رجوع محققان و پژوهشگران نیز قرار بگیرد.
شکرخدا گودرزی در پایان صحبت‌های خود بیان کرد: اسماعیل فلاح خیر مدیر پیشین و جواد حیدری پور مدیر فرهنگی هنری فعلی منطقه یک، همکاری‌های بسیاری با ما داشتند. نکته دیگری که باید بگویم این است که تا پیش از این ارتباط موزه با زندگی آقای انتظامی خیلی کم بود اما الان با تغییرات ایجاد شده، شرایط بهتری پیدا کرده و قرار است همزمان با اولین سالگرد فوت عزت الله انتظامی این مجموعه با حضور مسئولین شهرداری و خانواده این هنرمند مجددا بازگشایی شود و از سردیس و خیابانی به نام او رونمایی می‌شود.
