پایگاه خبری تئاتر: سید عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در حاشیه بازدید از سیزدهمین جشنواره بینالمللی سینماحقیقت در جمع خبرنگاران از لزوم بهرهگیری سینمای مستند از ظرفیتهای تازه اکران گفت.
صالحی درباره لزوم حمایت از آثار مستند گفت: به نظر میرسد چندین فرصت برای سینمای مستند پدید آمده است اما این فرصتها کافی نیست. فضای سینمای «هنر و تجربه» همچنان فرصتی است برای اینکه این آثار در این فضا عرضه شود. همچنین سینمای مستند در حال نزدیک شدن به نوعی درام مستندنگاری است و ما مستندها را با درامی میبینیم که میتواند فرصتهایی برای اکران عمومی آنها تعریف شود.
مستند تنها مخاطب خاص ندارد
وی ادامه داد: همین جشنواره امسال باعث دیده شدن چندین مستند شد، یعنی اینطور نیست که مستند فقط مخاطب خاص داشته باشد و در چرخه اقتصادی رفت و برگشتی نداشته باشد. ضمن اینکه سینمای مستند باید راهی برای ورود به ویاودیها هم پیدا میکند. چشماندازی که ما میبینیم، این است که برخی از سینماها میتوانند فضا برای اکران عمومی این آثار پیدا کنند. چون مشتاقانی دارند که میتوانند فضای عمومی را به دست آورند. به نظر می رسد سینمای مستند بین یک نوع تجربه و عرصه روایت با بازار خاص ارتباطاتی پیدا کرده است. همچنین سینمای مستند با بخشی از فضاهای اقتصادی ما پیوندهایی پیدا میکند. البته نه به معنی تجاری شدن بلکه به این معنا که بتواند نیازهای اقتصادی ما را عرضه کند و در ارتباط فعالتر با حوزه های صنعتی و فناوری بتواند به روایتهایی بپردازد که این روایتها به کمک آن حوزه ها بیایند و نقش مکمل را برای آن حوزهها پیدا کنند.
صالحی درباره اینکه «در جستجوی فریده» به عنوان نماینده ایران در مراسم اسکار معرفی شده اما ممیزیهایی دارد و این یک تناقض است، گفت: طبعاً اینها قوانین و مسایلی است که برای سینمای غیرمستند هم وجود دارد. پارهای از قوانین، قوانین عمومی برای سینمای مستند و غیرمستند است طبیعی است که سینمای مستند هم در همان فصل حرکت میکند و رقابت هایش را در همان فضا پیش ببرد.
وزیر ارشاد و فرهنگ اسلامی درباره این دوره از جشنواره «سینما حقیقت» هم عنوان کرد: نسبتی بین جشنواره و فضای رو به رشد سینمای مستند دیده میشود و یک نوع بده بستانی وجود دارد. قوتهایی که سینمای مستند با آن قدم به قدم پیش آمده میتواند روی جشنواره هم تاثیر بگذارد. پارهای از ابتکارات و ایدههای مدیریتی که امسال ایجاد شد، میتواند قابل توجه باشد. این نکته که در فضای جشنواره تماشاگران حرفهای را در کنار هم میبینیم، به نوعی که اکران آثار هم رایگان نبوده، ممکن است منتقدانی داشته باشد اما فضای جشنواره را فضای تماشاگران حرفهایتر و مبادله کلامی را بین تماشاگران و فیلمسازان بیشتر کرده است.
وی افزود: از طرفی فرصتهای دیدن فیلمها متکثرتر شده که خوب است چون گاهی میسر نبود که علاقهمندان به تماشای فیلمهای مورد نظر خود بنشینند. اما تنوع اکرانها در زمانهای مختلف و امکاناتی مانند ویدیو لایبرری کمک کرد که تماشاگران با جشنواره بهصورت وسیع تری ارتباط برقرار کنند. امسال پیچینگ هم تجربه شد تا ما بتوانیم ایدهها را به بازارهای جهانی نزدیکتر کنیم چند اتفاق دیگر هم میبینیم که به توان تولید خودمان برمیگردد. به طوری که در بخشهای مختلف فیلمهای خوبی وجود داشت هرچند به دلیل شرایط سفر استانی خود، نتوانستم فیلم ها را ببینیم اما افرادی که به آنها اطمینان دارم فیلم را دیدهاند ضمن اینکه مجموع فیلم ها را خواهم دید.
تفکیک هنرمندان در بحث مالیات زمانبر است
صالحی درباره مباحث مطرح شده درباره مالیات هنرمندان هم اظهار کرد: مسیری که وجود داشت به عنوان یک پیشنهاد بود که برخی در لایحه بودجه از آن دفاع میکردند. مسیری در حوزه قانون مالیاتهای مستقیم داشتیم که بندی داشت مربوط به معافیت موسسات فرهنگی و هنری و... اصل این مطلب که در منابع مالیاتی باید تجدید نظری صورت بگیرد مورد توجه سازمان مالیاتی بود. در فضای بودجه، پیشنهادی مطرح شد که البته نه به معنای اینکه دولت تصویب و رد کرد. وقتی لایحه بودجه به دولت میآید پیشنهادات مختلفی مطرح میشود قبل از اینکه بخواهد در فضای دولت مورد گفتگو و بررسی قرار بگیرد، گفتگوهایی شکل گرفت. این مباحث باعث شد این طرح متوقف شود و در لایحه بودجه مطرح نشد، فضاهایی که برخی به عنوان افراد پردرآمد، سلبریتی و ... ایجاد کردند فضایی بود که بر این مسایل حاشیه انداخت. توضیحاتی داده شد که توضیحات قانع کننده بود. در میان هنرمندان و اصحاب فرهنگ و هنر افرادی وجود دارند که حتی با حقوق کمتر از کارمندی زندگی میکنند و این میتواند به همه اصحاب فرهنگ و هنر ضربه وارد کند. اصلاح مالیاتها باید مطابق با قانون باشد. اصلاح مالیات ها باید به فضای قانون بیاید چون تفکیک هنرمندان و بحثهای مرتبط با آنها زمان بر است.
وزیر ارشاد درباره افزایش هزینههای ساخت فیلمها هم عنوان کرد: ما با شرایط عمومی کشور در سال ۹۸ منطبق هستیم و با این چشم انداز آشنا هستیم و نمیخواهیم حرف هایی بزنیم که بدون توجه به واقعیتهای جاری کشور باشد. میشود رقمهای بودجه را به شکل آرمانی و خیالپردازانه بالا برد، ولی مهم این است که این منابع قابل تقسیم هستند یا نه. شرایط کشور به گونهای است که این منابع محدود شدهاند و تاثیر خود را در جاهایی که باید مورد توجه بیشتری قرار بگیرد، گذاشته است. این یک واقعیت است و ما هم این گفتگو ها را تنها تا جایی میتوانیم پیش ببریم.