پایگاه خبری تئاتر: محسن حسینی که آخرین بار با بازی در نمایش "دایی وانیا" با کارگردانی اکبر زنجانپور، در مقام بازیگر روی سن رفته با اعلام این خبر درباره کمکاری خود در حوزه کارگردانی تئاتر گفت: علی‌رغم اینکه کارهای من همیشه با استقبال تماشاگر مواجه شده و اجرای آثاری مثل "شهرزاد و هفت قصه‌اش"، "مده‌آ"و... علاوه بر پر شدن سالن‌ها، یک حرکت و یک مسیری را در ژانر مباحث پرفورمالیته در تئاتر تعیین و باز کرده؛ اما در سال‌های گذشته آقایانی که در مرکز هنرهای نمایشی و تئاتر شهر بودند تمایل نداشتند که من را به آنجا راه بدهند. البته شاید این سیاست دو دوره قبلی بود که از سال 84 به بعد اجازه کارگردانی هیچ کاری را به من نداند.
حسینی ادامه داد: سال 86 یک کار داشتم که برای دوازدهمین جشنواره دفاع مقدس بود به نام "مزرعه مین" که فقط 8 اجرا داشتیم و دیگر اجازه اجرا به ما ندادند و آخرین کارم هم سال 89 بود که من دعوت شدم به کار برای نمایشی به نام "من ویرگول نقطه آنتوان آرتو" که سه بار مشروط شد و بعد از دو بار اجرا در جشنواره تئاتر فجر باز اجازه اجرا داده نشد و هنوز هم نمی دانم چرا اجازه ندادند.
این کارگردان و بازیگر تئاتر درباره احتمال بازگشت‌اش به تئاتر در مقام کارگردان توضیح داد: مدتی است که دو کار برای اجرا در سالن اصلی مجموعه تئاترشهر به مرکز هنرهای نمایشی ارائه کردم که در حال بررسی هستند. یکی از متن‌ها "امیر ارسلان نامدار" است که قبلا کار شده و بر اساس کتاب 800 صفحه‌ای نقیب الممالک شیرازی نوشته شده است. در حقیقت امیر ارسلان نامدار، "هری پاتر" ما ایرانی‌هاست. البته فعلا فقط طرح 35 صفحه‌ای "امیر ارسلان نامدار" را به مرکز هنرهای نمایشی ارائه کرده‌ام. طرح دیگری در 33 صفحه با عنوان موقت "ضیافت به روزگاران..." به مرکز هنرهای نمایشی دادم که 14 ماه روی آن کار کردم و بر اساس کارها و زندگینامه داستایوفسکی است و منتظر پاسخ مرکز هستم.
حسینی همچنین اضافه کرد: یک طرح هم در راستای مبادلات فرهنگی بین ایران و آلمان دارم که مایل هستم آن را انجام بدهم و درباره آن با مدیرکل مرکز هنرهای نمایشی هم صحبت‌هایی شده که طرح شگفت‌انگیز گوته با نام "دیوان غربی و شرقی" است که می‌خواهم با دو زبان به صورت پرفورمنس کار کنیم و بتوانیم از مولتی مدیا، حرکت، نور، صدا، دکلامیسون، هنر نقاشی، مجسمه‌سازی و... در کار استفاده کنیم.
حسینی در پایان با بیان اینکه؛ امیدوارم که نسیم تدبیر و امید هم کم کم به سمت تئاتر و ما بوزد، خاطر نشان کرد: این 9 سال محرومیت از کار تئاتر برای من بسیار دوران سختی بود و ارتباط من با تماشاگرم گسیخته شد هر چند جوانان کارهای مرا در بازیگری پیگیری می‌کنند اما من باید در دانشگاه باشم و کارگردانی کنم، اما بنده حق تدریس ندارم و امیدوارم با این دولت جدید ما بتوانیم افق‌های جدیدی در تئاتر ببینیم.
