پایگاه خبری تئاتر: نمایش "آواز قو" اثر آنتون چخوف با ترجمه مرتضا کرامتی، محمود بهروزیان و سروژ استپانیان به کارگردانی پریزاد سیف از 10 شهریورماه ساعت 21 در سالن استاد ناظرزاده کرمانی با بازی سعید پورصمیمی و پریزاد سیف روی صحنه است.
پریزاد سیف درباره جذابیت‌های انتخاب و اجرای این اثر از آنتون چخوف گفت: چخوف برای کسانی که در عرصه تئاتر فعالیت می‌کنند، از بنام‌ترین و بزرگترین نمایشنامه‌نویسان است و این موضوع غیرقابل انکار نیست. نمایشنامه "آواز قو" را بسیار دوست دارم و هماهنگی بسیاری بافضای ذهنی من دارد اما تاکنون با توجه به دشواری اجرای آن جرأت آن را نداشتم تا این اثر را روی صحنه آورم. به یاد دارم که استاد حمید سمندریان زمانی‌که نمایشنامه "مرغ دریایی" را به صحنه آورد، سر کلاس گفت: "من یک بار جسارت کردم و اثری را از چخوف اجرا کردم و بعدها متوجه شدم اجرای این اثر کار بزرگی بود که در حد توان من نبود." زمانی‌که استاد سمندریان چنین اعتقادی را داشتند من توانایی آن را که نمایشنامه‌ای از چخوف را اجرا کنم در خود نمی‌دیدم.
او ضمن اشاره به اینکه نمایشنامه "آواز قو" در رثای هنر تئاتر است، خاطرنشان کرد: این اثر نمایشی برای ما تئاتری‌هاست و به نوعی حدیث نفس درباره شرایط تئاتر در این اثر به گونه‌ای بازگو شده است که انگار تاریخ مصرف و انقضائی ندارد. چند سال پیش افتخار شاگردی و همکاری با آقای سعید پورصمیمی را داشتم و فکر کردم که او شخصی است که می‌تواند شخصیت این نمایش را بازی کند. سال گذشته در این باره گفت‌وگویی با آقای پورصمیمی داشتم و او نیز به منظور ایفای این نقش ابراز تمایل کرد و این نمایشنامه را سه بار با همین کست در پردیس تئاتر شهرزاد نمایشنامه‌خوانی کردیم. در آن زمان به منظور نمایشنامه‌خوانی روی متن کار کردم و با تغییراتی این اثر را اجرا کردیم و پس از آن تصمیم به اجرای صحنه‌ای از آن گرفتم.
سیف در ادامه اضافه کرد: این اثر را به تماشاخانه ایرانشهر پیشنهاد دادم و آقای حسین مسافرآستانه از آن استقبال کرد و به منظور اجرای آن با ما همکاری داشت.
کارگردان نمایش "راننده چینی" درباره میزان وفاداری‌اش به نمایشنامه "آواز قو" در اجرا عنوان کرد: از سال گذشته کار روی متن را آغاز کردم و چیزهایی را به آن افزودم. سوفلور نقش مقابل آقای پورصمیمی است که خودم آن را اجرا می‌کنم که براساس نمایشنامه، 4- 5 دیالوگ دارد و نیاز بود تا این نقش را پررنگ‌تر کنم اما براساس سابقه ذهنی که درباره چخوف داشتم بهتر دیدم تا من در دیالوگ‌های او دست نبرم و بنابر منطق داستانی که وجود دارد از دیالوگ‌های دیگر آثار چخوف استفاده کنم. بر این اساس بخشی از دیالوگ‌های نمایشنامه‌های "دایی وانیا" و "سه خواهر" این نویسنده را وارد کار کردم.
او همچنین افزود: این نمایش بازی در بازی است و بازیگر مرد بخش‌هایی از آثار شکسپیر را بازی می‌کند. بنابراین دو بخش از صحنه‌های نمایشنامه‌های "سه خواهر" و "دایی وانیا" را نیز براساس منطق داستانی در این نمایش گنجاندم. در نمایشنامه "آواز قو" قطعه‌ای از اشعار پوشکین استفاده شده است که من براساس شخصیت‌پرداری نمایش، آن شعر را تغییر دادم و سروده دیگری از پوشکین را جایگزین کردم. به نظرم زمانی‌که متنی نوشته می‌شود، نویسنده از اثرش جدا می‌شود و هر کارگردانی هر اندازه هم که بخواهد، نمی‌تواند به متن اصلی کاملاً وفادار باشد. روزانه در سراسر دنیا آثاری از چخوف اجرا می‌شود اما اجراهایی با برداشت‌های متفاوت از این نویسنده دیده می‌شود.
سیف در ادامه صحبت‌هایش گفت: نمایش "آواز قو" اقتباس نیست و نمی‌توانم بگویم که آن را بازنویسی کردم چراکه متن اصلی به قدری محکم و دارای چارچوب درستی است که دلیلی بر بازنویسی وجود ندارد. من این اثر را تنظیم مجدد کردم و این نمایش همان "آواز قو" چخوف است و تغییری در آن صورت نگرفته است.
این کارگردان درباره سبک و فضای اجرایی نمایش "آواز قو" یادآور شد: ممکن است چخوف را نویسنده‌ای در سبک رئالیسم بدانند اما او به شدت مدرن می‌نویسند و این مدرن بودن مخلوطی از انواع سبک‌هاست و من در برخورد با آثار او معتقدم بعضی اوقات آثارش ابزورد است. زمانی‌که استانیسلاوسکی اثری از چخوف را اجرا کرد، چخوف پس از دیدن نمایش گفت که اجرای درستی از نمایش من نشده چراکه شما در این اثر اندوه را به نمایش گذاشتید در صورتی‌که این نمایشنامه کاملاً طنز است.
او همچنین اضافه کرد: من سعی داشتم در نمایش "آوز قو" بیشتر به سمت تراژدی و کمدی بروم و امیدوارم که موفق شده باشم و این فضا به مخاطب نیز القا شود. پریزاد سیف درباره طراحی صحنه نمایش اظهار کرد: صحنه نمایش را به همراه آقای پورصمیمی طراحی کردیم. به نظر من دکور باید کاربری باشد و اعتقادی به دکورهای زیبا، شیک و تزئینی ندارم و به قول چخوف معتقدم هرآنچه در صحنه است باید مورد استفاده قرار گیرد و با صحنه‌های شلوغ و درهم ریخته که بازیگر را در خدمت صحنه قرار می‌دهد موافق نیستم و به نظرم باید دکور در خدمت بازیگر باشد و به او کمک کند. در این راستا آقای هادی بادپا به منظور پرورانده شدن طراحی، بسیار به ما کمک کرد و باعث شد تا از داشتن بعضی چیزها در صحنه صرف‌نظر کنیم.
او در ادامه افزود: براساس پیشنهاد متن؛ در صحنه نمایش، یک شهرستان دیده می‌شود که نمایشی در آن اجرا شده و بازیگران رفته‌اند و سالن خالی است و آشفتگی پس از اجرا روی صحنه با نظمی خاص دیده می‌شود. در صحنه این نمایش، ما سازه کوچکی داریم که در جهت پیشنهاد نمایشنامه است.
این بازیگر تئاتر درباره موسیقی نمایش "آواز قو" گفت: موسیقی این نمایش انتخابی است و از موسیقی آلبوم آمِلی و موسیقی فولکلور روسی "چشمان سیاه" در این اثر استفاده شده است و دو افکت نیز در نمایش پخش می‌شود.
پریزاد سیف در پایان صحبت‌هایش خاطرنشان کرد: از آنجا که توفیق همکاری با یکی از بزرگترین هنرمندان ایران را دارم، امیدوارم آنچه را که قابل قبول مخاطبان است را روی صحنه آورده باشم و این کار در خور شخصیت آقای سعید پورصمیمی باشد.
دیگر عوامل این نمایش عبارتند از: مجری طرح: نورالدین حیدری ماهر، مشاور طراح صحنه: هادی بادپا، مشاور طراح لباس: شیدا زواری، دستیار کارگردان: سعید محبی و کامبیز بنان، منشی صحنه: بهار خالقی، مدیر صحنه: محمد کیان اسماعیلی، طراح گریم: افسانه قلی زاده، مشاور رسانه: فریبرز دارایی، گرافیک و عکس: محمد صادق زرجویان، ساخت تیزر: مسعود رفیع زاده و روابط عمومی: آیدا اورنگ.
منبع: هنرآنلاین
