پایگاه خبری تئاتر: «شبی که ماه کامل شد» آخرین ساخته نرگس آبیار که سال قبل در سی‌وهفتمین جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد، اخیرا در بیست‌وسومین دوره جشنواره شب‌های سیاه تالین در کشور استونی به نمایش درآمد و توانست جایزه بهترین فیلم از نگاه تماشاگران را کسب کند.
آبیار درباره این جشنواره و بازخورد مخاطبان خارجی نسبت به فیلمش بیان کرد: استقبال از فیلم خیلی خوب و در اکران اول چنان واکنش‌ها قابل توجه بود که در دو اکران بعدی سالن‌های بزرگ نمایش‌دهنده فیلم پر از جمعیت شد و عده‌ای که موفق به دیدن آن نشده بودند در ویدیو لایبرری‌ها فیلم را تماشا کردند. این تماشاگران هم جدا از هیات داوران، افراد مرتبط با سینما و نیز مردم عادی بودند.
او که اشاره می‌کند در این جشنواره برای اولین بار فیلمش را با بهترین کیفیت صوتی و تصویری دیده است، درباره بازخورد تماشاگران و تفاوت آن با نوع نگاه تماشاگران ایرانی گفت: تفاوت خیلی خاصی میان درک و واکنش آن‌ها با با مخاطب ایرانی نمی‌دیدم اما نکته جالب این بود که آن‌ها اطلاعاتی از مناسبات این سوی مرزهای ما ندارند ولی افراطی‌گری را خوب می‌شناختند.
آبیار که پس از دریافت جایزه‌اش از جشنواره تالین آن را به مردم ایران، «مردمی که در روزهای سختی به سر می‌برند» تقدیم کرد، درباره تاثیرگذاری نمایش چنین فیلم‌هایی از ایران با توجه به فشارهای زیاد سیاسی و اقتصادی افزود: اتفاقاتی در روزهای اخیر در جامعه ما رخ داده بود که من به عنوان سینماگر نمی‌توانستم نسبت به آن بی‌تفاوت باشم و دوست داشتم آنجا روی سن به آن اشاره کنم.
وی ادامه داد: این روزها تروریسم بحث داغ دنیا است که هنوز در عراق و افغانستان و سوریه شاهد آن هستیم. این موضوعِ روز دنیای حال حاضر ماست و نمی‌توانیم راجع به رادیکالیسم دینی که در بخش‌هایی از دنیا سیطره دارد و مردم عادی قربانی نگرش‌هایی از این قبیل می‌شوند بی‌تفاوت باشیم. این یک موضوع جهان شمول است مخصوصا اینکه تعداد قابل توجهی از اروپایی‌ها به داعش پیوسته‌اند و این بسیار باعث تعجب است چون چنین نگاهی با وجود فاصله فکری زیاد توانسته جمعی از اروپایی‌ها را هم درگیر خودش کند، به همین دلیل این خطر از سوی مردم زیادی درک می‌شود به طوری که حتی یک بیننده خارجی در کشور استونی با آن ارتباط برقرار می‌کند و سوال‌هایی نسبت به آنچه ما در ایران با آن روبرو هستیم برایش ایجاد می‌شود.
این فیلمساز در پایان اضافه کرد: من در این جشنواره بیشتر شاهد واکنش‌های مردم و اظهارنظرهایشان بعد از تماشای فیلم بودم، چون خیلی درگیر آن شده بودند و به همین خاطر جلسات پرسش و پاسخ طولانی داشتیم. خیلی از سوالات درباره مناسبات ما در مرزهایمان و اختلافات مذهبی بود و اینکه چه گروه‌هایی در ایران و مرزهای ما فعال هستند، چقدر خطرناکند و چقدر ریشه در القاعده دارند؟ همچنین برایشان سوال بود که آیا من این فیلم را در مناطق واقعی ساختم یا نه، مخصوصا که خیلی درباره سرنوشت شخصیت‌ها کنجکاو بودند و مثل مخاطب ایرانی که سرچ کرده بود تا اطلاعات بیشتری از گذشته و سرانجام آن‌ها پیدا کند، می‌پرسیدند که برای بچه‌ها چه اتفاقی افتاده و من چقدر به واقعیت وفادار بوده‌ام؟
این فیلم در روزهای گذشته به صورت غیرقانونی در فضای اینترنت پخش شده که علاوه بر ناراحتی سازندگانش زحمت یک گروه بزرگ را هم نادیده گرفته است.
