پایگاه خبری تئاتر: گی‌یرمو دل‌تورو کارگردان نام‌آشنای مکزیکی برنده جایزه اسکار یک نامه سرگشاده در تجلیل از مارتین اسکورسیزی کارگردان افسانه‌ای هالیوود نوشته و از جدیدترین اثر او یعنی «ایرلندی» هم تجلیل کرده است.
دل‌تورو می‌گوید این روزها در فیلمسازی نیاز به دانش و فراست شدیداً حس می‌شود چون می‌توان با فیلم زیاد ساختن، انرژی و هیجان کسب کرد، اما دانش چیزی است که سخت‌تر می‌توان به آن دست یافت. و فیلمسازی نادر هست که با مهارت، تجربه و ارتباطش با روح زمانه، بتواند این دانش را به تصویر بکشد.
این فیلمساز می‌گوید با نگاه به گذشته می‌توان چنین دانشی را در آثار رنوار، برسون، برگمن، الیویرا یا کوروساوای فقید دید، اما با رسیدن به سینمای فعلی آمریکایی این لیست کوتاه و کوتاه‌تر می‌شود چون فرهنگ جوان‌محور آن، دارد دانش را به خاطر هیجان کنار می‌گذارد. اما به باور او، اسکورسیزی هر دو کیفیت را دارد.
دل‌تورو می‌نویسد: اسکورسیزی مدت‌هاست که نمایش‌دهنده اصلی خشونت و طمع در آمریکا بوده چون مشخصاً درک می‌کند که یکی از آن‌ها نمی‌تواند بدون دیگری وجود داشته باشد و هر دوی آن‌ها بنیان یک سبک زندگی و احتمالاً خود کشور هستند.
او به عنوان مثال به دیالوگی در فیلم «مرد ایرلندی» اشاره می‌کند که جیمی هافا از فرانک می‌پرسد «می‌خواهی بخشی از تاریخ باشی» و او می‌گوید «بله» اما هیچ یک از آن دو نمی‌توانند تصور کنند که چطور این تبدیل به واقعیت می‌شود.
دل‌تورو می‌نویسد: این فیلم زاهدانه است. خالص‌سازی چند دهه؛ نتیجه اکتشاف او در موضوعات زمینی و موضوعات عرفانی. ساختار فیلم او حالا به طور خارق‌العاده‌ای در عین عریان بودن، دقیق است.
این فیلمساز اضافه کرد: دوربین او با حرکات موشکافانه پیش می‌رود، موسیقی متن مختصر و دقیق است. این اثر یک استاد است که دوباره به تم‌های موضوعی خود بازگشته، نه که بخواهد تکرار یا ایده‌آل‌سازی کند، بلکه می‌خواهد آن‌ها را کامل کند.
