بازیگران و آهنگساز نمایش «دو لیتر در دو لیتر صلح» در گفتگویی از مضمون این اثر نمایشی و تلاش کارگردان برای به تصویر کشیدن تبعات جنگ در زمان صلح سخن گفتند.

پایگاه خبری تئاتر: صلح امری طبیعی و عادی در روابط بین‌الملل محسوب می‌‌شود که در آن به جای استفاده از تسلیحات نظامی و روش‌های خشونت آمیز، می‌توان با منطق و ابزار قابل قبول به راه حل مناسب رفع اختلاف رسید. با اینکه جنگ و صلح دو جهان متفاوت را برای انسان ها بوجود می‌آورند اما تصور اینکه این دو از یکدیگر جدا هستند نیز ممکن نیست. در واقع جنگ و صلح همواره در پی یکدیگر می آیند.

افرادی که در موقعیت حساس جنگ قرار می‌گیرند و تجربه درگیری با طرف مقابل یا همان دشمن را از سر می گذرانند بعد از ماه ها و حتی سالها که احساساست و عواطفشان با این فضا درگیر شده نمی‌توانند به راحتی وابستگی‌شان را به موقعیتی که مدتها در آن قرار داشتند کنار بگذارند. بنابراین ممکن است اعلام صلح از جانب دو طرف دعوا در شکل بیرونی اتفاقی خوشایند برای دو کشور محسوب شود اما زمانی که پایان جنگ اعلام می شود افرادی که مستقیما با این رویداد روبرو و درگیر بوده اند مدت زمانی طول می کشد تا بتواننند با این واژه خو گرفته و با طرف مقابل که تا دیروز دشمن محسوب می شد مثل یک دوست رفتار کنند.

حمیدرضا آذرنگ در نمایش «دو لیتر در دو لیتر صلح» با دستمایه قرار دادن این مضمون به معضلات و فشارهای روحی و روانی که جنگ می‌تواند بر انسان‌های درگیر این رویداد وارد کند، پرداخته و با بررسی شرایط صلح و ارتباط برقرار کردن آدمهای درگیر جنگ با مقوله ای به نام صلح، نمایش «دو لیتر در دو لیتر صلح» را با فرمی فانتزی و طنازانه نوشته و کارگردانی کرده است.

این اثر نمایشی بعد ازاجرای موفقی که سال 91 در تالار چهارسو مجموعه تئاتر شهر داشت اجرای خود را از 5 اردیبهشت ماه در تالار شمس آغاز کرده است. دو بازیگر جدید در اجرای مجدد کار جایگزین بازیگران قبلی شده‌اند که به دلیل بازی همزمان در نمایش‌هایی دیگر نمی‌توانستند با گروه همراه باشند. در اجرای جدید شهرام حقیقت‌دوست جایگزین رامین سیاردشتی و نسیم ادبی جایگزین الهام کردا شده است.

به بهانه اجرای مجدد این اثر نمایشی گفتگویی با شهرام حقیقت دوست، فرزین صابونی و نسیم ادبی بازیگران و فرشاد فزونی آهنگساز نمایش داشته ایم که در ادامه می خوانید:

نسیم ادبی درباره پیوستن به گروه بازیگران نمایش به خبرنگار مهر می گوید: من سه هفته قبل از اجرا و دیرتر از دیگر بازیگران به گروه پیوستم اما اجرای قبلی گروه را در تئاتر شهر دیده بودم و بسیار آن را دوست داشتم. به نظرم این نمایش حرف تازه‌ای برای گفتن داشت که پیش از این کمتر شنیده شده بود. نگاهی که در این نمایش به جنگ و صلح می شود برایم بسیار زیباست البته زمانی که حمیدرضا آذرنگ پیشنهاد بازی در این نمایش را به من داد ابتدا کمی ترس داشتم چون تا به حال در این فضا کار نکرده بودم.

وی ادامه می دهد: اصولا از بازی در نمایش های مختلف و بازی در نقش شخصیتهای متفاوت استقبال می کنم اما تا به حال به شیوه فانتزی کار نکرده بودم و کمی برایم سخت بود. زمانی که وارد کار شدم سختی اجرای این نقش برایم صد چندان شد چون در زمان اجرا باید همزمان که تمرکز روی نقشم دارم حواسم به نورپردازی و موسیقی و بازیگرانی که در سمت دیگرم بازی می کنند و دو بازیگری که در پشت صحنه حضور دارند و دیالوگ می گویند، باشد و با آنها هماهنگ باشم. اما در نهایت فانتزی که در این کار وجود دارد برای بسیار جذاب بود و امیدوارم که موفق بوده باشم.

بازیگر نمایش «با من بستنی می خوری» درباره مضمون اثر متذکر می شود: آذرنگ در این نمایش به شیوه فانتزی مسئله جنگ و صلح را مطرح می کند که روایت داستان به همین شیوه تاثیر بیشتری بر مخاطب می گذارد. تاکنون در زمینه دفاع مقدس آثار بسیاری به شکل جدی کار شده اما زمانی که به این شکل این فضا برای مخاطب تصویر می شود تاثیر دو چندانی بر آنها خواهد گذاشت.

فرشاد فزونی که در اجرای مجدد به عنوان آهنگساز به گروه نمایش پیوسته است درباره تجربه همکاری با آذرنگ توضیح می دهد: من پیش از این نیز با آذرنگ در نمایش های دیگری همکاری داشتم. در اجرای قبلی نمایش مسعود سخاوت دوست آهنگساز نمایش بود که به دلیل مشغله نمی توانست گروه را همراهی کند.

وی ادامه می دهد: ریتم و موسیقی در این نمایش نقش بسزایی دارد. برخی از ریتم ها از اجرای قبل بسته شده بود بنابراین من اکثر آنها را حفظ کردم اما موتیف ها و ملودی های تازه ای به آن ریتم ها اضافه کردم. البته سازهایی که در اجرای قبلی وجود داشته نسبت به این اجرا متفاوت است. قبلا 4 نفر نوازنده روی صحنه بودند اما در این اجرا فقط من روی صحنه هستم. چون من آهنگسازی نمایش «دو متر دو در متر جنگ» را که شبیه این نمایش بود نیز بر عهده داشتم فضای این کار برایم آشنا بود.

آهنگساز نمایش «پینوکیو» متذکر می شود: در اجرای مجدد از گیتار و کیبورد و صداهایی که با دهن تولید می کنم، استفاده کرده ام. من در کارهای مختلف از شیوه نواختن موسیقی با دهان استفاده کرده ام اما در این نمایش حال و هوایی دیگری را به دلیل مضمون ضد جنگ اثر برای کارم برگزیده ام. تلاش کردم همان حالت فانتزی و کودکانه ای را که مد نظر کارگردان بوده است رعایت کنم چون کلیت جنگ در واقع تصوری بچه گانه دارد به همین دلیل من به این ذهنیت در موسیقی کار بیشتر نزدیک شدم.

شهرام حقیقت دوست که در اجرای جدید جایگزین رامین سیار دشتی شده است نیز درباره حضور در این نمایش توضیح می دهد: من با حمید آذرنگ سالهاست همکاری دارم و در خیلی از کارهای او حضور داشته ام. متاسفانه رامین سیاردشتی به دلیل حضور در نمایش «در انتظار گودو» نمی توانست سر تمرین های این نمایش حضور داشته باشد بنابراین من در اجرایی که در جشنواره کرالا هند داشتیم به گروه پیوستم و همکاری ام در اجرای عموم هم ادامه پیدا کرد.

وی تصریح می کند: این نمایش با اینکه در مورد صلح است اما جنگ را نقد می کند. در واقع می توان گفت این اثر هم ادامه نمایش «دو متر در دو متر جنگ» است که آن هم نوشته حمیدرضا آذرنگ بود، و هم می‌توان گفت ادامه آن نیست. به هرحال در این نمایش نگاهی نقادانه و فانتزی نسبت به جنگ به شکل کلی وجود دارد و ما شاهد یک فرامکانی و فرازمانی در این نمایش هستیم که قصد اشاره به مکان و یا کشوری خاص را ندارد اما مقوله جنگ را زیر سوال می برد.

فرزین صابونی از بازیگرانی است که در اجرای گذشته نمایش نیز حضور داشته است. وی درباره حضور مجدد در این اثر نمایشی و نقشی که ایفا می کند، می گوید: در واقع نمی‌توان گفت من چه نقش مشخصی در نمایش ایفا می کنم چون بازیگری در این اثر به شکل گروهی رخ می دهد و تفکیک کردن این 4 نفر از یکدیگر امکان پذیر نیست. دو زن و شوهر دو طرف یک جنگ هستند و دارند روبروی هم می جنگند که من در نقش یکی از مردهای نمایش ایفای نقش می کنم.

بازیگر نمایش «پسران آفتاب» ادامه می دهد: ما همیشه زمانی که درباره جنگ صحبت می کنیم پایان آن را در صلح می بینیم به این شکل که انگار که قرار نیست دیگر اتفاقی بعد از صلح رخ دهد و همه چیز به خوبی و خوشی ادامه می یابد. شاید در ظاهر شاهد آرامش باشیم اما در درون آدم ها تازه جنگ دیگری به واسطه تضادهایی که درونشان به وجود آمده و مشکلاتی که به واسطه جنگیدن برایشان شکل گرفته، شروع می شود. نمایش «دو لیتر در دو لیتر صلح» تلاش می کند به همین موضوع اشاره داشته باشد.

وی متذکر می شود: برای من تجربه حضور مجدد در یک نمایش برای اولین بار است که رخ می دهد. چون خیلی از اجرای گذشته و نصف بازیگرن عوض شده اند باعث شده فضا نسبت به اجرای قبلی تغییراتی کند. حتی خود آذرنگ هم تلاش کرده تا اجرای تازه تری را به تصویر بکشد. بنابراین اجرای مجدد کار نه برایم خیلی جدید است و نه تکراری.

صابونی در پایان صحبت‌هایش می افزاید: البته ممکن است بازتولید یک اثر نمایشی کمی خطرناک باشند چون امکان دارد همان شرایط مساعد برای اجرای یک کار پرفروش وجود نداشته باشد. البته بر عکس آن هم ممکن است روی دهد. مکان ما نسبت به گذشته تغییر کرده و قطعا مخاطبانمان به لحاظ فرهنگی و شناختی که از تئاتر دارند متفاوت هستند همین مسائل من را از اجرای مجدد کار می ترساند که البته خوشبختانه تا امروز در جذب مخاطب موفق عمل کرده و اجراهای خوبی داشته ایم.

 نمایش «دو لیتر در دو لیتر صلح» نوشته و کارگردانی حمیدرضا آذرنگ با بازی نسیم ادبی، شهرام حقیقت دوست، فرزین صابونی، سهیلا صالحی و با حضور بهرام شاه محمدلو و راضیه برومند تا 5 خرداد ماه در تالار شمس روی صحنه است.

این نمایش داستان دو زوج است که در دو سوی یک رود مرزی زندگی می‌کنند. بین دو کشور صلح می‌شود ولی این دو زوج هنوز صلح را باور نداشته و بین خود به این جنگ ادامه می‌دهند...

از ویژگی‌های این اثر این است که بازیگران دیالوگ ندارند و راضیه برومند و بهرام شاه‌محمدلو در پشت صحنه در نقش این چهار نفر دیالوگ می‌گویند.