پایگاه خبری تئاتر: جعفری با تاکید بر اینکه هنرمندان تئاتر نیز همانند بعضی اقشار نگرانیهایی دارد که نیازمند توجه جدی است؛ عنوان کرد: جامعه هنری به خصوص تئاتر نگران است که طیف افراطی بار دیگر خود را به جامعه و بدنه مدیریت کلان فرهنگی تحمیل کند.
وی ادامه داد: باتوجه به گذشت بیش از 8 ماه از آغاز به کار دولت محترم تدبیر و امید انتظار داریم با بررسی همهجانبه مشکلات پیش روی جامعه هنری راهکارها و برنامهریزیهای منطقی و واقعگرایانهای برای به دست گرفتن امور توسط هنرمندان و جذب بودجه برای آثار نمایشی ارائه کنند.
این کارگردان همچنین به راهکارهای موجود در این زمینه اشاره کرد و گفت: یکی از راههای برون رفت از این مشکلات بها دادن به اصل 44 قانون اساسی است که مدیران کشور طی ۸ سال گذشته تنها به صورت شعاری به آن پرداختند. در این اصل واگذاری امور به بخش خصوصی باید در راس امور قرار بگیرد که متاسفانه به طور صحیح اتفاق نیفتاد.
وی تصریح کرد: یکی از راهکارهای مناسب برای ترغیب بخش خصوصی و تولیدگران حرفههای مختلف برای احداث زیر ساختها (سالنهای نمایش) ارائه تخفیفهای مالیاتی است. اگر چنین نگرهای وجود داشته باشد سرمایهگذاری نیز اتفاق خواهد افتاد و بخش زیادی از مشکلات برطرف میشود که در این میان نباید نقش مهم شهرداریها را از یاد ببریم.
جعفری با ارائه پیشنهادهای خود بیان کرد: گام اول در این زمینه اعتمادسازی است چراکه افراد نباید حس کنند به آنها نگاه ابزاری میشود و وظیفه دولت و نهادهای زیرمجموعه است تا این شرایط را برای سرمایه گذار فراهم کنند.
وی افزود: در مرحله بعد باید به سوی جذب مالی از سازمانها و ارگانها حرکت کنیم که ما با تدوین نقشه راه جامع از منابع آنها برای خلق و تولید کالاهای فرهنگی و ایجاد نشاط در بدنه جامعه استفاده کنیم که از این میان میتوان به وزارتخانههایی همچون نفت، اقتصاد و دارایی، ورزش و جوانان، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و سازمان صدا و سیما اشاره کرد.
کارگردان نمایش «من چهجوری ممکنه یه پرنده باشم؟» در انتها اظهار داشت: اگر با این مسئله برخورد عقلانی نداشته باشیم راه گفتگو بسته خواهد شد و من اعتقاد دارم تمام کارکنان فعال فرهنگی و هنرهای نمایشی باید دغدغه خواستههای برحق خود را داشته باشند و دیگران هم بدانند تنها با کنار هم بودن و از طریق قانون میتوان موارد را دنبال کرد و به این مهم دست یافت.