پایگاه خبری تئاتر: فیلم جدید آنگ لی با عنوان «مرد ماه جوزا»(Gemini Man) فیلمی اکشن است که در آن ویل اسمیت نقش قاتلی مرگبار را بازی می‌کند که باید با یک کپی جوان‌تر از خودش مبارزه کند.
اما لی به خاطر انفجارها و نبردهای فیلم جذب آن نشد، بلکه مجذوب آن شد که بتواند با فریم‌ریت‌های خاص و فیلمسازی سه‌بعدی‌ای که قبلا در فیلم سال ۲۰۱۶ «پیاده‌روی طولانی بیلی لین بین دو نیمه» استفاده کرده بود، این تجربه را تکرار کند.
لی می‌گوید: «به آن باور دارم. یک الگوی جدید است. پر از پتانسیل است. زبانی جدید است. اگر من نه، کس دیگری آن را به کمال می‌رساند.»
لی باور دارد که فریم ریت جدید که بین ۶۰ تا ۱۲۰ فریم در ثانیه است می‌تواند تجربه‌ای غوطه‌ورسازتر خلق کند و این تکنولوژی در فیلم جدیدش باعث می‌شود سکانس‌های اکشن ملموس‌تر باشد.
البته این هایپر رئالیسم همه را جذب خود نمی‌کند. خیلی از منتقدان گفتند فریم ریت بالا باعث شد فیلم قبلی‌اش نتواند تجربه سینمایی خوبی را منتقل کند و بیشتر شبیه به یک تله‌نوولا بود تا جدیدترین اثر کارگردان برنده جایزه اسکاری که فیلم‌هایی مانند «زندگی پای» و «کوهستان بروک‌بک» را در کارنامه دارد. لی می‌گوید از آن تجربه یاد گرفته و در فیلم جدیدش سعی کرده نورپردازی بهتری انجام بدهد و صحنه‌های بیشتری را در شب فیلمبرداری کند.
با این حال او اقرار کرد که این نحوه فیلمبرداری چالش‌هایی هم دارد. به طور مثال باعث آشکار شدن صحنه‌سازی‌های مصنوعی می‌شود و می‌تواند موجب شود صحنه‌های فیلمبرداری شده در استودیو کاملا جعلی به نظر برسد. بنابراین باید تا حدی که ممکن است خارج از استودیو فیلمبرداری کرد. از طرف دیگر بازیگران نمی‌توانند از گریم سنگین استفاده کنند و باید نقش‌آفرینی خود را تا حدودی محدود کنند. سکانس‌های اکشن هم نمی‌توانند تا حد زیادی روی کات‌ها اتکا کنند و باید برداشت‌های طولانی‌تر داشته باشند.
در «Gemini Man»، عملی کردن خط داستانی نیازمند این بود که اسمیت که یکی از شناخته‌شده‌ترین ستاره‌های دنیا که حالا پنجاه و چند ساله است، بتواند به صورتی متقاعدکننده تبدیل به نسخه‌ای بیست‌وچند ساله از خودش بشود. برای جوان‌تر کردن اسمیت تیم جلوه‌های بصری لی از عکس‌ها و نقش‌آفرینی‌های قدیمی این بازیگر مخصوصا در «پسرهای بد» و «شش درجه جدایی» استفاده کرد.
لی متعهد به کار کردن با فریم ریت‌های بالاتر و فیلمبرداری سه‌بعدی است. او باور دارد این تکنولوژی آینده سینماست و می‌گوید فیلمسازان باید عادت‌ها و حقه‌های قدیمی را کنار بگذارند و رویکردهای جدید داستان‌سرایی را قبول کنند.
لی گفت: من به دنبال کردن جنبه زیبایی‌گرایانه سینمای دیجیتال ادامه خواهم داد. ما تا به حال مشغول تقلید کردن از فیلم‌ها بوده‌ایم و این درست نیست. می‌توان از فیلم‌ها به عنوان یک نقطه اشاره استفاده کرد، اما حالا کل ماجرا عوض شده است.
